Jeśli chcesz robić coś, co ci się podoba, coś, o czym wiesz, że cię uszczęśliwi, nigdy z tego nie rezygnuj, nigdy.
Najnowsze artykuły
- ArtykułyWeź udział w akcji recenzenckiej i wygraj książkę Julii Biel „Times New Romans”LubimyCzytać2
- ArtykułySpotkaj Terry’ego Hayesa. Autor kultowego „Pielgrzyma” już w maju odwiedzi PolskęLubimyCzytać2
- Artykuły[QUIZ] Te fakty o pisarzach znają tylko literaccy eksperciKonrad Wrzesiński25
- ArtykułyWznowienie, na które warto było czekaćInegrette0
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Loredana Frescura
2
6,1/10
Pisze książki: literatura piękna, literatura dziecięca
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
6,1/10średnia ocena książek autora
212 przeczytało książki autora
70 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
- Głupota to zatem coś pozytywnego. - Sądzę że tak. Ma w każdym razie coś wspólnego z geniuszem, ze znajdywaniem odpowiedzi na pytania, na k...
- Głupota to zatem coś pozytywnego. - Sądzę że tak. Ma w każdym razie coś wspólnego z geniuszem, ze znajdywaniem odpowiedzi na pytania, na które nikt nie potrafi odpowiedzieć. Poza tym w głupocie cudowne jest to, że możesz marzyc." -z książki "Pochwała Brzydoty
4 osoby to lubiąMuzyka jest jedynym językiem zrozumiałym dla wszystkich ludzi.
4 osoby to lubią
Najnowsze opinie o książkach autora
Pochwała brzydoty Loredana Frescura
5,9
Czasem dopada mnie myśl, że to dziwne, że ja, osoba twierdząca, że kocha Włochy, marząca o nauczeniu się włoskiego(co pewnie nigdy mi się nie uda) i podróży do Włoch, czyta tak mało książek rozgrywających się w słonecznej Italii. Wtedy postanawiam przeczytać coś o tym, ale zazwyczaj nie znajduję żadnej stosownej lektury albo książka okazuje się rozczarowaniem(vide: ,,Trzy metry nad niebem”). Jednak czasem zdarza mi się znaleźć też całkiem fajną książkę nie tylko dziejącą się we Włoszech, ale też napisaną przez włoskiego autora. Tą książką okazała się ,,Pochwała brzydoty”.
Marcella to nastolatka, która uważa się za bardzo brzydką. Jej brat jest ,,ładny” i popularny, natomiast ona wstydzi się swojego wyglądu i jest przekonana, że z jego powodu jest nielubiana i pomijana. Pewnego dnia razem z koleżanką z klasy, Giorgią, dostaje do napisania pracę na język włoski. Giorgia również ma kompleksy, jest wyśmiewana z powodu swojego aparatu na zęby. Nastolatki postanawiają zatytułować swoją pracę ,,Pochwała brzydoty” i opisać w niej swoje refleksje na temat własnej nieatrakcyjności i podejścia społeczeństwa do osób, które nie zachwycają wizualnie.
W sumie dziwię się, że ,,Pochwała brzydoty” aż tak mi się spodobała. Nie jest to powieść wybitna, nawet jak na młodzieżówkę, na pewno sporo bym w niej zmieniła, pewnie rozwinęła niektóre wątki. To bowiem bardzo prosta historia, ale w tej prostocie jest coś urzekającego. Można powiedzieć, że główni bohaterowie sami wymyślają sobie swoje problemy, ale czy tak właśnie nie jest, kiedy się jest nastolatkiem? Czy nie wyolbrzymia się swoich problemów i nie uważa za koniec świata coś, co osoby dorosłe uznają za totalnie błahe? Główne bohaterki w ich kompleksach i braku pewności siebie były bardzo prawdziwe. Poza tym, mimo mało wyrazistych charakterów, obie były niezwykle sympatyczne. Powieść jest też pozbawiona nachalnego moralizatorstwa, ale mimo to daje niezłego kopa, żeby szukać w sobie dobrych cech i doceniać siebie – właśnie przez swoją prostotę i brak silenia się na przesadną głębię. Podobał mi się też wątek miłosny. Był może nieco naiwny i schematyczny, ale urzekł mnie swoją niewinnością. Jestem już trochę zmęczona tymi wszystkimi pozycjami YA, gdzie bohaterka koniecznie musi iść do łóżka ze swoim pierwszym chłopakiem i z miejsca przeżywać z nim erotyczne uniesienia. Loredana Frescura opisała inną miłość, bardziej niewinną i spokojną, gdzie pierwszy pocałunek pali skórę, a dotyk ręki ukochanej osoby doprowadza do dreszczy. Poza tym, starania Roberta były po prostu urocze.
Jednak wady ,,Pochwała brzydoty” też ma. Przede wszystkim zabrakło mi rozwinięcia wielu wątków, choćby relacji w rodzinie Marcelli czy zauroczenia Giorgii(w ogóle opis z tyłu okładki zapowiada zupełnie inny wątek miłosny niż ten, który się pojawia w powieści). Fabuła też może się wydawać zbyt prosta i mało odkrywcza komuś, kto czytał już mnóstwo Young Adoult. Jednak myślę, że warto przeczytać powieść, która patrzy na życie nastolatków z nieco innej perspektywy. Po pierwsze, nie pozwala zapomnieć czytelnikowi, że nie czyta o osobach dorosłych, ale o(bądźmy szczerzy) dzieciach, które nie zawsze postępują mądrze i dojrzale. Po drugie, opisuje bardziej zwykłe, codzienne życie i problemy, z którymi styka się większość nastolatków, a nie wielkie dramaty, których nie jesteśmy sobie w stanie do końca wyobrazić. Dzięki tej ,,codzienności” książka pozwala nam poznać życie włoskiej młodzieży i robi to w naprawdę sympatyczny sposób.
Jak pisałam u góry – nie wiem, czy ta książka przypadnie do gustu osobom, które czytały już mnóstwo YA i są obeznane z występującymi w nich motywami. Z drugiej strony, ja czytałam sporo książek typu ,,Hopeless”, a ,,Pochwała brzydoty” ze swoją prostotą bardzo mi się podobała.
,, Muzyka jest jedynym językiem zrozumiałym dla wszystkich ludzi.”
Pochwała brzydoty Loredana Frescura
5,9
Dostałam tę książkę w prezencie. Szczerze mówiąc tytuł mnie trochę zniechęcił, ale w końcu przeczytałam. Jest trochę podobna do dzieła J.Frey "Być piękną", ale "Pochwała Brzydoty" ma większą glębię w sobie, tak mi się przynajmniej wydaje.Atmosfera też jest trochę przyjemniejsza, w końcu akcja rozgrywa się w słonecznych Włoszech. Autorka wprowadziła do książki trochę filozofii,, pokazała dokładnie rozumowanie zakompleksionych dziewczyn ( w tym przypadku Marcelli i Giorgii),które zostały odepchnięte od bandy "ślicznych". Marcella pisząc z przyjaciółką wypracowanie rozważa sens ludzkiego istnienia, zagłębia się nawet w sens religii chrześcijańskiej. W końcu natyka się na Roberta. Zaczyna wtedy rozumieć, że nie może źle siebie traktować na oczach innych ludzi. Dostrzega swoją niezwykłość i nie chce już nic w sobie zmieniać.