Za kurtyną

Earl Derr Biggers tworzył w najlepszej epoce dla kryminałów. W czasach podróży statkami i koleją. W czasach listów i depesz. W czasach gdy dżentelmeni spędzali wieczory w klubach zasnutych dymem z cygar, nosząc przy sobie rewolwery. Nie byli w tych czasach śledzeni przez kamery kryjące się na każdym rogu ulicy. Nikt nie nosił przy sobie telefonu, którym mógł nagrać poufne rozmowy. To nie przypadek, że to właśnie przełom XIX i XX wieku zrodził nieśmiertelne postaci detektywów takich jak Sherlock Holmes, Hercules Poirot czy niepozorna panna Marple.

Do tego grona należy dodać Charliego Chana, którego wykreował Earl Derr Biggers. Ten pochodzący z Chin detektyw jest mniej znany od wymienionych powyżej. Autor "Za kurtyną" nie zrobił takiej kariery jak Aghata Christie i sir Arthur Doyle, ale każdy miłośnik klasycznych kryminałów powinien się zapoznać z jego twórczością. "Za kurtyną" to solidna powieść detektywistyczna, zawierająca wszystkie elementy charakterystyczne dla tego gatunku. Mamy tu niespodziewane morderstwo, którego dopuścić się musiał ktoś z ściśle określonego grona podejrzanych. Występuje tu tajemnica sprzed lat, która jest ściśle powiązana (choć ciężko uchwycić w jaki sposób) z aktualną zbrodnią. Mamy tu różne poboczne wątki, które próbują nas zmylić. Przede wszystkim jednak spotykamy na kartach tej powieści charyzmatycznego detektywa - Charliego Chana.

Choć nie jest on głównym prowadzącym śledztwo, to jest bez wątpienia postacią dominującą. To nie pierwsze spotkanie z tym detektywem, jakie zaoferował czytelnikom Earl Derr Biggers. Nie trzeba znać jednak poprzednich powieści, aby czerpać radość z tej lektury. Każdy z kryminałów stanowi niezależną całość, opowiadając o innej zagadce. Towarzyszenie Charliemu Chanowi w jego procesie dedukcji jest siłą tej książki. Kolejno odkrywane fakty i demaskowane kłamstwa, wypowiadane przez przesłuchiwanych podejrzanych, zapraszają nas do rozwiązywania zagadki popełnionego morderstwa, oraz tajemniczych zaginięć kobiet, które to badał zamordowany detektyw Scotland Yardu.

Nie twierdzę, że jest to powieść wybitna, która zapadnie Wam w pamięć na długie lata. Daleko jej do najlepszych tytułów autorstwa wspomnianej królowej kryminału, Agathy Christie, która wybudowała sobie pomnik jeszcze za życia. Jeśli jednak jesteście fanami jej twórczości, prawdopodobnie będziecie czerpać satysfakcję również z dzieł Earla Derr Biggersa. Wykreowany przez niego detektyw budzi sympatię, przywołując na każdą okoliczność kolejne chińskie przysłowie, i prowadząc w mistrzowski sposób swoją dedukcję.

Jestem na siebie zły, ponieważ powinienem się domyślić kto był mordercą "Za kurtyną", ale kolejny raz dałem się wywieść w pole. Pod tym względem Earl Derr Biggers w niczym nie ustępuje zatem królowej kryminałów. To było moje pierwsze spotkanie z Charlie Chanem, ale jestem przekonany, że nie ostatnie. Chętnie sięgnę po inne tomy jego przygód, zwłaszcza, że warto pochwalić Miasto Książek za wydanie tej serii w stylu retro.

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl

Earl Derr Biggers tworzył w najlepszej epoce dla kryminałów. W czasach podróży statkami i koleją. W czasach listów i depesz. W czasach gdy dżentelmeni spędzali wieczory w klubach zasnutych dymem z cygar, nosząc przy sobie rewolwery. Nie byli w tych czasach śledzeni przez kamery kryjące się na każdym rogu ulicy. Nikt nie nosił przy sobie telefonu, którym mógł nagrać poufne...

Czytałem tę książkę (oraz kilka innych tegoż autora, z sierżantem Chanem w roli głównej) pod koniec lat siedemdziesiątych, może na początku osiemdziesiątych. Było to wydanie Iskier, z serii ze srebrnym kluczem. Zupełnie już teraz nie pamiętam jej fabuły, a jedynie to, że mi się podobała. Lektura miała być teraz okazją do sprawdzenia, czy tego typu powieści naprawdę były kiedyś zdecydowanie lepsze od wyrobów współczesnych królowych polskiego kryminału, czy może to tylko moje nastoletnie sentymenty. Tym drugim okazał się po latach film „Krzyżacy”, ale to inna sprawa.

Bill Rankin, sprytny dziennikarz „Globe”, aranżuje spotkanie towarzyskie, w którym biorą udział: były naczelnik wydziału kryminalnego Scotland Yardu, sir Fryderyk Bruce, elegancki Barry Kirk, zamożny dżentelmen, u którego Bruce się zatrzymał podczas swojego pobytu w San Francisco, detektyw z Honolulu, sierżant Charlie Chan oraz młoda, atrakcyjna prawniczka, panna Morrow. Dziennikarz liczył na zdobycie sensacyjnego materiału dla swojej gazety i w tym celu co trochę pociągał za język Kirka i Chana, sławnych detektywów.

Podczas tego spotkania sir Fryderyk Bruce opowiedział o dwóch sprawach w swojej zawodowej karierze, których dotąd nie udało mu się rozwikłać, a które to sprawy nadal, mimo upływu kilkunastu lat, nie dają mu spokoju. Pierwsza dotyczyła zamordowania zamożnego adwokata Hilary’ego Galta, którego znaleziono w jego własnym biurze z kulą w głowie. Elegancki prawnik miał na nogach egzotyczne pantofle, które otrzymał w prezencie od chińskiego ambasadora. Sprawa druga związana była z tajemniczym zaginięciem osiemnastoletniej kobiety, Ewy Durand, od niedawna żony majora Eryka Duranda. W maju 1913 roku, w Peszawarze, eleganckie towarzystwo zabawiało się w chowanego, a Ewy Durand nie znaleziono przez kolejnych kilkanaście lat.
Bruce enigmatycznie dał znać, że jest bliski rozwiązania zagadki, że wie, co stało się z Ewą Durand.

Następnego dnia w domu Barry’ego Kirka odbyło się eleganckie spotkanie towarzyskie. Na takie nie zaprasza się dziennikarzy, ale poza Rankinem, obecni byli wszyscy wyżej wymienieni, a ponadto matka Kirka ze swoją damą do towarzystwa, znany podróżnik, który prezentował filmy ze swoich wypraw, odnoszący sukcesy biznesmen. Wyświetlanie filmów wymaga zaciemnienia i w takiej właśnie chwili sir Fryderyk Bruce został zamordowany. Wydaje się, że swoimi nieodpowiedzialnymi aluzjami z dnia poprzedniego, sprowokował zabójcę.

W tym momencie powieść właściwie dopiero się zaczyna. Jest to klasyczny kryminał (kiedyś nie było potrzebne określenie „klasyczny”, bo były tylko takie) zbudowany według znanego schematu: mroczne tajemnice z przeszłości, zbrodnia w zamkniętym pomieszczeniu, w którym przebywała ograniczona liczba konkretnych osób. Łatwo o porównanie z „Morderstwem w Orient Expressie” i wieloma innymi.

Przeczytałem z prawdziwą przyjemnością. To dobre, choć nieco niedzisiejsze, pisarstwo. Pierwsze wydanie pojawiło się bodajże w 1928 roku. To klasyka na niezłym poziomie, więc wielbicielom wyrobów królowych polskiego kryminału, podobać się pewnie nie będzie.





Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl

Czytałem tę książkę (oraz kilka innych tegoż autora, z sierżantem Chanem w roli głównej) pod koniec lat siedemdziesiątych, może na początku osiemdziesiątych. Było to wydanie Iskier, z serii ze srebrnym kluczem. Zupełnie już teraz nie pamiętam jej fabuły, a jedynie to, że mi się podobała. Lektura miała być teraz okazją do sprawdzenia, czy tego typu powieści naprawdę były...

Earl Derr Biggers stworzył cykl sześciu powieści kryminalnych z udziałem chińskiego detektywa Charliego Chana. “Za kurtyną” to trzeci z kolei tom, a zarazem moje pierwsze spotkanie z twórczością autora. Czy było ono udane?

Na początku powieści poznajemy sir Fryderyka Bruca, który bierze udział w przyjęciu zorganizowanym przez Barrego Kirka, na które zaproszony był między innymi detektyw Charlie Chan. Sir Fryderyk Bruce to dymisjonowany detektyw Scotland Yardu, którego głowę zaprząta nierozwiązana sprawa sprzed lat. Poszukuję on bowiem zaginionej kobiety, Ewy Durand. Podczas przyjęcia nikt się jeszcze nie spodziewał, że głowę Charlie Chana będzie odtąd zaprzątać sprawa śmierci, a właściwie morderstwa sir Bruca, do którego doszło w jego gabinecie znajdującym się piętro niżej, podczas trwania hucznej imprezy. Kto i dlaczego zamordował byłego detektywa SY? W trakcie śledztwa wychodzi na jaw sporo ciekawych informacji. Samo śledztwo jest trudne do rozwiązania, okazuje się bowiem, że Ewa Durand nie jest jedyną zaginioną kobietą.

Już na początku tej historii pojawia się wielu bohaterów i przyznam szczerze, że miałam pewną trudność w uporządkowaniu faktów: kto jest kim i jaką rolę pełni. Zorientowanie się w fabule i uporządkowanie faktów zajęło mi trochę czasu - mniej więcej tyle stron, ile trzeba przeczytać, aby dojść do głównego wątku tej historii. Być może jest to kwestia języka jakim książka jest napisana - pierwszy raz została wydana bowiem w 1928 roku, a w Polsce miało to miejsce w roku 1930. Dalej wcale nie było łatwiej. W opisie czytamy, że jest to historia trzymająca w napięciu. Ja tego napięcia niestety nie poczułam. Przeczytałam książkę do końca, bo nie mam w zwyczaju odkładać nieskończonych historii na półkę na zawsze. Muszę natomiast przyznać, że nie polubiłam się z piórem autora i samą historią. Niewątpliwie jest to kryminał, jakiego nigdy dotąd nie czytałam. Polecam przeczytać, z przyjemnością przeczytam inne recenzje tej książki 🙂

Earl Derr Biggers stworzył cykl sześciu powieści kryminalnych z udziałem chińskiego detektywa Charliego Chana. “Za kurtyną” to trzeci z kolei tom, a zarazem moje pierwsze spotkanie z twórczością autora. Czy było ono udane?

Na początku powieści poznajemy sir Fryderyka Bruca, który bierze udział w przyjęciu zorganizowanym przez Barrego Kirka, na które zaproszony był między...

Tak się cieszę, że trafiam na książki fantastyczne, bądź z elementami fantastyki jak w tym przypadku. Przypominają mi moje wczesne nastoletnie lata, kiedy czytałam ten gatunek bardzo często.

Lena wraz z ukochanym bratem i przyjaciółmi wybiera się na wycieczkę wspinaczkową. Kiedy muszą przejść przez jaskinię dziewczyna nie jest zadowolona. Nie jest fanką sportów, a najbardziej intensywny wysiłek jaki akceptuje to spacer. W trakcie przejścia wybiera poboczny korytarz, gdy dociera do końca, okazuje się, że jej przyjaciele zniknęli, tak samo jak droga powrotna.
Zdenerwowana przez głupi żart przyjaciół idzie szukać dalej poza jaskinię, jednak bardzo szybko okazuje się, że to miejsce zupełnie nie przypomina świata jaki zna...

Młoda piękna dziewczyna, zagubiona w czasoprzestrzeni, trafia na dwóch przystojnych mężczyzn. Czegóż chcieć więcej? Bardzo podoba mi się podróż w czasie, uwielbiam wszystko co zakorzenione w historii, szczególnie w XVI-XVIII wieku. Mimo, że jestem mega realistką, budzi się wtedy we mnie dusza marzycielki i romantyczki.
Brakowało mi trochę spójności w zakorzenionych w historii wątkach. Odbierałam te czasy jako późne średniowieczne, a pojawiały się tam ręczniki, dresy i koszulki na krótki rękaw, co powodowało u mnie lekki zgrzyt odbiorczy. Fantastyczny jest tutaj tylko wątek podróży w czasie, jednak ma on wielkie znaczenie.
Całość bardzo mi się podobała, świetnie wykreowane postaci, z którymi można łatwo się zżyć. Wątek miłosny odpowiedni dla dziewczyny w wieku głównej bohaterki, gdzie rozsterki miłosne i trudne wybory są na porządku dziennym. Moje serce skradł Cerdik, lubię takie trudne charaktery 😉

Jest to świetne wprowadzenie do historii, która będzie miała kontynuację, co ewidentnie widać po zakończeniu książki.
Zadecydowanie czuję chęć na więcej i bardzo jestem ciekawa jak potoczy się historia Leny, Eavana i Cedrika.

Tak się cieszę, że trafiam na książki fantastyczne, bądź z elementami fantastyki jak w tym przypadku. Przypominają mi moje wczesne nastoletnie lata, kiedy czytałam ten gatunek bardzo często.

Lena wraz z ukochanym bratem i przyjaciółmi wybiera się na wycieczkę wspinaczkową. Kiedy muszą przejść przez jaskinię dziewczyna nie jest zadowolona. Nie jest fanką sportów, a...