Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sokrates (Sokrat Iwanowicz) Starynkiewicz (ros. Сократ Иванович Старинкевич; ur. 18 grudnia?/30 grudnia 1820 w Taganrogu, zm. 10 sierpnia?/23 sierpnia 1902 w Warszawie) – generał rosyjski, pełniący obowiązki prezydenta Warszawy w latach 1875–1892.
Największym dziełem Starynkiewicza było zbudowanie ogólnomiejskiego systemu wodno-kanalizacyjnego ze stacją filtrów w najwyżej położonym miejscu miasta na Koszykach. Inne istotne dokonania Starynkiewicza: - dwukrotny wzrost dochodów miasta (bez zwiększania obciążeń podatkowych mieszkańców) - zbudowanie sieci skanalizowanych, ogólnodostępnych szaletów miejskich - uruchomienie pierwszej publicznej linii tramwaju konnego (1881),do 1889 było tych linii już 17 (jeździły latem co 5 minut, zimą – co 8) - poszerzenie i wybrukowanie wielu ulic, tzw. kocie łby zastępowano granitową kostką, pod koniec jego prezydentury zastosowano także pierwsze nawierzchnie betonowe - modernizacja oświetlenia ulic (3 tys. latarni gazowych),zadrzewienie ulic i modernizacja ich chodników - powołanie Towarzystwa Asenizacyjnego, zajmującego się wywozem z miasta nieczystości, a z brukowanych ulic także błota i śniegu (1883) - powołanie Komitetu Plantacyjnego (1889),dzięki któremu powstało w Warszawie wiele skwerów i pasów zieleni, w tym m.in. park Ujazdowski (1893) - założenie sieci telefonicznej (1884) - otwarcie wielkiego cmentarza Bródnowskiego na terenach wykupionych w tym celu przez miasto - uporządkowanie spraw targowisk (m.in. budowa Hal Mirowskich i hali na ul. Koszykowej) - budowa nowej gazowni na Woli - regulacja 11 km lewego brzegu Wisły od Mostu Kierbedzia w górę rzeki - przebicie ulicy Miodowej do Krakowskiego Przedmieścia - przebicie ul. Próżnej do placu Grzybowskiego - renowacja Kolumny Zygmunta i wielu starych kościołów katolickich (mimo że sam Starynkiewicz był prawosławny) - przeprowadzenie spisów ludności do celów sanitarnych (1882, 1892)