Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Głównym bohaterem powieści jest powracający z wojny domowej żołnierz Armii Czerwonej Gleb Iwanowicz Czumałow. Gleb wraca w rodzinne strony, gdzie niegdyś pracował jako ślusarz w fabryce cementu. Początkowo spotyka żonę, jednak dla obojga to nagłe spotkanie nie jest takim, jak by oboje chcieli. Dasza jest już odmieniona, na co miały wpływ trudne przeżycia pod władzą tzw. Białych. Gleb zmienił się z kolei w związku z pobytem w partyzantce i przerzyciami wojennymi. Odbudowa ich związku nie jest dla obojga łatwa. Wspomniana fabryka jest w ruinie, robotnicy zaś zamiast dbać o fabrykę wyrabiają zapalniczki, czy hodują kozy i świnie. Kolejno zaś Gleb przy udziale jego żony Daszy i innych postaci zaczyna starać się gorączkowo odbudować cementownię. Zaskarbia sobie nawet inżyniera Kleista. Generalnie należy tu stwierdzić obecność typowych dla powieści socrealistycznych elementów (rewolucja, robotnik-parobek przekształca się w uświadomionego robotnika-działacza, dawny inteligent odchodzi lub zmienia poglądy-Kleist, wrogowie przemijają i są jednoznaczni, bez możliwości wyłożenia swoich racji, zaś główny bohater jest właściwie idealny, jedyny jego problem to życie osobiste itd.). Książkę tą czyta się naprawdę dobrze, zdecydowanie łatwiej od kolejnej powieści autora, czyli "Energii". Jest tu trochę zwrotów akcji i ciekawych wątków (np. wyznania Daszy). Zdarzają się też wątki zabawne z punktu widzenia współczesnego czytelnika (np. zachowanie ojca Sergieja podczas rekwirowania mienia burżujom i ich późniejszego wysiedlenia czy postawa i sama postać zakochanej w Glebie Poli Miechowej). Zdecydowanie polecam tą pozycję fanom tzw. powieści produkcyjnych. Jest to chyba jedna z najważniejszych pozycji do przeczytania w tym zakresie, ponieważ to pierwsza dojrzała powieść tego rodzaju.