Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Gry są wszechobecne w naszym świecie - od wieków ludzie grają w szachy, go czy uprawiają rywalizacje sportowe, ale teraz dziedzina gier rozwija się dynamiczniej niż kiedykolwiek wcześniej. Dzieje się tak oczywiście dzięki powstawaniu setek skomplikowanych gier planszowych i komputerowych. Warto zatem pochylić się nad tym zagadnieniem i dorobić teorię do tej praktyki i to właśnie, jak słusznie zauważa Eric Zimmerman w przedmowie, realizuje ta książka. Autorzy, doświadczeni projektanci gier związani głownie z karcianką Magic, biorą na warsztat "ortogry" - czyli takie gry, w które gra dwóch lub więcej graczy, których wynikiem jest jakiś ranking lub waga przypisana uczestnikom i w które gra się dla przyjemności. Definicja ta jest bardzo ciekawa, bo kusić mogło ograniczenie się w analizie do gier komputerowych lub planszowych, ona natomiast zawiera również rozgrywki sportowe, gry klasyczne oraz bardzo proste gry w rodzaju kółka i krzyżyk. Na tak dobranej, niezwykle bogatej grupie badawczej autorzy starają się znaleźć wysokopoziomowe cechy wspólne dla tych gier (niekoniecznie wszystkich, ale dostatecznie wielu). Wynikiem rozważań jest świetnie zorganizowany spis charakterystyk gier z mrowiem przykładów i odniesień do rzeczywistości. Korzyścią płynącą z przeczytania tej książki jest przede wszystkim usystematyzowanie wiedzy o tym jak gry są skonstruowane. Niektóre charakterystyki nie są zbyt odkrywcze, wydają się wręcz oczywiste, inne natomiast otwierają oczy na mechanikę działania rozgrywki. Wszystkie one stanowią jednak szablon, przez który możemy lepiej zrozumieć w co i jak gramy. Na koniec muszę serdecznie polecić zapoznanie się z bibliografią tego tytułu, można tam znaleźć wiele interesujących pozycji, u mnie już kilka z nich czeka w kolejce priorytetowej do lektury.