Andrew Wildman

Solidne łubu-du ku przestrodze. Ziomuś przyniósł całe pudło ,,staroci'', żebym miał, co wspominać i opowiadać. Wielkie pozdro, Mati. Jak to w latach 90. ubiegłego wieku zbierało się wszystko, co było dostępne. Polska goniła Zachód i wydawała największy blef (ale wiadomo - USA - co nie nasze, to złoto). Rzeczywistość okazała się mniej kolorowa, bo zachodnie zabawki czy dobra kulturowe potrafiły przynieść wstyd czytelnikowi. Zachłysnęliśmy się obcą kulturą, do tego stopnia, że nie zważaliśmy na jakość towaru. I coby nie mówić - Transformery okazały się serią o zabawkach, które prowadzą nieustanną wojnę. Rzecz o tyle przyjemna i nieszkodliwa, że uczy ,,dzieci'', iż w obliczu zagrożenia, gdy nadejdzie zwiastun chaosu - najwięksi wrogowie sprzymierzą się, aby zawiesić broń, by wspólnie unicestwić Unicorna (pożeracza mateczników, co unicestwi znienawidzony ród Cybertronu). Naiwne, jak wiara w Zeusa, który steruje burzami, ale wystarczająco satysfakcjonujące, żeby się nie obruszyć i nie wrzucić w kąt ramoty, która trzyma poziom niedzielnej produkcji.