Ach, jestem pewny, że z "Krótkiej rozprawy..." znikną antyklerykalne treści, to samo będzie z Boy Żeleńskim i całą masą innych niewygodnych pisarzy! O to tu chodzi pani ministrze! Już historię napisali od nowa, a teraz będą od nowa tworzyć literaturę. A przekładu dokonają krewni i znajomi królika za symboliczne kwoty rzędu 200 tys. zł za sztukę.
Pani ministro, no to na zdrowie za nową 3,4 czy piątą Rzeczypospolitą! Ja też wypiję, bo na trzeźwo w tym kraju wysiedzieć się nie da.

Ach, jestem pewny, że z "Krótkiej rozprawy..." znikną antyklerykalne treści, to samo będzie z Boy Żeleńskim i całą masą innych niewygodnych pisarzy! O to tu chodzi pani ministrze! Już historię napisali od nowa, a teraz będą od nowa tworzyć literaturę. A przekładu dokonają krewni i znajomi królika za symboliczne kwoty rzędu 200 tys. zł za sztukę.
Pani ministro, no to na...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

@ christmas2 - zgadzam się z Tobą, ale może byśmy się skupili na konkrecie a nie na wszystkim. O ile dobrze zrozumiałem , to po pierwsze, rzecz miała dotyczyć literatury polskiej, czyli translacja polskiego na polski. "Boska Komedia" jednak nie jest utworem polskim. W przypadku tłumaczeń siłą rzeczy następuje jakaś forma zakłamania, bo każde tłumaczenie jest przybliżeniem. Innym językiem ktoś ją przetłumaszy na polski w XIX wieku a innym w XXI. Jako przykład można podać choćby Iliadę, Odyseję czy Eneidę. Kiedyś miałem ambicję przeczytać "Raj Utracony" Miltona zainspirowany mottem do "Piekło jest we mnie" Alexa. Przebrnąłem może przez 10 stron. Po Odyseję nawet nie sięgnę, ale widziałem tłumaczenie zbliżone mocno do prozy. Czemu nie, na coś takiego mógłbym się skusić? Podawałem wcześniej przykład "Pana Tadeusza"... Utwór praktycznie nieprzetłumaczajny na języki obce, zwłaszcza nie takie fleksyjne, jak polski. Francuzi przetłumaczyli ponoć to prozą i jakoby nawet cieszyło się pewnym zainteresowaniem.
Natomiast - po drugie - mowa chyba była zasadniczo o szkolnych lekturach a przynajmniej o literaturze dla ludzi młodych i bardzo młodych. "Boska Komedia" to raczej nie jest literatura dla młodych i 99.99% owych ludzi nie sięgnie po to, nie zależnie, czy będzie to napisane językiem współczesnym, czy archaizowanym.

@ christmas2 - zgadzam się z Tobą, ale może byśmy się skupili na konkrecie a nie na wszystkim. O ile dobrze zrozumiałem , to po pierwsze, rzecz miała dotyczyć literatury polskiej, czyli translacja polskiego na polski. "Boska Komedia" jednak nie jest utworem polskim. W przypadku tłumaczeń siłą rzeczy następuje jakaś forma zakłamania, bo każde tłumaczenie jest przybliżeniem....

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Tu akurat muszę się nie zgodzić - to, o czym mówi literatura staropolska, jaki obraz świata ze sobą niesie, jej odniesienia do starożytności i "Biblii" - to jest dopiero podstawa do rozważań, wysnuwania wniosków, dyskusji, porównań idt.

Tu akurat muszę się nie zgodzić - to, o czym mówi literatura staropolska, jaki obraz świata ze sobą niesie, jej odniesienia do starożytności i "Biblii" - to jest dopiero podstawa do rozważań, wysnuwania wniosków, dyskusji, porównań idt.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Jak dla mnie, trochę dziwny przykład i argumentacja. Że dzieci nie kojarzyły dźwięku maszyny do pisania? Nic niezwykłego, nikt się jeszcze nie narodził z zasobem wiedzy o otaczającym go świecie. Zawsze jest ten pierwszy raz, pierwszy raz co do WSZYSTKIEGO: żeby poznać jakiś dżwięk, trzeba go usłyszeć pierwszy raz, żeby rozumieć jakieś słowo, trzeba je najpierw przeczytać osadzone w zdaniu, rozpoznać jakieś zjawisko - najpierw się o nim dowiedzieć. Może w ogóle nie uczmy dzieci mówić - po co mają się trudzić czymś, z czym nie przyszły na świat? ;)
Ale co to przekładów, nie jestem kategorycznie "na nie" - o ile będą rzeczywiście wydawane razem z oryginalnym tekstem.

Jak dla mnie, trochę dziwny przykład i argumentacja. Że dzieci nie kojarzyły dźwięku maszyny do pisania? Nic niezwykłego, nikt się jeszcze nie narodził z zasobem wiedzy o otaczającym go świecie. Zawsze jest ten pierwszy raz, pierwszy raz co do WSZYSTKIEGO: żeby poznać jakiś dżwięk, trzeba go usłyszeć pierwszy raz, żeby rozumieć jakieś słowo, trzeba je najpierw przeczytać...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Dlatego podziwiałam mojego profesora na studiach, który całymi dniami siedział przy pzeźroczach rękopisów i starodruków literatury staropolskiej i nie tylko, z jej moribundami (zajmował się szczególnie kwestią sztuki umierania) i innymi fascynującymi tematami.

Dlatego podziwiałam mojego profesora na studiach, który całymi dniami siedział przy pzeźroczach rękopisów i starodruków literatury staropolskiej i nie tylko, z jej moribundami (zajmował się szczególnie kwestią sztuki umierania) i innymi fascynującymi tematami.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

RuusuTumma: jestem za pracą z tekstem źródłowym na lekcji, nawet w domu - ale krótkim. Ale co do całokształtu literatury staropolskiej jako części historii literatury - myślę, że taki przekład z polskiego na nasze może być dobrym rozwiązaniem.
Pracuję z dziećmi w szkole, jestem przeciwna wychowywaniu ignorantów, ale kiedy ja czytałam w drugiej klasie "Dzieci z Bullerbyn" w całości, to moje prywatne dziecko męczy jeden rozdział przez jedno popołudnie, więc czytamy na zmianę. A dziecko obcuje z literaturą od urodzenia (i wcześniej, bo w ciąży byłam na studiach - filologia polska), czytaliśmy jej głośno, teraz czyta i ona - niestety, daleko jej do umiejętności dawnych drugoklasistów, a i tak jest jedną z najlepszych w klasie. Dlatego wiem, że pewne zmiany musimy zaakceptować.

RuusuTumma: jestem za pracą z tekstem źródłowym na lekcji, nawet w domu - ale krótkim. Ale co do całokształtu literatury staropolskiej jako części historii literatury - myślę, że taki przekład z polskiego na nasze może być dobrym rozwiązaniem.
Pracuję z dziećmi w szkole, jestem przeciwna wychowywaniu ignorantów, ale kiedy ja czytałam w drugiej klasie "Dzieci z...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Moim zdaniem ten pomysł jest totalnie do niczego! Dzięki staropolszczyźnie możemy doskonale wczuć się w klimat panujący w danym okresie czasu, w którym toczy się akcja książki. Doskonale poszerza też zasób słownictwa, pozwala lepiej poznać pisownię, zastosowanie i znaczenie poszczególnych słów. I wcale nie jest trudno zajrzeć do internetowego (o drukowanym już nie wspominam, z uwagi na dzisiejszą "skomputeryzowaną" młodzież) słownika wyrazów obcych bądź po prostu zapytać kogoś dorosłego o znaczenie danego wyrażenia. Jeżeli teraz nowe pokolenie zapomni o przeszłości i o naszym języku ojczystym, to kto za kilkadziesiąt lat będzie o tym pamiętał? Kto przekaże wiedzę kolejnym pokoleniom?

Moim zdaniem ten pomysł jest totalnie do niczego! Dzięki staropolszczyźnie możemy doskonale wczuć się w klimat panujący w danym okresie czasu, w którym toczy się akcja książki. Doskonale poszerza też zasób słownictwa, pozwala lepiej poznać pisownię, zastosowanie i znaczenie poszczególnych słów. I wcale nie jest trudno zajrzeć do internetowego (o drukowanym już nie...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Plastusiowy pamiętnik to już jest nie trzeba nakręcać :-)
tylko mało kto wie albo pamięta :-)
https://www.youtube.com/watch?v=tTPmo7iwzw0

Plastusiowy pamiętnik to już jest nie trzeba nakręcać :-)
tylko mało kto wie albo pamięta :-)
https://www.youtube.com/watch?v=tTPmo7iwzw0

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Prof. Miodek mówił, że język jest żywy, pewne słowa umierają, powstają nowe słowa i trzeba się z tym pogodzić. Zamiast tworzyć jakieś dziwadła z tłumaczeniem z naszego polskiego na nasz polski postarajmy się popularyzować tą literaturę. Moda jest teraz na klasyczne filmy animowane. Nakręćmy takie filmy, ale bez artystycznych udziwnień, typu filmu „O dwóch takich, co ukradli księżyc”. Może on był pod względem artystycznym ciekawy, ale był dziwny i agresywny w swych obrazach. Widzimy jak po każdym filmie animowanym amerykańskim dzieci zaczytują się w książeczkach o bohaterach filmu. Zamiast wydawać pieniądze na tłumaczenia, nakręcić film animowany, z adnotacją: „Jeżeli chcesz lepiej poznać bohatera, sięgnij po książkę.” Może nakręcić „Plastusiowy pamiętnik” i wtedy każde dziecko zobaczyłoby jak wygląda kałamarz i stalówka. Można do tego dodać maskotki. Mamy kulturę obrazkową, a więc niech pierwszy będzie obraz, potem słowo. Może trzeba „odbrązowić” naszą wielką literaturę. Pokazać ją w formie prostych komiksów, filmów z muzyką wpadającą w ucho. Jeżeli dzieci polubią bohatera, to sięgną po książkę. Ilu z nas sięgnęło po „Trzech muszkieterów”, dlatego, że wcześniej obejrzało jakiś film, lub komiks? Literatura jest dla ludzi, a nie ludzie dla literatury. Jeżeli coś musimy poznać, to powstaje bunt. Zawsze lepiej jest zaciekawić.

Prof. Miodek mówił, że język jest żywy, pewne słowa umierają, powstają nowe słowa i trzeba się z tym pogodzić. Zamiast tworzyć jakieś dziwadła z tłumaczeniem z naszego polskiego na nasz polski postarajmy się popularyzować tą literaturę. Moda jest teraz na klasyczne filmy animowane. Nakręćmy takie filmy, ale bez artystycznych udziwnień, typu filmu „O dwóch takich, co ukradli...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

A to nie jest tak, że nauczyciel jest od objaśniania? Czy wyobraźnia nowego pokolenia ma ograniczać się tylko do świata współczesnego? Wyedukować nauczycieli, tak aby potrafili zachęcić uczniów. Rozmawiać o literaturze,a nie stresować kartkówkami. Pokazać dzieciom czym jest stalówka, kałamarz. Dla mnie jest to próba pójścia na łatwiznę, która wychowa pokolenie ignorantów. Znających treść utworów, ale nie czytających ich w oryginale. Musimy zrozumieć też to, że nie każdy uczeń po zakończeniu szkoły musi mieć aspiracje do bycia filologiem. Nie wstawiajmy jedynki tylko dlatego, że dziecko nie zrozumiało "Potopu". Podsuńmy mu inne dzieło. Książki mają być przyjemnością, nie przykrym obowiązkiem.
Należy zmienić podejście, nie dzieła. Może od razu wydajmy je w formie obrazkowej...

A to nie jest tak, że nauczyciel jest od objaśniania? Czy wyobraźnia nowego pokolenia ma ograniczać się tylko do świata współczesnego? Wyedukować nauczycieli, tak aby potrafili zachęcić uczniów. Rozmawiać o literaturze,a nie stresować kartkówkami. Pokazać dzieciom czym jest stalówka, kałamarz. Dla mnie jest to próba pójścia na łatwiznę, która wychowa pokolenie ignorantów....

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej