Skazanie

Kontynuacja historii całkiem ciekawa. Nie jest to może jakaś wybitna z dotychczasowych części, ale jak zawsze dobrze się czytało. I duży plus dla autora za różne żarciki Chyłki i Zordona. Czasami uśmiech pojawiał mi się na twarzy :) Takie smaczki lubię najbardziej.

Kontynuacja historii całkiem ciekawa. Nie jest to może jakaś wybitna z dotychczasowych części, ale jak zawsze dobrze się czytało. I duży plus dla autora za różne żarciki Chyłki i Zordona. Czasami uśmiech pojawiał mi się na twarzy :) Takie smaczki lubię najbardziej.

Z rozpędu to czytam, mam niestety jeszcze dwa tomy kupione i po niech robię do widzenia się z tą serią. Fabularnie dno, a dialogi Chyłki z Kordianem to cringe w najczystszej postaci.

Z rozpędu to czytam, mam niestety jeszcze dwa tomy kupione i po niech robię do widzenia się z tą serią. Fabularnie dno, a dialogi Chyłki z Kordianem to cringe w najczystszej postaci.

Książka „Skazanie” to piętnasty tom cyklu z Joanną Chyłką. W tej części tak jak i w poprzedniej końcówka pełna przeróżnych emocji.
I wtedy weszła ona, cała na czarno.
Chyłka odzyskała prawo do wykonywania zawodu i liczy na kolejną jakąś głośną sprawę, która wyniesie ją i jej karierę ponownie na wyżyny. Zgłasza się do niej matka dziewczyny, która rzekomo popełniła samobójstwo. Rzekomo bo kobieta twierdzi, że ma dowody na to, że to nie było samobójstwo. Pomimo tego prokuratura nie chce wszcząć ponownego postępowania, a kobieta wyczerpała już całą drogę prawną. Chyłka razem z Oryńskim dostrzegają w całej tej sprawie pewne nieścisłości. Tylko oni jak do tej pory zawsze bronili, tym razem będą oskarżać. Czy z tego może wyjść coś dobrego? Znając naszych bohaterów łatwo nie będzie, a już na pewno nie nudno.

Książka „Skazanie” to piętnasty tom cyklu z Joanną Chyłką. W tej części tak jak i w poprzedniej końcówka pełna przeróżnych emocji.
I wtedy weszła ona, cała na czarno.
Chyłka odzyskała prawo do wykonywania zawodu i liczy na kolejną jakąś głośną sprawę, która wyniesie ją i jej karierę ponownie na wyżyny. Zgłasza się do niej matka dziewczyny, która rzekomo popełniła...

Na początku miało być 6. Jednaj im dalej w las tym faktycznie akcja nabierała tempa i nie chciało sie kończyć czytać. Pomimo tego że autor trochę ,produkuje' książki, to czytało mi się ten tom dość dobrze. Sceny z zaginieciem langera, i ślubem - świetne.

Na początku miało być 6. Jednaj im dalej w las tym faktycznie akcja nabierała tempa i nie chciało sie kończyć czytać. Pomimo tego że autor trochę ,produkuje' książki, to czytało mi się ten tom dość dobrze. Sceny z zaginieciem langera, i ślubem - świetne.

Z dotychczasowych tomów Chyłki ta najmniej mnie wciągnęła. Zmiana lektora z poprzedniej części na plus, choć tęskno za Krzysztofem Gosztyłą. Akcja się nieco dłuży, nie trzyma w napięciu jak wcześniej. Trudno ostatecznie się połapać kto coś zrobił, podobny wątek do tomu, w którym ktoś ofiarom robił tatuaże pośmiertnie. Tam jednak było z większym sensem to przedstawione. I chyba lepiej jak już siedzą na sali sądowej po swojej stronie.
Punkt kulminacyjny czyli ślub nie wywołał we mnie jakichś wzruszeń i dreszczy. Tym bardziej, że ni z gruszki ni z pietruszki zjawia się Langer.
Wątek Kleina też zawiły. Nie wiadomo w sumie skąd się objawił (podobnie jak inni uczestnicy spotkania) i o co chodzi z tymi "gatunkami" partnerów, których nazw nie pamiętam nawet.
Wątek Anki i Kormaka najbardziej poruszający.

Z dotychczasowych tomów Chyłki ta najmniej mnie wciągnęła. Zmiana lektora z poprzedniej części na plus, choć tęskno za Krzysztofem Gosztyłą. Akcja się nieco dłuży, nie trzyma w napięciu jak wcześniej. Trudno ostatecznie się połapać kto coś zrobił, podobny wątek do tomu, w którym ktoś ofiarom robił tatuaże pośmiertnie. Tam jednak było z większym sensem to przedstawione. I...

Dialogi jak zawsze świetne i genialna postać Chyłki. W tej części bliżej poznajemy jej maciorę - okazuje się być tak samo charyzmatyczna jak główna bohaterka. Autor bardziej uwydatnił relacje głównych bohaterów, jak świetnie się rozumieją i znają. Widać też zmiany jakie w nich zaszły poprzez wzajemny wpływ na siebie. Mamy też okazję zaobserwować łagodną i pełną miłości postać Chyłki. 😁
Poza tym wkomponowana sytuacja polityczno prawna przez jaką przechodzi nasz kraj. Bardzo to lubię u Mroza.

Dialogi jak zawsze świetne i genialna postać Chyłki. W tej części bliżej poznajemy jej maciorę - okazuje się być tak samo charyzmatyczna jak główna bohaterka. Autor bardziej uwydatnił relacje głównych bohaterów, jak świetnie się rozumieją i znają. Widać też zmiany jakie w nich zaszły poprzez wzajemny wpływ na siebie. Mamy też okazję zaobserwować łagodną i pełną miłości...

Bardzo lubię Chyłkę, ale lektorka na Legimi to jakieś nieporozumienie...

Bardzo lubię Chyłkę, ale lektorka na Legimi to jakieś nieporozumienie...

Ciekawa odmiana w postaci oskarżenia, a nie obrony. Całkiem dużo się wydarzyło, a jednak jakby niewiele. Chyba muszę zrobić przerwę od Chyłki. Super, że w końcu stało się to na co czekałem od dawna.

Ciekawa odmiana w postaci oskarżenia, a nie obrony. Całkiem dużo się wydarzyło, a jednak jakby niewiele. Chyba muszę zrobić przerwę od Chyłki. Super, że w końcu stało się to na co czekałem od dawna.

Po paru obyczajowych tomach, powrót do bardziej klasycznej formuły - i dobrze - choć nie tak przyjemnych, jak wcześniejsze.

Po paru obyczajowych tomach, powrót do bardziej klasycznej formuły - i dobrze - choć nie tak przyjemnych, jak wcześniejsze.

Czego jak czego, ale przy sięgnięciu po pierwszą część cyklu w życiu bym się nie spodziewała, że Chyłka i Kordian faktycznie wezmą ślub. Do tej pory mi się to nie klei. Jeszcze brakuje by Langer odpowiedział za wszystkie swoje czyny. Przecież to się nie wydarzy, prawda? PRAWDA?!

Czego jak czego, ale przy sięgnięciu po pierwszą część cyklu w życiu bym się nie spodziewała, że Chyłka i Kordian faktycznie wezmą ślub. Do tej pory mi się to nie klei. Jeszcze brakuje by Langer odpowiedział za wszystkie swoje czyny. Przecież to się nie wydarzy, prawda? PRAWDA?!