Francuski poeta, filolog i leksykograf tworzący w dialekcie prowansalskim języka oksytańskiego. Najwybitniejszy pisarz grupy felibrów, dążącej do odnowy kulturowego dziedzictwa Prowansji. Jego przesiąknięta tradycją romantyczną poezja ukazuje przede wszystkim sielską atmosferę rodzinnego regionu. Znaczącą rolę odgrywa w niej mistyczna więź człowieka z przyrodą, często wzmocniona kultem świętych. Za najsłynniejsze dzieło Mistrala uchodzi poemat epicki w 12 pieśniach Mirejo. W 1904 poetę uhonorowano Nagrodą Nobla w dziedzinie literatury (drugim laureatem w tym samym roku został hiszpański dramaturg José Echegaray y Eizaguirre) za – jak podano w uzasadnieniu – „świeżość i oryginalność pełnych natchnienia utworów poetyckich, prawdziwie oddających realia życia oraz ducha narodu”.
Patronat LC
Patronat LC
1964
1959
1895Obraz literatury powszechnej w streszczeniach i przykładach. Tom II. Czasy nowożytne2 czytelników 0 opinii1895
