Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ta książka jest... taka sobie. Da się przeczytać, ale przyjemności za bardzo z tego nie ma. Są rzeczy, które autor robi dobrze, ale też sporo, które robi źle. Tak więc w formie listy: + wątek uzależnienia - IMO realistycznie pociągnięty, co nieczęsto się widzi w fantasy. + przeplatanie różnych wątków - żonglowanie wieloma punktami widzenia udało się autorowi na tyle dobrze, że nie pomijałam żadnego z nich. + świat przedstawiony - przemyślany... choć niestety nieszczególnie oryginalny. - bezcelowość - postacie coś postanawiają, gdzieś podróżują, ale wielokrotnie ma się wrażenie, że jest to znikąd wyciągnięte i że autor pcha postacie naprzód, a nie, że same idą. - opisy zamiast odgrywania - za dużo opisywania, za mało pokazywania. Dowiadujemy się, kogo postacie lubią, co aktualnie czują itd. z narracji, a nie z ich czynów czy myśli. - nuda - teoretycznie jest sporo akcji, dzięki czemu idzie przebrnąć, ale większość postaci jest płytka i nijaka. Gąbki takie. Ogólnie miałam wrażenie, jakby to był spis sesji RPG z udziałem graczy, którzy od odgrywania postaci wolą zliczać z tabelek kto ma ile hitpointów. Nie jest źle, ale też nie jest dobrze.