Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Przemierzałem ulice Warszawy. Puste ulice. Tylko od czasu do czasu przemykał jakiś samochód, tylko w niewielu oknach paliły się światła. A ja jechałem na wojnę. Ktoś tam w wygodnym fotelu oglądał film, ktoś przewracał się z boku na bok, ktoś z kolei nie mógł zasnąć. A ja jechałem na wojnę." "72 godziny" od Wydawnictwa Bellona to jeszcze jedna historia żołnierza z elitarnej jednostki wojskowej GROM. Jeszcze jedno ujęcie, ukazujące polską jednostkę od momentu jej powstania, aż do czasów czynnego udziału w kluczowych misjach zagranicznych. Jeszcze raz od środka, tym razem okiem Wodza - Andrzeja Kruczyńskiego - żołnierza, dowódcy, obecnie szkoleniowca z zakresu bezpieczeństwa. Książka przedstawia początki, zarówno GROM-u jak i edukacji szkolnej Wodza. Czytelnik pozna jak zakładał rodzinę, jak doskonalił swoje umiejętności i przede wszystkim, jak walczył. Wspólne treningi z elitarnymi jednostkami specjalnymi oraz misje zagraniczne, w których przyszło brać mu udział. Haiti, wschodnia Slavonia, Kosowo, Macedonia, Kuwejt i oczywiście Irak, po którym cały świat zaczął mówić o GROM-ie. Czas spędzony przy tej pozycji minął mi bardzo szybko i przy paru wątkach czułem potrzebę, aby zatrzymać się na dłużej. Poddać je dokładniejszej analizie, rozwinąć dany temat o kilka dodatkowych stron. Niestety, autor nie przewidział moich potrzeb i pędził dalej. Może innym razem, może przy kolejnej książce będzie ku temu okazja. Mimo wszystko, pozycję czyta się lekko, a treść została ujęta bez zbędnego pompowania emocji. Nie ma co się jednak dziwić, taki jest właśnie Andrzej Kruczyński - spokojny i opanowany - prawdziwy Wodzu. A tytułowe 72 godziny? Mają wiele znaczeń, dlatego zachęcam do lektury.