Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tęsknota, mój synu, to uczucie, które wzbudzają w nas tylko ludzie, których kochamy. Powinniśmy być szczęśliwi, że tęsknimy, ponieważ to dowodzi istnienia miłości. Najgorszy ból odczuwamy, gdy nasi ukochani są poza zasięgiem.

Jednak nie można zostać dorosłym za sprawą jednego wydarzenia. Każdy przeżyty dzień, każdy ból, każde przezwyciężone cierpienie czynią cię dojrzalszym. Dojrzałość pojawia się powoli i etapami. Nie próbuj przyśpieszyć tego procesu, ponieważ to nic nie da. Staraj się zdobywać nowe doświadczenia każdego dnia, czerpiąc je ze wszystkiego, co robisz i widzisz, z każdej odebranej lekcji. Nigdy nie odrzucaj tego, czego uczą cię starsi, tylko wszystko zapamiętuj, ponieważ pewnego dnia ta wiedza może ci się przydać.

Wojna jest inna, niż się wydaje z zewnątrz. Większość żołnierzy walczy, ponieważ mają takie rozkazy. Bardzo niewielu wie, po co są na froncie i co mają zrobić.

Mamy sobie tak wiele rzeczy do powiedzenia, a tak mało czasu. Wielka szkoda...

Ból, który powoduje przyjaciel, ma źródło w naszej własnej winie, ponieważ to my wybraliśmy tę osobę, czyż nie?

Każde wesołe wydarzenie wkrótce ustępuje miejsca jakiejś przykrości.

Czyż to nie dziwne, że w pomyślnych czasach człowiek nie prosi Boga o wiele? Może jedynie o drobiazgi. Jednak gdy straci się wszystko, modlitwa przychodzi naturalnie, ponieważ wiemy, co utraciliśmy i o co chcemy prosić.

Masz rację, Bóg daje niektórym ludziom więcej przywilejów. Tytuły, pałace i majątki czekają na nich już od urodzenia, lecz nie gwarantują, że wybrańcy poradzą sobie z takim życiem i będą zdolni sprawować władzę. Zwłaszcza w ciężkich czasach to wszystko co posiadają, może przynieść im cierpienie zamiast szczęścia.

Ludzie tworzą plotki, a następnie wierzą we własne kłamstwa, nawet jeśli ich to krzywdzi. Takiej wiary potrzebują ludzie, którzy porzucili nadzieję.