Jesteśmy społecznością, która kocha książki

— NOTATKA OD AUTORA —
Jestem jedną z tych osób, które zawsze chciały zostać pisarzem, od czasów szkoły podstawowej, kiedy to wspierająca nauczycielka pochwaliła moją pracę (wiersz, jak pamiętam) i pokazała ją dyrektorowi, który ją oprawił i powiesił na ścianie w swoim biurze. Musiałam mieć siedem lat i od tamtej pory motywuje mnie tamten moment. Nie powiedziałam nikomu o swoich ambicjach, dopóki nie złożyłam podania na uniwersytet. Zapytałam przyjaciela rodziny (wykładowca literatury angielskiej),jaki kierunek powinnam skończyć, jeśli chcę zostać pisarzem. Zaproponował dziennikarstwo. Wyjaśniłam, że nie chcę być dziennikarzem. Chciałam pisać książki. Powieści. Wyglądał na zakłopotanego. To był rok 1989, przed rozpowszechnieniem kursów kreatywnego pisania na studiach i podyplomówkach. Poradził mi, żebym uczyła się angielskiego, a w wolnym czasie pisała. Nie byłam przekonana, ale i tak poszłam za jego radą. Nie powiedziałam nikomu, że chcę zostać pisarzem przez dekadę lub dwie. Studiowałam więc licencjat z języka angielskiego na Uniwersytecie w Leeds, a następnie uzyskałam tytuł magistra w dziedzinie mediów i komunikacji w Goldsmiths College. W tamtych latach nauki nie napisałam ani jednego twórczego słowa. Dobiegałam trzydziestki, wróciłam do Londynu, po okresie spędzonym w Australii i zdecydowałam, że nie mogę tego dłużej odkładać. Zapisałam się na kurs korespondencyjny „Zaczynam pisać”, którego kulminacją było opowiadanie o kobiecie imieniem Louisa i jej córce Isli. Zostało napisane z punktu widzenia Isli, gdy patrzyła, jak matka pakuje walizkę i zastanawiała się, dokąd jedzie i czy zamierza ją zostawić. Pamiętam, jak mój nauczyciel sugerował, że przydałoby się silniejsze poczucie miejsca ... Minęło kolejne dziesięć lat, zanim ta scena została włączona do powieści, która stała się Milczeniem. Kilka lat wcześniej powieść została kupiona przez Harpera Collinsa. Co prowadzi mnie do dzisiaj: ja, mój mąż z Australii i nasze dzieci mieszkamy w Londynie. Obecnie piszę w pełnym wymiarze godzin, pracując nad moją drugą książką i promując swój debiut. Warto było na to czekać. Susanhttps://www.susanallott.com/