Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tylko osiem gwiazdek, bo jeszcze do niej nie "dorosłem". Ze Wstępem ks. Roberta Skrzypczaka i Posłowiem o. Jacka Salija OP. Osobiście radziłbym je przeczytać, jeśli ktoś już chce, po lekturze "Eucharystii...". Znów garść stronic, napisanych przez osobą poświęconą zupełnie i wyłącznie modlitwie. Tytuł i opis wskazują jasno na ich temat, od siebie chciałbym dorzucić cytat z rozdziału, który wywarł na mnie - i nadal wywiera! - ogromne wrażenie, i który dookreślił moje rozumienie tej książki: "Nawet miłośnik najbardziej zafascynowany Biblią, który nieustannie powraca do jej 'skrutowania', jak mówił Jezus, aby w niej poszukiwać pokarmu i życia, siły, siły i radości, nie zdołał sobie nigdy wyrobić pojęcia - a jeszcze mniej je ożywić - o elektryzującym, przerażającym i wzniosłym doświadczeniu, jakie w swoim czasie miał Izrael świadomy, że Bóg odezwał się do niego". I nieco dalej: "Stronice Pisma świętego ukazują, że to doświadczenie pozostawało dla Izraela do końca Starego Przymierza święte i aktualne. Jest nim nieustannie zaskoczony, wstrząśnięty, zdumiony i wzruszony,a w związku z tym wdzięczny, pokorny i radosny Oto przemówił do mnie! Zechciał pomyśleć o mnie. My przybywamy teraz, a więc p o t e m. Nie mamy żadnego pojęcia, jak było w c z e ś n i e j - kiedy nie było zbawiającego Boga, który w swej miłosci ujmował się za swoimi aż po śmierć - nie umiemy wyobrazić sobie pustki twgo poprzedniego życia. Lecz Izrael pustkę tę znał aż nazbyt dobrze. Gdy Bóg Go odnalazł, ten znajdował się opuszczony w swej samotności. W taki sposób opisał go Ezechiel. Żył - a raczej powiedzmy umierał - w smutku i nędzy. Pośród długiej, smutnej nocy ludzkiej beznadziei, jaką było istnienie człowieka, zanim spotkał się z Bogiem - nagle - jakby błyskawica w ciemności opuszczenia - Jego głos przełamuje ciszę; i człowiek zaskoczony i wstrząśnięty dowiaduje się, że nie jest sam, że nie został porzucony i zapomniany, że nie jest sierotą. Jego Bóg jest obok, Jego Bóg go kocha i wybawi go z nędzy". Od siebie dodam tylko, że znana jest już, i to znana dobrze, sytuację, stan, kiedy to Boga jakby nie ma, i nie ma też nadziei, i pokładamy w ufność w t u i t e r a z, bo nie mamy innego wyjścia.