Jesteśmy społecznością, która kocha książki

– Oto, na co jeszcze idą pieniądze. Cenię sobie porządny tytoń. Wie pan, za komunizmu wojennego każdy brał machorkę do palenia. Ale nie ja. ...

– Oto, na co jeszcze idą pieniądze. Cenię sobie porządny tytoń. Wie pan, za komunizmu wojennego każdy brał machorkę do palenia. Ale nie ja. Takich papierosów nie znajdzie pan byle gdzie. Szlachetny tytoń, z aromatem opium… – Szkodzi zdrowiu – zauważył Stepan i zapalił. – A co nie szkodzi? Oddychanie też, bo spala krew. Żyjmy dłużej, nie oddychajmy! Myśli pan: nie będę robić tego, co mi szkodzi, dłużej pożyję. Pomyśl pan nieszablonowo: będę robić, co mi szkodzi, może żyć będzie znośniej [s. 104].

W książce wszystko jest zebrane, oszlifowane, wyważone i podmalowane. W rzeczywistości jest, jak jest, a w książce, jak być powinno [s. 104]...

W książce wszystko jest zebrane, oszlifowane, wyważone i podmalowane. W rzeczywistości jest, jak jest, a w książce, jak być powinno [s. 104].