Bajki, które zdarzyły się naprawdę. Historie słynnych kobiet

Osobisty ton autorki bardziej tu przeszkadzał aniżeli wspierał odbiór lektury. Momentami już nie wiedziałam, co było faktem, a co bajką dopowiedzianą przez autorkę. Można przedstawić historię przez pryzmat znanych bajek zachowując obiektywizm, a czytelnikowi przede wszystkim pole do interpretacji. Tutaj tego zabrakło.

Osobisty ton autorki bardziej tu przeszkadzał aniżeli wspierał odbiór lektury. Momentami już nie wiedziałam, co było faktem, a co bajką dopowiedzianą przez autorkę. Można przedstawić historię przez pryzmat znanych bajek zachowując obiektywizm, a czytelnikowi przede wszystkim pole do interpretacji. Tutaj tego zabrakło.

Zbiór opowiastek o królowych i ksiezniczkach, których życiowe historie można wpisać w ramy klasycznych baśni. Z jednej strony interesujące ciekawostki, z drugiej same historie potraktowane zbyt powierzchownie i infantylnie.

Zbiór opowiastek o królowych i ksiezniczkach, których życiowe historie można wpisać w ramy klasycznych baśni. Z jednej strony interesujące ciekawostki, z drugiej same historie potraktowane zbyt powierzchownie i infantylnie.

Kolejne populistyczne czytadło... Z jednej strony dobrze, że w przystępny sposób przybliża czytelnikom historię i postacie niekiedy ciut zapomniane... Ale z drugiej założenie znalezienia analogii z baśniami (nie bajkami - jak ktoś mógł taki błąd na okładce przepuścić?) nieuchronnie prowadzi do spłycania pewnych kwestii i wybiórczości tak, by pasowały do przyjętej narracji.

Kolejne populistyczne czytadło... Z jednej strony dobrze, że w przystępny sposób przybliża czytelnikom historię i postacie niekiedy ciut zapomniane... Ale z drugiej założenie znalezienia analogii z baśniami (nie bajkami - jak ktoś mógł taki błąd na okładce przepuścić?) nieuchronnie prowadzi do spłycania pewnych kwestii i wybiórczości tak, by pasowały do przyjętej narracji.

Bardzo fajnie napisana, przyjemna i ciekawa.

O wielu historiach nie miałam pojęcia, co mnie mile zaskoczyło.

Bajki dla dorosłych kobiet.

Bardzo fajnie napisana, przyjemna i ciekawa.

O wielu historiach nie miałam pojęcia, co mnie mile zaskoczyło.

Bajki dla dorosłych kobiet.

Jestem zachwycona.
Mini biografie, a czasem jedynie wycinki z życia dawnych władców i arystokratów. Podzielone tak aby dopasować je tematycznie do znanych baśni. Czasem te skojarzenia były od razu widoczne, czasem nieoczywiste, ale moim zdaniem zawsze trafne.
Baśniowy sposób narracji mnie oczarował, a fakty i daty dodawały pikanterii. Myślę, że ta książka spodoba się najbardziej osobom, które mają niewiele do czynienia z historią. Znawcy i koneserzy mogą czuć się nieco zawiedzeni, ponieważ, opowiadania są naprawdę krótkie i z pewnością można by do nich dodać o wiele więcej szczegółów. Jednak wtedy nie byłyby to już tytułowe "bajki", a właśnie ta bajkowość mnie w tych historiach najbardziej urzekła.
Zdecydowanie polecam.

Jestem zachwycona.
Mini biografie, a czasem jedynie wycinki z życia dawnych władców i arystokratów. Podzielone tak aby dopasować je tematycznie do znanych baśni. Czasem te skojarzenia były od razu widoczne, czasem nieoczywiste, ale moim zdaniem zawsze trafne.
Baśniowy sposób narracji mnie oczarował, a fakty i daty dodawały pikanterii. Myślę, że ta książka spodoba się...

"Gdy trwają ideologiczne wojny, inaczej definiuje się uczciwość i prawość. Nie ma to nic wspólnego z obroną własnych przekonań, choćby najszlachetniejszych, bo dopuszczalne są tylko te, które sankcjonuje władza"

Świetnie napisana, umiejętnie i udanie podrasowana historia z życia kilku książąt, królów i królewien. Czytało się bardzo dobrze i z ciekawością. Zawiedzeni mogą być ci,  którzy chcieliby w niej znaleźć stricte fakty historyczne, ponieważ ta książka absolutnie do pozycji historycznej nie pretenduje. Autorka w swojej przedmowie pisze: 

"Wpisałam losy swoich bohaterów w scenariusze bajek, starając się unikać tego niezrozumiałego poczucia wyższości, jakie często towarzyszy publikacjom historycznym. Ta książka w najmniejszym stopniu nie rości sobie pretensji, by się do nich zaliczać. Owszem, opowiadam o prawdziwych ludziach, trzymam się faktów, nowych nie wymyślam, dołożyłam nawet na końcu bibliografię, ale akcenty rozmieszczam według własnego widzimisię."

Mamy więc tutaj opowieści o "kopciuszkach", takich jak na przykład Caryca Katarzyna I, która podobno była zwyczajną chłopką, historycy nie są co do tego faktu zgodni, ale z urodzenia miała też z polska brzmiące nazwisko. Zanim została Katarzyną, nazywała się Marta Helena Skawrońska

Są też historie o "śpiących królewnach", takich jak na przykład 3 siostry Jagiellonki z wawelskiego zamku, które ich matka, królowa Bona traktowała iście po macoszemu 

Są też królewny śnieżki i złe macochy, tudzież teściowe. Piękne i bestie i księżniczki na ziarnku grochu. Te historie, choć prawdziwe przecież, czyta się rzeczywiście jak bajki. Niestety niektóre bajki bardzo smutne i tragiczne. Jak chociażby ta o Joannie Szalonej, która podróżowała po całym kraju z trumną swego męża, czy nieszczęsnej Lady Jane Grey, ledwie szesnastoletniej, której zapędy rodzinne "załatwiły" egzekucję na katowskim pieńku. Ale chyba najbardziej poruszyła mnie historia pewnej węgierskiej pięknej dwórki Klary, w której dość kluczową rolę odegrał nasz polski król Kazimierz zwany później Wielkim.  

Splendoru książce dodaje również "wkładka" ze zdjęciami przedstawiającymi niektóre z opisywanych osób. Z dużym zainteresowaniem przeczytałam tę pozycję i uważam, że to był dla mnie, dobrze spędzony czas. 

"Gdy trwają ideologiczne wojny, inaczej definiuje się uczciwość i prawość. Nie ma to nic wspólnego z obroną własnych przekonań, choćby najszlachetniejszych, bo dopuszczalne są tylko te, które sankcjonuje władza"

Świetnie napisana, umiejętnie i udanie podrasowana historia z życia kilku książąt, królów i królewien. Czytało się bardzo dobrze i z ciekawością. Zawiedzeni mogą...

Lubię ten format ale ta pozycja mnie nie zachwyciła. Autorka ma styl pisania rodem z faktu lub superexpressu, taką taniością, kiczem i jakąś taką infantylnością mi to niestety zajeżdża. Daję 5 za wybór bohaterek i fakt, że o kilku z nich wcześniej nawet nie słyszałem a teraz będę mógł poszukać czegoś jeszcze na ich temat, bo niektóre z życiorysów mnie mimo wszystko zainteresowały. Autorka pisze np., że cesarzowa Elżbieta ponad połowę swojego życia spędziła na "bezużytecznej podróży po Europie zamiast skupić się na opiece nad dziećmi". Przykro mi, ale nie pani Moczulskiej to oceniać. Z tego co czytałem to nie miała Sisi absolutnie nic do gadania co do wychowania swoich dzieci, które przez lata były pod niemal wyłączną opieką jej teściowej, cesarzowej Zofii. Nic dziwnego, że potem kobieta miała dość wiecznej walki z autoratywną teściową i po wielu przegranych starciach po prostu odpuściła. Nie lubię takiej stronniczości autorów, dlatego po inne pozycje tej pani (o ile takie będą, w co wątpię) raczej nie sięgnę.

Lubię ten format ale ta pozycja mnie nie zachwyciła. Autorka ma styl pisania rodem z faktu lub superexpressu, taką taniością, kiczem i jakąś taką infantylnością mi to niestety zajeżdża. Daję 5 za wybór bohaterek i fakt, że o kilku z nich wcześniej nawet nie słyszałem a teraz będę mógł poszukać czegoś jeszcze na ich temat, bo niektóre z życiorysów mnie mimo wszystko...

No w sumie to przeczytało się tyle tego typu książek, że jak nie jest coś "WOW" to się gubi w pamięci.
I na półce też.

No w sumie to przeczytało się tyle tego typu książek, że jak nie jest coś "WOW" to się gubi w pamięci.
I na półce też.

I żyli długo i szczęśliwie?

Okazuje się jednak, że czasem bajki zdarzają się naprawdę. Niektóre królewny i księżniczki przeżywały historie rodem z baśni. Zofia Jagiellonka na przykład zaczęła chorować. „Puchnie ze staropanieństwa” – orzekli medycy. I tak oto w jej życiu pojawił się niemłody – i niewierny – książę brunszwicki. Ona jednak, choć niczym Śpiąca Królewna do życia zbudziła się późno, postanowiła zawalczyć o siebie. Elżbieta Bawarska, zwana Sissi, nie dała zatruć sobie życia „Złej Macosze” – swojej teściowej Zofii. Buntowała się na każdym kroku. Urządziła nawet w cesarskim pałacu… salę gimnastyczną ze sprzętem do ćwiczeń.

Mini biografie, a czasem jedynie wycinki z życia dawnych władców i arystokratów. Podzielone tak aby dopasować je tematycznie do znanych baśni. Czasem te skojarzenia były od razu widoczne, czasem nieoczywiste, ale moim zdaniem zawsze trafne.

Baśniowy sposób narracji mnie oczarował, a fakty i daty dodawały pikanterii. Myślę, że ta książka spodoba się najbardziej osobom, które mają niewiele do czynienia z historią. Znawcy i koneserzy mogą czuć się nieco zawiedzeni, ponieważ, opowiadania są naprawdę krótkie i z pewnością można by do nich dodać o wiele więcej szczegółów. Jednak wtedy nie byłyby to już tytułowe "bajki", a właśnie ta bajkowość mnie w tych historiach najbardziej urzekła.

I żyli długo i szczęśliwie?

Okazuje się jednak, że czasem bajki zdarzają się naprawdę. Niektóre królewny i księżniczki przeżywały historie rodem z baśni. Zofia Jagiellonka na przykład zaczęła chorować. „Puchnie ze staropanieństwa” – orzekli medycy. I tak oto w jej życiu pojawił się niemłody – i niewierny – książę brunszwicki. Ona jednak, choć niczym Śpiąca Królewna do...

Książkę traktuję jako zbiór ciekawostek. Napisane przystępnym językiem. Fajnie się czyta.

Książkę traktuję jako zbiór ciekawostek. Napisane przystępnym językiem. Fajnie się czyta.