Rubem Fonseca (ur. jako José Rubem Fonseca) - brazylijski pisarz i scenarzysta filmowy.
Przyszedł na świat w południowo-wschodniej części kraju, ale całe swoje dorosłe życie związał z Rio de Janeiro.
W latach 1952-1958 pracował w policji w Rio de Janeiro. W tym czasie dostał szansę wyjazdu służbowego do Nowego Jorku, i czas ten wykorzystał m.in. na studia na Uniwersytecie Nowojorskim (administracja).
Niektóre wątki z pracy w policji znalazły później przełożenie w tworzonej przez niego prozie.
Literacko zadebiutował w wieku 38 lat. Wtedy to drukiem ukazał się zbiór jego opowiadań.
Dzieła Fonseki cechuje duża ilość dialogów i ciągłe zwroty akcji.
W 2003 r. został uhonorowany Nagrodą im. Luísa de Camõesa, jednym z najważniejszych wyróżnień literackich dla autorów portugalskojęzycznych.
Rubem Fonseca zmarł na niespełna miesiąc przed swoimi 95. urodzinami.
Wybrane dzieła: "Os Prisioneiros" (1963),"O Homem de Fevereiro ou Março" (1973),"Vastas emoçőes e pensamentos imperfeitos" (1988, polskie wydanie: "Wielkie emocje i uczucia niedoskonałe", Wydawnictwo Muza, 1996),"Do Meio do Mundo Prostituto Só Amores Guardei ao Meu Charuto" (1997),"Mandrake: A Bíblia e a Bengala" (2005),"Histórias Curtas" (2015).
Żona: Théa Maud (do jej śmierci),3 dzieci: córka Maria Beatriz oraz 2 synów: José Alberto i José Henrique.
Patronat LC
