Jesteśmy społecznością, która kocha książki

>O ile bowiem filozofia stara się najczęściej uzasadnić poczynania „władcy świata” i dorobić do nich odpowiednią teorię, o tyle prawdziwa, krytyczna myśl polityczna znacznie surowiej ocenia mocarstwa kierujące biegiem wydarzeń, narażając się tym samym na nasilone ataki oportunistów czerpiących korzyści z istniejącego układu sił.< Rozważmy powyższy cytat. Jak widać, autor uważa się za jedynego sprawiedliwego, atakowanego przez jakiś układ i opłacanych przez niego konformistów. Swoje luźne rozważania na tematy ogólnoświatowe nazywa „prawdziwymi”, unika też nazywania wprost państw/ruchów/osób, które krytykuje. W reszcie darmowego fragmentu nie podaje żadnych danych, na których się opiera i tylko luźno nawiązuje do kilku innych autorów. Może dalej w tekście jest lepiej, nie wiem. Co do jego poglądów, nie lubi religii, która jego zdaniem coraz bardziej się panoszy razem ze swoimi ekstremistami, ani Ameryki, która promuje religię wolnego rynku. Popiera za to politeizm jako kształtujący zdrową politykę międzynarodową oraz zauważa, że politycy podpierają się religią dla zdobycia wyborców, co jest tak nieprawdopodobnie odkrywcze, że daruję sobie dalszą lekturę. Kolejny cytat >Odradzam lekturę mojej książki wszystkim tym, którzy mają ściśle określone i ustalone opinie na temat przemian zachodzących na świecie, a także tym, którzy angażują w to swoje emocje.< Czytaj: jak ktoś zna temat, to będzie oburzony. >Mogą tu znaleźć jedynie pełną znaków zapytania refleksję, którą ocenią zapewne jako wywrotową i która wywoła w nich gniew i oburzenie.< Czytaj: brak dowodów albo nie składają się w logiczną całość. A refleksje nie wywołują oburzenia przez swoją wywrotowość, już bardziej przez swoją kiepską jakość. Książka trafia u mnie na półkę ze spiskowymi teoriami dziejów. Fajna okładka.