Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jaka jest Wasza ulubiona pisarka? Gdybym to pytanie zadał w USA, prawdopodobnie w większości otrzymałbym odpowiedź: Joan Didion. “Świat według Joan Didion” Evelyn McDonnell wydana została niedawno w Polsce i można zastanowić się: czy ta książka zachęci do sięgnięcia po książki amerykańskiej legendy? Moim zdaniem tak. Czy zaciekawi historią Didion polskich czytelników? To zależy. Trzeba bowiem wiedzieć, że “Świat według Joan Didion” nie jest biografią amerykańskiej pisarki. McDonnell już na samym początku swojej książki zdradza, jaka intencja przyświecała jej przy pisaniu. “Chciałam prześledzić dziedzictwo Didion po jej śmierci i zmapować opowieść o jej życiu, odwiedzając miejsca, w których żyła i o których pisała”. W podziękowaniach natomiast McDonnell zdradziła, że wizja przewodnika po życiu autorki nie była jej, a redaktorki, z którą współpracowała. I niestety konsekwencje tych dwóch faktów (szczególnie tej wizji) odbiły się na całości książki. Chociaż nie jest to biografia Didion, dostajemy sporo szczegółów z jej życia. Chociaż McDonnell odwiedza miejsca ważne dla autorki “Dryfując do Betlejem”, to jej prywatne rozważania na temat tego co widzi, są po prostu nudne. Mało tego, jeśli dodamy do tego przedstawienie historii rodziny Didion i Stanów Zjednoczonych z jej lat życia, dogłębne ukazanie Kalifornii, nakreślenie sytuacji na rynku mediów w USA w latach 60. XX wieku i skostniałej patriarchalnej struktury, to mamy tu praktycznie wszystko. I ta zupa ze wszystkich składników szczególnie dla fanów Didion może okazać się ciężkostrawna. Ci jednak, którzy o amerykańskiej autorce wiedzą niewiele i w dodatku są zainteresowani pisaniem, momentami - tak jak ja - będą tę książkę nawet przepisywać. Można bowiem ze “Świata według Joan Didion” wyciągnąć ciekawe szczegóły dotyczące pracy nad warsztatem pisarskim, tworzenia języka opowieści, ulepszania tekstu i tym, jak swoje słabości zmienić w największą siłę. Niestety cytaty z tej książki wypisywałem tylko na początku, bo jako całość jest to książka nierówna, przegadana, ze słabą redakcją. Polecam tym jeszcze niezapoznanym z twórczością Didion.