Początek książki interesujący, ale niestety im dalej tym gorzej. Główna bohaterka po 12 latach od śmierci ukochanego męża wciąż nie wyszła z żałoby i z otoczenia męża (comiesięczne spotkania z teściową, w dodatku w jej domu gdzie pojawia się wciąż mnóstwo wspomnień; branie wolnego dnia w każdą rocznicę jego śmierci),więc nie dziwne że jej nowy związek nie miał szans na przetrwanie. Poznanie nowego mężczyzny który od początku jest nią zafascynowany. No i te prawie prorocze sny. Historia przewidywalna i przesłodzona, momentami przewracałam oczami z niedowierzania nad naiwnością tej opowieści. Sądziłam że końcówka mnie jakoś zaskoczy, ale niestety jak tylko pojawiła się wzmianka o przyjaciółce Allie to już wiedziałam jak to się skończy.

Początek książki interesujący, ale niestety im dalej tym gorzej. Główna bohaterka po 12 latach od śmierci ukochanego męża wciąż nie wyszła z żałoby i z otoczenia męża (comiesięczne spotkania z teściową, w dodatku w jej domu gdzie pojawia się wciąż mnóstwo wspomnień; branie wolnego dnia w każdą rocznicę jego śmierci),więc nie dziwne że jej nowy związek nie miał szans na...

Najbardziej niesamowitym i przerażającym zarazem aspektem każdego życia jest jego nieprzewidywalność. Tak naprawdę nikt nie ma stuprocentowego wpływu na to, co mu się przytrafi i nie wie, co go za chwilę może spotkać. Idąc chodnikiem można połamać sobie nogę, spotkać miłość życia czy zostać śmiertelnie potrąconym przez samochód. Każda błaha sprawa jak np. sznurowanie butów, może mieć fundamentalne znaczenie na całe przyszłe życie nie tylko właściciela kamaszów czy jego bliskich, ale i osób postronnych. Niestety, świat jest tak skonstruowany, że nikt nigdy nie dowie się, co by było, gdyby np.: krócej lub dłużej bawił się sznurówkami, zamiast w lewo skręcił w prawo, wziął taksówkę, zamiast maszerować jak zwykle przed siebie… Nikt, prócz głównej bohaterki „Planu na życie” Kristn Harmel.
Kate Waithman miała wszystko, gdy los okrutnie z niej zadrwił i po kilkunastu miesiącach od ślubu uczynił z niej wdowę. Kobieta z trudnością odbudowała swoje życie i po 12 latach od tragicznej śmierci męża wydaje się, że jej mocno zmodyfikowane plany na przyszłość są jasne i przejrzyste. Niespodziewane oświadczyny partnera, informacje na temat stanu zdrowia i szczypta nieprawdopodobnego sprawiają, że bohaterka w snach zaczyna doświadczać życia, które by wiodła, gdyby jej mąż nadal żył. Brzmi niesamowicie? I takie jest, choć autorka poszła o wiele dalej i nie tylko zaczęła mieszać ze sobą oba światy, ale i wodzić czytelników za nos, by w końcu doprowadzić i ich, i Kate do tego, co było oczywiste na samym początku powieści. To, jak Harmel stopniowała napięcie, było bardzo ciekawym przeżyciem czytelniczym. To, jak za pomocą kilku bardzo sugestywnych snów jednej osoby po raz kolejny diametralnie zmieniła życie wielu bohaterów powieści, było fabularnym majstersztykiem! Trzeba mieć nie lada wyobraźnię, żeby stworzyć kompletnie nierzeczywisty ciąg wydarzeń prowadzących do tego, co niemal wprost zostało powiedziane w pierwszym rozdziale „Planu na życie”. Trzeba mieć nie lada tupet, żeby do powieści obyczajowej włączyć wątki niemal mistyczne i połączyć je z tak przyziemnymi sprawami, jak amerykański system rodzin zastępczych czy terapia osób głuchych i niedosłyszących za pomocą… muzyki. Trzeba mieć ogromną odwagę, żeby w bezpośredni sposób pokazać swoim czytelnikom, że i Woody Allen mówiąc: „Jeśli chcesz rozśmieszyć Boga, opowiedz mu o twoich planach na przyszłość”1 i Benjamin Franklin pisząc w liście do Jean-Baptiste Leroy’a, że „Na tym świecie pewne są tylko śmierć i podatki”2, mieli rację.
„Plan na życie” Kristin Harmel, choć wiedzie ku przewidywalnemu, jest bardzo zaskakującą i emocjonalną lekturą. Nie tylko skutecznie odciąga od rzeczywistości, ale również zmusza do rozmyślań nad nieuchronnością i nieprzewidywalnością każdej egzystencji. Polecam tę powieść każdemu, kto w literaturze szuka i relaksu, i drogowskazu do dalszych poczynań. Przecież każdy, nawet najbardziej szczegółowy plan może ulec zmianie!

Najbardziej niesamowitym i przerażającym zarazem aspektem każdego życia jest jego nieprzewidywalność. Tak naprawdę nikt nie ma stuprocentowego wpływu na to, co mu się przytrafi i nie wie, co go za chwilę może spotkać. Idąc chodnikiem można połamać sobie nogę, spotkać miłość życia czy zostać śmiertelnie potrąconym przez samochód. Każda błaha sprawa jak np. sznurowanie butów,...

Rozczarowanie po przeczytaniu 4 tej autorki

Rozczarowanie po przeczytaniu 4 tej autorki

Historia o miłości, stracie bliskiej osoby. Początek może zniechęcić jednak książka zyskuje po przeczytaniu kolejnych stron... Historia wciąga, koniec zaskakujący.

Historia o miłości, stracie bliskiej osoby. Początek może zniechęcić jednak książka zyskuje po przeczytaniu kolejnych stron... Historia wciąga, koniec zaskakujący.

Czasami nasze życie jest szare, mamy jesienną chandrę, wtedy doskonałą odtrutką może być powieśc z elementami fantastyki. Kate to muzykoterapeutka z Nowego Jorku, co 12 lat wcześniej przeżyła traumę gdy jej ukochany mąż patrick zginął w wypadku samochodowym. Teraz jako 40tka żyje w stabilnym zwiazku z Danem, jest gotowa o nowego etapu życia. Niestety gdy zdiagnozowano u niej niepłodność pierwotną, załamuje się i zaczyna mieć neipokojąco realistyczne sny o mrłym męzu i starszej dziewczync,e Hannah, która nazywa ja mamą. Czyżby mąż tak naprawdę nie zginął, lub przenikaja się alternatywny świat z jej rzeczywistoscią? Mogłaby też podejrzewac u siebie jakieś odchylenia psychiczne.
Poznaje dziewczynkę Allie, z niedoborem słuchu, ale postara się ją wspierać. Dziewczynka jest u rodziców zastępczych, zaprzyjaźniaja się. Niewytłumaczalne jest to,ze nagle Kate zaczyna migać, bo córka ze snu też jest głucha. Poznaje Andrew, ktry działa w instytucji przyspieszającej adopcję dziecka, i czuje, że to moze być odpowiedź na jej samotność i niespełnione marzenia o macierzyństwie. jednocześnie oddala się od Bena. Dużym wsparciem służy jej Andrew, to człowiek, na którego może liczyć. Mamy tu i konfrontację z biologiczną matką, co porzuca swoje dziecko, i rodzącą sie więź między Allie i Kate, i poszukiwanie Hannah, i odpowiedzialnosć za ludzi starszych, schorowanych. Relacje Kate z innymi są doskonale nakreślone, dopracowane psychologicznie.

Czasami nasze życie jest szare, mamy jesienną chandrę, wtedy doskonałą odtrutką może być powieśc z elementami fantastyki. Kate to muzykoterapeutka z Nowego Jorku, co 12 lat wcześniej przeżyła traumę gdy jej ukochany mąż patrick zginął w wypadku samochodowym. Teraz jako 40tka żyje w stabilnym zwiazku z Danem, jest gotowa o nowego etapu życia. Niestety gdy zdiagnozowano u...

Zajmująca i nie nudna,a to najważniejsze.

Zajmująca i nie nudna,a to najważniejsze.

#Jak trafiłam na książkę & #Skąd : Instagram - biorę udział "Czytaj w ciemno z Darią" , książkę dostałam od losowej osoby z akcji
#Okładka - Na początku nie znałam okładki, tytułu, bo właśnie o to chodziło w akcji. Po przeczytaniu mogłam zobaczyć. Kobieta, a w tle droga, ludzie, taksówki - część miasta. Okładka nie podoba mi się. Chce nawiązywać do dzieła, ale jakoś nie wychodzi to dobrze.
#Ulubiony bohater: Kate. Główna Bohaterka. Żona Patricka, po 12 latach,. po śmierci Patricka, dziewczyna Dan'a. Poszukująca swojego lepszego ja - kobieta, która wierzy w sny. Zupełnie tak jak ja. Wierzy w prawdziwą miłość, ale czuje nacisk (dziwnej) siostry i przez jakiś czas nie może być szczęśliwa. Do czasu...
#Ulubiona scena(bez spojlerów): Pierwszy i drugi sen Kate Beale.
#Całość: Popłakałam się kilka razy, bo pomyślałam o sobie i swoim związku i całym swoim życiu, piękna historia. Szkoda mi głównej bohaterki, bo dużo przeżyła w życiu (nie, spokojnie, nie wczuwam się za bardzo),ale tak wszystko musiało się potoczyć, żeby mogła być najszczęśliwsza kobietą na ziemi.

#Jak trafiłam na książkę & #Skąd : Instagram - biorę udział "Czytaj w ciemno z Darią" , książkę dostałam od losowej osoby z akcji
#Okładka - Na początku nie znałam okładki, tytułu, bo właśnie o to chodziło w akcji. Po przeczytaniu mogłam zobaczyć. Kobieta, a w tle droga, ludzie, taksówki - część miasta. Okładka nie podoba mi się. Chce nawiązywać do dzieła, ale jakoś nie...

"Znalezienie miłości po raz pierwszy jest darem". Kiedy młoda wdowa Kate Waithman znajduje ją po raz drugi, zdaje sobie sprawę, jak wielkie miała szczęście. Kate, muzykoterapeutka z Nowego Jorku, właśnie zaręczyła się z przystojnym, odnoszącym sukcesy mężczyzną. Otwiera się przed nią szansa na wspaniałe życie. Na przeszkodzie jednak stają dziwne, niespokojne sny o pierwszym mężu, które nagle zaczynają ją nawiedzać. W tych snach mąż Kate żyje, nie zginął dwanaście lat temu, a w dodatku mają córkę Hannah. Obrazy i uczucia są tak żywe, że Kate zastanawia się, co mogą oznaczać. Czy Patrick próbuje jej coś przekazać? A może po prostu ona boi się skorzystać z drugiej szansy na szczęście?

Powoli senny świat dostarcza Kate rozmaitych wskazówek. Gdy łączy je ze sobą, odkrywa nieoczekiwaną prawdę.

"Znalezienie miłości po raz pierwszy jest darem". Kiedy młoda wdowa Kate Waithman znajduje ją po raz drugi, zdaje sobie sprawę, jak wielkie miała szczęście. Kate, muzykoterapeutka z Nowego Jorku, właśnie zaręczyła się z przystojnym, odnoszącym sukcesy mężczyzną. Otwiera się przed nią szansa na wspaniałe życie. Na przeszkodzie jednak stają dziwne, niespokojne sny o pierwszym...

Nudna. Daje ciut wyższą ocenę za ciekawe zakończenie.

Nudna. Daje ciut wyższą ocenę za ciekawe zakończenie.

To była całkiem ciekawa pozycja, czytałam ją z dużym zaciekawieniem. Myślę że kiedyś mogłabym do niej wrócić. Ciekawe czy niekiedy sny są aż tak prorocze.
Polecam

To była całkiem ciekawa pozycja, czytałam ją z dużym zaciekawieniem. Myślę że kiedyś mogłabym do niej wrócić. Ciekawe czy niekiedy sny są aż tak prorocze.
Polecam