[OPIS WYDAWCY] „Cieniostrach” to trzecie spotkanie czytelników z Herbiem Lemonem – rozbitkiem znalezionym w skrzynce cytryn – i jego żądną przygód przyjaciółką Violet Parmą. W rozwikłaniu zagadek wokół Nocy Strachów pomagają im Mechrabik – dzielny mechaniczny krab („szwajcarski scyzoryk z osobowością”, jak nazywa go Herbie) i wszędobylski kot Erwin, który zawsze ma coś do powiedzenia.

Na granicy cienia

„Widzieliście kiedyś Cieniostracha? Ale co ja wygaduję? Oczywiście, że nie! Pewnie w ogóle nie słyszeliście ani o Nocy Strachów, ani o sknoconych świeczkach, ani o tych wszystkich innych rzeczach”.

W wigilię Wszystkich Świętych, kiedy inni ludzie bawią się podczas Halloween, w Widmowym Porcie odbywa się wydarzenie wyższej wagi. Pani Fossill i doktor Thalassi przygotowują coroczne przedstawienie o Cieniostrachu. Muszą złożyć symboliczną ofiarę z cieni, żeby ochronić swoich współmieszkańców przed zakusami dawnej miejskiej legendy. Wszyscy zaopatrują się w chroniące przed potworem sknocone świeczki, chociaż nikt nie wierzy, że coś naprawdę mogłoby zaczaić się w mroku i ukraść komuś cień. To przecież tylko legenda… prawda?

Wiadomość w rogaliku

Ta historia zaczyna się od pachnących masłem croissantów. Niestety, Herbiemu nie jest dane zjeść śniadania w spokoju – życie młodego kierownika Biura Rzeczy Znalezionych w Hotelu Grand Nautilus w kilka chwil staje na głowie. Herbie dowiaduje się, że piękna magiczka Caliastra, która odwiedziła Widmowy Port jest jego ciotką. Tęsknota za posiadaniem rodziny i pragnienie poznania prawdy o swoim pochodzeniu sprawiają, że Herbie na moment zapomina o swojej najlepszej przyjaciółce. Tymczasem Violet ma nie lada kłopoty – jej opiekunka i właścicielka Widmowej Poradni Czytelniczej zaginęła!

Herbie i Violet znowu stawiają czoła kolejnym tajemnicom i niebezpieczeństwom Widmowego Portu. Kto jest okrutnym Władcą Marionetek? Czy zagadka rozbitka znalezionego w skrzynce cytryn zostanie wyjaśniona? Czy Herbie dowie się skąd pochodzi i kim byli jego rodzice? Czy opuści Widmowy Port z odnalezioną ciotką? I czy jego przyjaźń z Violet przetrwa ciężką próbę?

Zagadki Widmowego Portu

Herbie i Violet wydają się przyciągać kłopoty. To już trzeci raz, kiedy muszą stawić czoła ciemnej sile czającej się Widmowym Porcie. Thomas Taylor stworzył wokół nich świat pełen charyzmatycznych, trochę szalonych bohaterów, miejskich legend, przytulnych zakamarków i mrocznych tajemnic.

W poprzednich częściach cyklu Herbie i Violet zmierzyli się z wszechmocnym Malamandrem i potężnym Gargantuisem. Pokonali też miejscowego złoczyńcę igrającego z cieniami przeszłości. Wszystko to dzięki sprytowi, odwadze, determinacji i tylko niewielkiej pomocy nieco magicznych przedmiotów. Od pierwszego tomu serii te zabawne dzieciaki i ich ekscentryczni współmieszkańcy zdobyli sobie sympatię czytelników. W Widmowym Porcie tak samo dobrze czują się dziesięcio- i czterdziestolatkowie.

Zamienianie ciasteczek w książki

Thomas Taylor zasłynął jako ilustrator, autor okładki pierwszego wydania książki „Harry Potter i kamień filozoficzny”. Pochodzi z wielopokoleniowej rodziny żeglarzy, jednak wybrał karierę rysownika „ponieważ mniej się przy tym moknie, a za to je się więcej ciasteczek”. Zawsze marzył o pisaniu, ale długo nie miał odwagi spróbować swoich sił – od dziecka mówiono mu przecież, że jest dobry w rysowaniu!

Kiedy w końcu zaczął pisać okazało się, że „zamienianie ciasteczek w książki jest jeszcze przyjemniejsze, gdy samodzielnie wymyślasz fabułę”. Plastyczna wyobraźnia ilustratora przydaje mu się nadal, pozwalając tworzyć wyraziste, barwne i przede wszystkim żywe tła do swoich historii.

Karierę pisarską zaczynał od ilustrowanych książeczek dla małych dzieci. W 2012 roku wydał swoją pierwszą powieść science fiction dla młodzieży – „Haunters”. Polscy czytelnicy mieli dotąd przyjemność kontaktu wyłącznie z cyklem o Widmowym Porcie.

Widmowy Port, Wielka Brytania

W serii o Widmowym Porcie Taylor przemyca skrawki swojego życia. Pani Fossil – przeczesywaczka plaż – podziela pasję samego autora do szukania wyrzuconych przez morze skarbów. Ponoć niejeden przedmiot z jej Flotsamporium ma swój odpowiednik w domku pisarza na brytyjskim wybrzeżu. Inspiracją dla Widmowego Portu jest historyczne brytyjskie miasteczko Hastings – Taylor od lat mieszka w jego sąsiedztwie. Z kolei uwielbienie Herbiego do słodkich wypieków miesza się z notką biograficzną autora („a jeśli ciekawi was, jakie ciastka lubię najbardziej, są to… ciastka z kremem waniliowym”). Zresztą, wzmianki o jedzeniu w „Cieniostrachu” są tak apetyczne, że łatwo zgadnąć, że pisał je ktoś, kto przepada za słodyczami.

Imbir i wodorosty

„Cieniostrach” jest jak straszna historia opowiadana przy ognisku – wszyscy się śmieją, ale trochę nerwowo. Każdy wie, że to bujdy, ale czuje obawę, że coś zaraz nie wyskoczy z lasu. Legendy Widmowego Portu jeżą włos na głowie. Przecież w ciemnym labiryncie Dolnych Ścieżek naprawdę można się zgubić na zawsze i nawet zamknięcie oczu nie ochroni przed strachami, które czają się w cieniu.

Widmowy Port to miasteczko jak z Lovecrafta: śliskie od wodorostów, pełne morskich dziwadeł wyrzuconych na plażę, opuszczonych domów, tajemnych przejść, niepokojących dźwięków i gęstej mgły. Jednocześnie, dzięki przesympatycznym bohaterom i zabawnym komentarzom Herbiego, atmosfera tej książki otula czytelnika jak ciepły koc. Migoczące światło świec, ciepłe frytki w Tawernie Seagolla, pachnące kurzem książki w Widmowej Poradni Czytelniczej i apetyczne zapachy z hotelowej kuchni sączą się obok głównej historii, jak syrop spływający z porcji świeżutkich placuszków. A wymykając się z Herbiem z jego biura można naprawdę odczuć „to niepokojące poczucie ukradkowości, którego doświadczasz czasem, gdy nie śpisz, chociaż wszyscy są już w łóżkach”.

Najlepszych przyjaciół...

W „Cieniostrachu” nic (i nikt!) nie jest takie, jak się wydaje, a przyjaźń Violet i Herbiego wisi momentami na włosku! Są chwile, gdy oboje czują się niezrozumiani i opuszczeni. Samotność i wspólne doświadczenie utraty rodziny, które dotąd ich łączyły – w obliczu odnalezionej ciotki Herbiego stają się powodem kłótni. Nić porozumienia między dwojgiem sierot słabnie pod wpływem zazdrości i podejrzeń. A mimo to…

Thomas Taylor nie zostawia czytelników w ponurym nastroju. Dodaje otuchy tym, jak dzięki przyjaźni można zmienić się w jeszcze lepszą wersję siebie – Herbie nabiera odwagi, Violet uczy się ostrożności. Przypomina, że rodzina to nie tylko więzy krwi, ale też ludzie, którym na nas zależy. W dowcipny sposób pokazuje, jak niedorzeczne i bezowocne mogą być kłótnie między przyjaciółmi. Mówi o tym, że czasami oznaką miłości jest pozwolenie drugiej osobie odejść. I że nawet po dokonaniu najlepszego wyboru można czuć pustkę po tym, co mogło być.

Przeczytaj fragment książki:

Cieniostrach

Issuu is a digital publishing platform that makes it simple to publish magazines, catalogs, newspapers, books, and more online. Easily share your publications and get them in front of Issuu's millions of monthly readers.

Thomas Taylor to wielokrotnie nagradzany autor i illustrator ssiążek dla dzieci. Zilustrował okładki pierwszego wydania książki „Harry Potter i Kamień Filozoficzny”. Jego pierwszą wydaną książką w Polsce jest „Malamander”, która wkrótce zostanie zekranizowana!

Książka „Cieniostrach” jest już dostępna w sprzedaży.

Artykuł sponsorowany.