Najnowsze artykuły
- ArtykułyHłasko, powrót Malcolma, produkcja dla miłośników „Bridgertonów” i nie tylkoAnna Sierant1
- ArtykułyAkcja recenzencka! Wygraj książkę „Cud w Dolinie Poskoków“ Ante TomiciaLubimyCzytać1
- Artykuły„Paradoks łosia”: Steve Carell i matematyczny chaos Anttiego TuomainenaSonia Miniewicz2
- ArtykułyBrak kolorowych autorów na liście. Prestiżowy festiwal w ogniu krytykiKonrad Wrzesiński13
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Patrycja Obiegała
1
7,8/10
Pisze książki: literatura piękna
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
7,8/10średnia ocena książek autora
5 przeczytało książki autora
4 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Dwa szlaki Patrycja Obiegała
7,8
Powieść łącząca historię Polski i Ukrainy – „Dwa szlaki” autorstwa Patrycji Obiegały
Powieść „Dwa szlaki” należy do gatunku powieści historycznych, przedstawiająca historię XVII-wiecznej Polski i Ukrainy. Jest ona debiutem, który wyszedł spod pióra Patrycji Obiegały. Jak już ostatnimi czasy wspominałam, bardzo spodobało mi się czytanie debiutów literackich. Od debiutanckich autorów oczekuję napływu świeżości w ten i tak dość obszerny rynek wydawniczy.
Wydawca opisuje powieść jako pełną pasji sagę o miłości, przyjaźni, pokucie, przebaczeniu i nienawiści w czasie wojny, pożogi i zniszczenia.
Ograbiony z majątku Kozak, Bohdan Chmielnicki poprzysiągł zemstę na Danielu Czaplińskim. Wioska Subotów była małą wioską usianą glinianymi domkami z dachami pokrytymi strzechą.
Vincere et victoria uti non idem est - tłumaczenie: Zwyciężać, a korzystać ze zwycięstwa to nie to samo.
Na Dzikich Polach zbiera się bunt, niebezpieczeństwo nadciąga od wschodu. Pierwszy magnat Rzeczypospolitej Obojga Narodów poprzysiągł zemstę i wyrównanie rachunków ze swoim wieloletnim dłużnikiem. Wyrusza na Zadnieprze. Plany planami, ale los w przededniu wojny ponownie skrzyżuje drogi zwaśnionych rodzin.
Nie ma bitwy bez zaczepki.
Przyznam szczerze, że przez kilka pierwszych stron musiałam wczuć się w język powieści. Jest on momentami trudny, ale dodaje jej to wyjątkowości. Poprzez taki zabieg wczuwamy się jeszcze bardziej w lata, w których toczy się akcja powieści, czyli wiek XVII. Autorka ukazała również różne oblicza kobiet, to, na co często zwracam uwagę, czytając literaturę historyczną. Izabella oraz Diana – niezależne jak na tamte czasy kobiety, trwające przy swoim i niedające się stłamsić mężczyznom. Izabella ukrywa przez lata przed Dianą pewną tajemnicę dotyczącą swojego rodu. Kolejna kobieta to Emilia Długołęcka, zawsze stoi ramię w ramię ze swoim mężem Leopoldem, dumna i powściągliwa. Elwira i jej córka Maria Teresa Ogińskie. Elwira ma spojrzenie na świat, takie, iż kobiecie nie godzi unosić się honorem i wyrastać nad mężczyznę. Można iść przez życie z podniesioną głową, ale należy słuchać ojca i przyszłego męża. Trzeba być przykładną żoną i matką. Wziąć ślub głównie dla majątku. Elwira to surowa kobieta, która patrzy na dobro i godność rodziny. Dobry obyczaj i wychowanie panny traktowano ze świętością jak u mężczyzn rycerską posługę, z której wyrasta jego sława i respekt.
Gniew nigdy nie podpowie ci niczego słusznego. Jeśli przechodzisz przez momenty zagubienia, zwątpienia i upadku ideałów, mając gniew za przewodnika, zabrniesz tylko w matnię kłamstwa.
Zgadzam się ze słowami zamieszczonymi na okładce powieści: pełna pasji saga o miłości, przyjaźni, pokucie, przebaczeniu i nienawiści w czasie wojny, pożogi i zniszczenia. Powieść zawiera sporą dawkę miłości: kobiety do mężczyzny, matki do córki, ojca do swoich dzieci czy dziewczyny do chłopaka. Nie brakuje tutaj również słownych, humorystycznych przepychanek. Mimo dość pokaźnej objętości, 726 stron przez powieść się wręcz płynie. Fabuła wciąga niemiłosiernie. Piękne opisy przyrody, zamków, w których w trakcie podróży Ogiński nocował wraz z żoną i córką, zwyczajów, różnorodności wychowywania dzieci i stosunku do kobiet. Przy trudniejszych słowach są zamieszczone przypisy, co znacznie ułatwia zrozumienie danej sytuacji czy dialogi bohaterów. Książka pokazuje znakomity warsztat pisarski autorki. Przerzucamy tylko kartkę za kartkę, zatracając się w powieści i aż zbyt szybko dobijamy do końca przedstawionej nam historii. Każdy, kto ceni powieści historyczne i tą doceni za nietuzinkowość, za role bohaterów, za aspekty miłosne, wiarę na szczęśliwy finał wojny, miłość i stosunki polsko-ukraińskie. Zachęcam do lektury.
https://zaczytanyksiazkoholik.pl/recenzje/powiesc-laczaca-historie-polski-i-ukrainy-dwa-szlaki-autorstwa-patrycji-obiegaly/