Jesteśmy społecznością, która kocha książki

A cóż to za abominacja? „To, co chcę powiedzieć w tej książce, mówię także „stąd, gdzie stoję”. Wszystko zależy od tego, skąd się patrzy. Mam nadzieję, że inni staną obok mnie – i zobaczą to samo”. Pani Pia nie zachowuje podstaw higieny myślenia i utożsamia teorię z rzeczywistością. Wyciera sobie buzię Jungiem i niewątpliwie „jakąś wiedzę” w tym względzie posiada, ale przykrawa ją na własną miarę, a stosując redukcjonizm wpycha całą rzeczywistość w ciasne ramy swoich założeń, prezentując prosty klucz do zrozumienia wszystkiego. Już sam słowniczek z podstawowymi terminami Junga odbiega od jego definicji i istoty tych zagadnień. Jung, Adler czy Frankl zgodnie przyznawali, że psychologia jest bardziej sztuką, w której potrzeba talentu, niż twardą nauką, w której wystarczy surowa wiedza. Pia Skogemann wygląda na osobę, która zupełnie pozbawiona jest odpowiednich predyspozycji, a prezentuje, niestety dość powszechną, postawę „psychologa” (psycholoSZki :),który widząc poszlaki, automatycznie traktuje je jako dowody, i już od razu WIE jak jest. Wielu z nas ma wśród swoich znajomych takich „psychologów”, którzy po przeczytaniu jakiegoś artykuliku w internecie, „wiedzą”, że mamy niską samą ocenę, ponieważ zauważyli, że gdy szliśmy pustą drogą, szliśmy jej krawędzią, trzymając się z dala od środka (bo gdybyśmy szli środkiem, to by znaczyło, że jesteśmy pewni siebie). I oczywiście nie dają sobie przetłumaczyć, że to nie jest takie proste. Zaraz wykażą się znajomością „teorii wyparcia”, i to że zaprzeczamy, jest kolejnym dowodem na to, że mają rację. Pii wpadł w ręce młotek i nagle wszystko stało się gwoździami. A tak całkiem poważnie, nie ma tu nic o samej kobiecości, ani o rozwoju – jest za to zbiór snów, które rzekomo ukazują uniwersalny proces rozwoju kobiecej psychiki. Sam Jung przestrzegał (mając na myśli Freuda),aby nie budować antropologii w oparciu o pacjentów klinik - przecież to są ludzie "niezdrowi", a zatem odbiegający od normalności. Z resztą do Junga ma wąty, że „był człowiekiem swoich czasów”, bo kobiecość widział nie dość postępowo (bo pielęgniarstwo postrzegał jako typowo kobiece zajęcie, tfu! "ciemnogrodzianin" XD) – ale chyba nie zdaje sobie sprawy z tego, że sama utknęła w skandynawskiej modzie na dżendery, patriarchaty, matriarchaty i płynne płcie. Mieszanka bzdur, mniemań, potocznych fałszów i półprawd, zawiniętych we własną wersję „jungizmu”.