To, że na liście najlepiej zarabiających trzymają się ciągle te same nazwiska, wcale nie znaczy, że nowych autorów i ich nowych książek ludzie nie czytają. Tu mamy zestawienie pisarzy, którzy w minionym roku zarobili najwięcej. To nie znaczy, że byli najczęściej czytani. To nawet nie znaczy, że ich książek kupiono więcej niż książek jakichś nowych autorów. (Chociaż pewnie mogło tak być.) Pisarz zarabia nie tylko na swoich starych i nowych książkach, ale także na filmach nakręconych na ich podstawie, na grach, gadżetach, a nawet na reklamach, w których wykorzystany zostanie wizerunek jego, jego książki lub jakiejś książkowej postaci. To wszystko sprawia, że im większy autor ma dotychczasowy dorobek, tym więcej ma okazji do zarobienia jakoś, inaczej niż tylko poprzez sprzedaż egzemplarzy dzieła, na którymś ze swoich starych tytułów. No i im autor lub dzieło bardziej znane, im bardziej rozpoznawalne i popularne, tym więcej można zażądać za prawa do ekranizacji albo za udział w reklamie. Od pewnego momentu można już wcale nie pisać i mimo to kasa wciąż płynie, a żeby takiego krezusa zdetronizować, to trzeba albo wielu lat pisania i budowania równie imponującego dorobku literackiego i wizerunkowego, albo jakiegoś wyjątkowo popularnego hitu, który błyskawicznie się sprzeda i równie błyskawicznie zostanie zekranizowany, przerobiony na grę i na co tam jeszcze. Pisanie dobrych i nawet poczytnych książek nie wystarczy, żeby finansowo wypaść lepiej od kogoś, kto zarabia już nie tylko na książkach, ale także na filmach, grach i reklamach.

To, że na liście najlepiej zarabiających trzymają się ciągle te same nazwiska, wcale nie znaczy, że nowych autorów i ich nowych książek ludzie nie czytają. Tu mamy zestawienie pisarzy, którzy w minionym roku zarobili najwięcej. To nie znaczy, że byli najczęściej czytani. To nawet nie znaczy, że ich książek kupiono więcej niż książek jakichś nowych autorów. (Chociaż pewnie...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Oh, you know what I mean. Po prostu zamień "ludzie cały czas czytają to samo" na "ludzie cały czas czytają, oglądają i ekscytują się tym samym" (bo gdyby nie czytali i nie ekscytowali się, to nie byłoby tego całego merchandisingu dookoła - i nie mam tu na myśli np. J.K.Rowling albo E.L.James, bo one stworzyły swoje imperium niedawno). Nie chciałam się rozpisywać.

Oh, you know what I mean. Po prostu zamień "ludzie cały czas czytają to samo" na "ludzie cały czas czytają, oglądają i ekscytują się tym samym" (bo gdyby nie czytali i nie ekscytowali się, to nie byłoby tego całego merchandisingu dookoła - i nie mam tu na myśli np. J.K.Rowling albo E.L.James, bo one stworzyły swoje imperium niedawno). Nie chciałam się...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Sama podałaś dwa przykłady pisarek, które na listę weszły niedawno - czyli jednak coś się czasem zmienia, czyli ludzie czasem przedkładają nowe nad stare. Nie wiem, czy bardziej smutne jest to, że stare nazwiska się na liście trzymają, czy to, że nowych jest mało, czy wreszcie to, jakie są te nowe, jeśli już jakieś się pojawią.

Wydaje się tyle nowych rzeczy - zgoda.
Chciałabyś, żeby ludzie czytali te nowe rzeczy. Rozbiję to na dwa punkty. Ja chciałabym, żeby pojawiały się nowe rzeczy godne czytania i żeby, jak już będą/są to rzeczy godne czytania, żeby ludzie je czytali, żeby je zauważali i doceniali, a nie omijali tylko dlatego, że zajmują się tylko starymi i sprawdzonymi.
Dotąd jest między nami zgoda.
Ale oprócz czytania i doceniania książek i pisarzy nowych oczekujesz, że dla tych nowych ludzie powinni porzucić starych. To właśnie napisałaś:
smutne, że od lat są to ciągle te same "gwiazdy" (...) wydaje się tyle nowych, ciekawych rzeczy, a ludzie cały czas czytają to samo
Oczekujesz tu, że nowe nie tylko powinno być czytane, ale że jeszcze powinno zdetronizować stare, że nowe powinno być czytane częściej i chętniej niż stare.
A tego nie rozumiem. I nie popieram. Dlaczego coś, jeśli jest dobre (ciekawe, lubiane, nie zamierzam tu oceniać żadnej obiektywnej jakości czy wartości literackiej), ma odchodzić w zapomnienie tylko dlatego, że przyszło nowe, też dobre? Jeśli stare jest dobre i jeśli nowe jest dobre, to niech jedno i drugie stoi razem na półce rzeczy dobrych i chętnie czytanych. Literatura, prócz tej najbardziej związanej z czasem powstania i przemawiającej do ludzi tylko ze względu na zainteresowanie tymczasową, przemijającą sytuacją, nie ma daty przydatności do spożycia, jest dobra tak długo, jak długo jej treść nie stanie się nieaktualna, niezrozumiała, nieciekawa dla odbiorcy.
Jeśli więc stare jest dobre, to nie widzę powodu, żeby to porzucać. Można oczywiście czytać nowe, jeśli nowe jest dobre, to nawet należy to nowe czytać, ale jeśli stare też jest dobre, to dopóki się nie zepsuje, dopóki dobre być nie przestanie, należy czytać i nowe, i stare. Czyli jedno i drugie ma takie same prawo dobrze się sprzedawać. Jedno i drugie ma prawo do miejsca na liście. A choć prawa mają, mogą mieć, równe, to tak się składa, że starym utrzymać się łatwiej niż nowym na listę wejść. I nie tylko dlatego, że są to nazwiska stare, znane, rozpoznawalne i cieszące się popularnością ze względu na dzieła napisane dawniej. Nie dlatego. Dlatego że nowy pisarz zaczyna od jednej książki, potem pisze drugą, trzecią, kolejną. W roku wydania pierwszej książki zarabia tylko na niej. W roku wydania piątej tylko na tej piątej i na czterech poprzednich. Pisarz z olbrzymim dorobkiem w roku wydania swojej trzydziestej, pięćdziesiątej, setnej książki zarabia na niej i na wznowieniach kilkudziesięciu poprzednich.
Żeby nowy pisarz wszedł na listę najlepiej zarabiających pisarzy nie wystarczy, żeby jego jedna czy kilka książek sprzedawały się lepiej niż najnowsza czy kilka najnowszych pióra kogoś starszego. Ta nowa książka nowego pisarza musi sprzedawać się lepiej niż wszystkie książki starego razem wzięte.

Wyobraźmy sobie, że któraś z nas jest początkującą autorką. Piszemy wielki, genialny hit. Rzucają się na naszą książkę całe tłumy. Niech będzie dwa, nawet trzy razy popularniejsza od tegorocznej książki Znanego Pisarza. Zarobiłyśmy 2-3 razy więcej niż on? Na najnowszej książce tak. Ale na wszystkich nie. Bo ta jedna, to nasze wszystkie. Zarobiłyśmy na niej 3 razy tyle, co Znany Pisarz na jednej ze swoich. Ale on ma ich w dorobku jeszcze 30. I do tego to doświadczony rzemieślnik, pisze szybciej od nowicjuszek, w tym roku wydał dwie książki. A kolejne dwie, zeszłoroczne, w drugim roku od napisania sprzedają się niemal równie dobrze jak w pierwszym. Już te cztery książki, każda o popularności ledwie 1/3 naszego genialnego hitu, dają mu tyle kasy, co my zarobiłyśmy na swojej. Niech pozostałe, starsze jego książki sprzedają się, w którymś tam kolejnym już przecież roku ich obecności na rynku, na poziomie od 5 do 25% sprzedaży tych najnowszych. Średnio za każdy tytuł dostanie po około 15% tego, co za tytuł nowy, średnio po 5% tego, co my zarabiamy na naszym genialnym hicie. Razy dwadzieścia kilka tytułów, to razem da mu więcej, niż zarobiłyśmy my. W sumie w tym roku za książki nowe i stare zarobił 2-3 razy więcej od nas. Mimo tego, że to nasze dzieło sprzedawało się 2-3 razy lepiej niż którakolwiek z jego książek.
(Liczby wzięte z sufitu, proszę mi tu teraz nie udowadniać jak bardzo się w nich pomyliłam, jak bardzo różnią się od rzeczywistych statystyk rynkowych - od razu się zgadzam, że co do liczb nie mam racji. Ale co do zasady, że na wielu tytułach sprzedających się jako tako zarabia się więcej niż na jednym sprzedającym się dobrze, chyba się nie mylę?)

Teraz rozumiesz? Nawet jeśli stare jest czytane znacznie rzadziej niż nowe, nawet jeśli nowe nowego autora będzie tak wspaniałe, że na głowę pobije dzisiejsze nowości autorów uznanych (a to naprawdę nie jest łatwe i zdarza się rzadko), to i tak ci znani z dużym dorobkiem zarabiają więcej, bo nawet niewielka dzisiejsza popularność dawnych hitów, po pomnożeniu jej przez liczbę tych starszych tytułów, daje kwotę większą niż najlepsza nawet sprzedaż, ale jednego tylko tytułu. Dlatego zmiany na liście najlepiej zarabiających wymagają czasu i odzwierciedlają raczej wielkość dotychczasowego dorobku niż popularność pojedynczych tytułów. A młody pisarz, jeśli nie jest tak płodny jak Remigiusz Mróz, ma pojedyncze tytuły, nie ogromny dorobek, dlatego na listę milionerów zwykle wspina się powoli, choćby nawet na listę bestsellerów wskoczył błyskawicznie i od razu na pierwsze miejsce.

A tak w ogóle, to jeśli Rowling uważasz za kogoś względnie nowego, to przy takim punkcie odniesienia połowa listy to będą nazwiska nowe. Dan Brown i Rick Riordan swoje pierwsze książki wydali później i znacznie później niż ona. Jeff Kinney debiutował, kiedy Rowling była już nawet nie milionerką, ale w przeliczeniu na dolary wręcz miliarderką. E.L. James jest "objawieniem" jeszcze świeższym. A Michael Wolff, choć niemłody, na liście właśnie debiutuje, a to za sprawą tylko jednej, ale za to bardzo, bardzo poczytnej książki. Jednak ludzie czytają nowe i czytają to nowe znacznie częściej niż jakiekolwiek stare :)
Nie widzę, jakie na tej liście znalazłaś powody do narzekania, że ludzie nie czytają nowego, a tylko tkwią przy starym.

Sama podałaś dwa przykłady pisarek, które na listę weszły niedawno - czyli jednak coś się czasem zmienia, czyli ludzie czasem przedkładają nowe nad stare. Nie wiem, czy bardziej smutne jest to, że stare nazwiska się na liście trzymają, czy to, że nowych jest mało, czy wreszcie to, jakie są te nowe, jeśli już jakieś się pojawią.

Wydaje się tyle nowych rzeczy - zgoda.
...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Poradnik – Jak przegrać życie
1. Rzuć luźną uwagę w Internecie
2. Otrzymaj kilometrową odpowiedź, w której ktoś tłumaczy Ci zasady rynku i punktuje, że nie masz racji i narzekasz
3. Przescrolluj odpowiedź i znowu odpisz, chociaż wiesz, że powinnaś skończyć w tym momencie
4. Zastanów się nad swoim życiem, zamknij Internet, spal komputer i wyprowadź się na Alaskę (ładne widoki)
Sprawdzony przepis, polecam :P
PS. Zgadzam się z Tobą oczywiście, przynajmniej z tymi fragmentami, które przeczytałam. Wszystkiego dobrego na Sylwester i Nowy Rok!

Poradnik – Jak przegrać życie
1. Rzuć luźną uwagę w Internecie
2. Otrzymaj kilometrową odpowiedź, w której ktoś tłumaczy Ci zasady rynku i punktuje, że nie masz racji i narzekasz
3. Przescrolluj odpowiedź i znowu odpisz, chociaż wiesz, że powinnaś skończyć w tym momencie
4. Zastanów się nad swoim życiem, zamknij Internet, spal komputer i wyprowadź się na Alaskę (ładne...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Jak nie przegrać życia:
Zanim rzucisz uwagę, przemyśl ją.
Jeśli ma sens, rzucaj śmiało.
Jeśli sensu nie ma - zastanów się, czy warto ją wygłaszać :)

Jak nie przegrać życia:
Zanim rzucisz uwagę, przemyśl ją.
Jeśli ma sens, rzucaj śmiało.
Jeśli sensu nie ma - zastanów się, czy warto ją wygłaszać :)

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Mniej ;)

Jak któryś będzie kiedyś w wyborach startował to się dowiemy.

Mniej ;)

Jak któryś będzie kiedyś w wyborach startował to się dowiemy.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Od lat czekam na takie zestawienie, ale polski Forbes coś się nie chce podjąć.

Od lat czekam na takie zestawienie, ale polski Forbes coś się nie chce podjąć.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Być może,pisanie takich książek.Jest proste ? A ich czytanie nie wymaga myślenia :-)

Być może,pisanie takich książek.Jest proste ? A ich czytanie nie wymaga myślenia :-)

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

@Batalia, bo to są zwyczajne grosze w porównaniu z kwotami wymienionymi w artykule i nawet praktykanta się Forbes'owi nie opłaca oddelegować, żeby to policzył - ani toto nie będzie medialne ani szokujące (chyba, że swoją biedą).

Przykład? Kilka lat temu zdarzyło mi się być na spotkaniu autorskim z Mają Lidią Kossakowską - rozpoznawalną polską pisarką fantastyki, będącą w czołówce rynkowej tego gatunku. Temat zszedł na "piracenie" książek i Pani Maja porównała ten proceder z odebraniem jej kotom puszki jedzenia - jedna książka = jedna puszka.
Czyli tyle pisarz dostaje na czysto za sprzedany egzemplarz swojej książki. Ile może kosztować puszka kociego żarcia? 2-3zł? Niechby nawet 5zł. Pomnożone przez polskie nakłady, stanowiące ułamek amerykańskich, to naprawdę nie są pieniądze godne zachwytu.

@Batalia, bo to są zwyczajne grosze w porównaniu z kwotami wymienionymi w artykule i nawet praktykanta się Forbes'owi nie opłaca oddelegować, żeby to policzył - ani toto nie będzie medialne ani szokujące (chyba, że swoją biedą).

Przykład? Kilka lat temu zdarzyło mi się być na spotkaniu autorskim z Mają Lidią Kossakowską - rozpoznawalną polską pisarką fantastyki, będącą w...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

@LadyYarel a taki Mróz? Jeśli samej Chyłki sprzedał podobno dwa miliony egzemplarzy, to nawet jakby dostawał te 2-3 złote za sztukę, to nie trzeba kalkulatora, żeby zrozumieć, że już mówimy o pieniądzach "godnych zachwytu" ;)

@LadyYarel a taki Mróz? Jeśli samej Chyłki sprzedał podobno dwa miliony egzemplarzy, to nawet jakby dostawał te 2-3 złote za sztukę, to nie trzeba kalkulatora, żeby zrozumieć, że już mówimy o pieniądzach "godnych zachwytu" ;)

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Skąd wiadomo jakie Mróz ma nakłady? A wgl jakie ma taki top PL pisarzy fantasy?

Skąd wiadomo jakie Mróz ma nakłady? A wgl jakie ma taki top PL pisarzy fantasy?

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

@Auraiden - jakie ma nakłady nie wiadomo, to podchodzi pod tajemnicę handlową wydawnictwa. Wiadomo tylko, jak się sprzedaje.

@Auraiden - jakie ma nakłady nie wiadomo, to podchodzi pod tajemnicę handlową wydawnictwa. Wiadomo tylko, jak się sprzedaje.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Chcesz, aby twoje książki żyły dłużej niż ty sam - nie twórz takiej literatury! Komercyjna chała ma najkrótszy termin przydatności.

Chcesz, aby twoje książki żyły dłużej niż ty sam - nie twórz takiej literatury! Komercyjna chała ma najkrótszy termin przydatności.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post