Jak napisał w swoim poście mąż córki Nurowskiej, „odeszła wielka polska pisarka, a dla nas Mama i Teściowa”. Mężczyzna dodał również, że wielcy ludzie tak naprawdę nie odchodzą, a „Maria zmieniła tylko postać swojej energii”. Ryszard Żelazny wyraził też nadzieję, że ta energia pozostanie na zawsze w sercach rodziny i na tysiącach stron książek jej autorstwa.

Autorka, której książki przetłumaczono na kilkanaście języków

Maria Nurowska urodziła się 3 marca 1944 roku w Okółku na Suwalszczyźnie, pochodziła z rodziny szlacheckiej. Była absolwentką filologii polskiej i filologii słowiańskiej na Uniwersytecie Warszawskim, zadebiutowała w 1974 roku na łamach „Literatury”. Autorkę ceniono za to, że w swoich książkach łączy kulturę „niską” z kulturą „wysoką”, a także powieść historyczną z powieścią obyczajową i melodramatem. Bohaterkami jej powieści były przede wszystkim kobiety, których losy opisywała, przedstawiając, jak to, co publiczne, wpływa na życie prywatne. Ukazywała ludzkie miłości, dramaty na tle ważnych wydarzeń historycznych. Utwory tej autorki przetłumaczono na 16 języków, w tym m.in. francuski, niemiecki, czeski.

Do najpopularniejszych powieści Marii Nurowskiej należą „Hiszpańskie oczy” – książka opowiadająca o Annie i jej córce, które czytelnik poznaje, gdy bohaterki udają się na wizytę do psychologa. Po to, by pomóc Ewie pokonać bulimię. Może im pomóc terapia, jednak matka i córka muszą popracować nad uzdrowieniem swojej toksycznej relacji. Nad tym, by przestać się wzajemnie ranić. Pisarka wspominała, że do napisania tej powieści zainspirowało ją pewne spotkanie w parku w 1988 roku. Autorka zauważyła siedzącą na ławce piękną, mimo że niemłodą już kobietę. Nawiązała z nią rozmowę i okazało się, że była jedyną słuchaczką nieznajomej od 1953 roku, gdy ta wróciła z zesłania na Syberię, gdzie trafiła za udział w powstaniu warszawskim. Z ZSRR nie przyjechała jednak sama, a z córką, która była owocem gwałtu, jakiego dokonano na kobiecie w łagrze. O „Hiszpańskich oczach”, które otrzymały w serwisie lubimyczytać.pl średnią ocen 6.9/10 użytkowniczka martam napisała:

Z kolei pisząc „Drzwi do piekła”, Nurowska spędziła tydzień w kobiecym więzieniu. Wśród jej najbardziej znanych książek – autorka pisała nie tylko powieści, ale i nowele, opowiadania, sztuki teatralne – znajdują się również: „Nakarmić wilki”, „Requiem dla wilka”, „Nie strzelać do organisty”, „Listy miłości”, „Panny i wdowy”, „Mój przyjaciel zdrajca”.

Maria Nurowska była członkinią Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, swój czas nierzadko dzieliła między Warszawę a Bukowinę Tatrzańską. Lubiła pisać w gabinecie, z którego rozciągał się piękny widok na góry.