Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Historia rodzinna Dustina Black'a, która rozgrywa się na wielu płaszczyznach i zawiera w sobie biografię jego samego i jego matki. Więź, która ich łączy jest niezwykła, pełna miłości i poświęcenia, rozumieją się bez słów i rezonują na siebie nawet wtedy, gdy dzielą ich setki kilometrów. Mama Dustina jako dziecko chorowała na polio, a to doświadczenie wywarło ogromny wpływ na jej dalsze życie. Jej życie to zapis nieustannej walki ze spustoszeniem, jakie uczyniła w jej ciele choroba. To walka o siebie i swoje marzenia, to nieustępliwość i przekonanie, że można osiągnąć wszystko. Nawet jeśli cały świat mówi, że jest inaczej. Drugim, równie ważny wątkiem jest biografia Dustina, który bardzo wcześnie uświadomił sobie, że jest gejem, a proces zaakceptowania tego faktu był dla niego długi i bardzo bolesny. Poczucie odrzucenia, odmienności, bycia gorszym, to wszystko było solidnie wzmacniane przez kościół mormonów, do którego należała jego rodzina. Opis tego, co o sobie myślał i jak bardzo czuł się gorszy jest bolesny i niezwykle dotkliwy. Po raz kolejny sprawdza się prawda, że dzieci najlepiej wychowywać poza jakimkolwiek kościołem, bo ta instytucja jest zawsze źródłem cierpienia. Zmiana wreszcie nadchodzi i choć życie wciąż przynosi bolesne doświadczenia, łatwiej się je znosi, kiedy człowiek akceptuje się takim, jakim jest. I to jest najmocniejsze przesłanie tej książki, zaraz po tym, że obietnic należy dotrzymywać.