Susanna Quinn

Sama nie wiem czemu trochę trudno ocenić mi tą książkę. W każdym razie, nie polubiłam głównej bohaterki. Wciąż myślałam "jaka ona głupia" i w sumie to się nie zmieniło aż do końca. W pewnym sensie dojrzała, ale nie powiedziałabym, że zmądrzała, więc... Spodobał mi się zabieg zastosowany w tej książce (głównie dlatego, że był zaskakujący) oraz podziwiałam postawę Mamy-san (silna kobieta z charakterkiem raczej nie codziennym, a mimo to powszechnie znanym). Annabel odgrywa dużą rolę, chociaż właściwie wszystko co się jej tyczy można podsumować w jednym zdaniu. Wydaje się, że będzie miała ogromne znaczenie, jedna to złudzenie, które właściwie możnabyło przewidzieć przez postawę Steph. Kobiece osobowości w tej lekturze... zdecydowanie nie są przykładami do naśladowania i ukazują jak rzeczywistość potrafi brutalnie wprowadzać w świat dorosłości. Trochę brakowało mi tu ambicji (niemal u każdej z postaci),jednak rozumiem dlaczego tak było i powinno tak być. Ten zabieg ma głębszy sens. Książka zamyka czytelnika w labiryncie ze ścianami z moralności i próżności, a to potrafi dać do myślenia. Nie jest bezbłędna, a czytanie bywa niezbyt przyjemnie (z uwagi na konkretne tematy, które nie każdy chce poruszać),jednak ostatecznie warto sięgnąć po tę pozycję, chociażby po to by spojrzeć na świat z innego punktu widzenia.