🌿🕌🌺
Książka o podróżowaniu, która nie jest w rzeczywistości o podróżowaniu. Takimi słowami opisałabym „Jedz, módl się, kochaj”, gdyby przyszło mi je streścić w kilku słowach. Dzięki Bogu mam ten przywilej rozpisania się i wyrażenia, jak bardzo mnie poruszyła ta pozycja.
Od dawna żadne dzieło literackie nie miało na mnie takiego emocjonalnego wpływu. Bolą mnie i dziwią wszystkie nieprzychylne recenzję, w końcu tyle mądrości ze sobą niesie te 480 stronic.
Zahaczę jeszcze, zanim przejdę całkowicie do moich refleksji, o czym jest „Jedz, módl się, kochaj”. To historia nieszczęśliwej kobiety, która postanawia w ramach odnalezienia siebie zamieszkać na cztery miesiące we Włoszech, następnie w Indiach, a finalnie w Indonezji.
Z Liz Gilbert poczułam więź już po pierwszych stronach. „To mój człowiek”, pomyślałam, usłyszawszy jej rozmyślania i konkluzje. Autorka (a tym samym główna bohaterka, warto zaznaczyć) przeplata w idealnej proporcji sielankę życia, czerpania z niego garściami z trudami, jakie trzeba przebyć, by do takowego stanu dojść. Doszłam wraz z nią na skraj ludzkiej świadomości w poszukiwaniu źródła naszych zmartwień.
Dużą część książki stanowiły rozmyślania o Bogu. Żadne teologiczne pisma nie dotarłyby do mnie tak, jak dotarły refleksje tej na pozór zwykłej kobiety. To, jak wypowiada się o religii jest piękne - aż chce się wybiec z domu nawet w największej ulewie i pójść się pomodlić (nie przesadzam)(no dobra może troszkę).
Podsumowując, zachęcam do przeczytania „Jedz, módl się, kochaj” przy najbliższej okazji. Dla mnie było to niesamowite doświadczenie i zainspirowało mnie do zmiany niektórych moich poglądów czy zachowań. Cóż mogę teraz powiedzieć, na zakończenie, jak nie…
𝘈𝘵𝘵𝘳𝘢𝘷𝘦𝘳𝘴𝘪𝘢𝘮𝘰.
🌿🕌🌺

🌿🕌🌺
Książka o podróżowaniu, która nie jest w rzeczywistości o podróżowaniu. Takimi słowami opisałabym „Jedz, módl się, kochaj”, gdyby przyszło mi je streścić w kilku słowach. Dzięki Bogu mam ten przywilej rozpisania się i wyrażenia, jak bardzo mnie poruszyła ta pozycja.
Od dawna żadne dzieło literackie nie miało na mnie takiego emocjonalnego wpływu. Bolą mnie i dziwią...

Niestety ta książka mocno mnie znudziła

Niestety ta książka mocno mnie znudziła

A ja się polubiłam z tą książka. Nie szukałam poradnika tylko czegoś ładnego i kojącego po tych wszystkich naturalistycznych kryminałach, które miałam przyjemność czytać. I znalazłam:)
Ksiązka Elizabeth Gilbert jest jak ciepły kocyk w chłodny wieczór, jak aromatyczna herbata podana przez przyjaciólke, jak telefon do kogoś bliskiego wieczorowa pora, kiedy kotłują Ci się w głowie różne nieprzyjemne rzeczy....
Specjalnie przeciągałam lekturę tej książki, żeby dawkować sobie ta przyjemność :)

A ja się polubiłam z tą książka. Nie szukałam poradnika tylko czegoś ładnego i kojącego po tych wszystkich naturalistycznych kryminałach, które miałam przyjemność czytać. I znalazłam:)
Ksiązka Elizabeth Gilbert jest jak ciepły kocyk w chłodny wieczór, jak aromatyczna herbata podana przez przyjaciólke, jak telefon do kogoś bliskiego wieczorowa pora, kiedy kotłują Ci się w...

Uwielbiam to!
Książka idealna jeśli jest się na rozdrożu, ciężko odnaleźć się w aktualnej życiowej sytuacji, bo nieukrywajmy każdy kiedyś taką przeżywa.

Uwielbiam to!
Książka idealna jeśli jest się na rozdrożu, ciężko odnaleźć się w aktualnej życiowej sytuacji, bo nieukrywajmy każdy kiedyś taką przeżywa.

Nudnawy miks stereotypów o Włochach, pitu pitu o duchowości w stylu Coelho i odnajdywaniu siebie z małym romansem w tle.

Nudnawy miks stereotypów o Włochach, pitu pitu o duchowości w stylu Coelho i odnajdywaniu siebie z małym romansem w tle.

Rewelacyjna książka. Polecam.

Rewelacyjna książka. Polecam.

Jednym z głównych zarzutów, jakie mam wobec tej książki, jest brak oryginalności. Temat poszukiwań sensu życia i podróży samopoznania był wielokrotnie podejmowany, a historia autorki zdaje się być przewidywalna dla tych, którzy mieli już styczność z podobnymi narracjami.
Styl pisarski Gilbert również nie wszedł w moje gusta. Czasem wydaje się rozwlekły i przesadzony, co utrudnia głębsze wczucie się w treść. Próbując wyrazić swoje doświadczenia, autorka często posługuje się zbyt metaforycznym językiem, co może zniechęcić niektórych czytelników.
Filozofia "jedz, módl się, kochaj" również nie do końca trafia w moje oczekiwania. Treść książki zdaje się być zbyt zindywidualizowana, a jej przesłanie może nie przemawiać do szerszego grona czytelników, zwłaszcza tych o bardziej konkretnych oczekiwaniach wobec literatury duchowej.

Jednym z głównych zarzutów, jakie mam wobec tej książki, jest brak oryginalności. Temat poszukiwań sensu życia i podróży samopoznania był wielokrotnie podejmowany, a historia autorki zdaje się być przewidywalna dla tych, którzy mieli już styczność z podobnymi narracjami.
Styl pisarski Gilbert również nie wszedł w moje gusta. Czasem wydaje się rozwlekły i przesadzony, co...

Dość ciężko mi się to pisze, jednak ekranizacja tejże powieści, przebija w całości samą książkę E. Gilbert. Pewnie dlatego, że autorka ma dość specyficzny styl pisania, być może taki był sam koncept. Niemniej jednak zbyt chaotyczna fabuła i wiele wątków pobocznych, które są przerywane licznymi informacjami historyczno-geograficznymi, wszystkie te elementy bardzo mnie zniechęciły, dlatego po 200 stronie skończyłam swoją przygodę z "Jedz, módl się i kochaj".

Książka mnie rozczarowała (niestety).

Dość ciężko mi się to pisze, jednak ekranizacja tejże powieści, przebija w całości samą książkę E. Gilbert. Pewnie dlatego, że autorka ma dość specyficzny styl pisania, być może taki był sam koncept. Niemniej jednak zbyt chaotyczna fabuła i wiele wątków pobocznych, które są przerywane licznymi informacjami historyczno-geograficznymi, wszystkie te elementy bardzo mnie...

Można rzucić wszystko, poznać siebie, medytować, modlić się, rozmawiać z sobą czy też bogiem oraz podróżować. Autorka tego dokonała. Dlatego mamy książkę, z której możemy się coś niecoś dowiedzieć o Włochach, życiu w aszramie oraz medytacjach i uzdrowicielach na wyspie Bali. Autorka chciała pokazać kobietom, że można oswoić przeszłość, uzyskać spokój wewnętrzny umożliwiający rozpoczęcie nowego lepszego życia, ale kogo stać na roczną podróż i realizacje marzeń.

Można rzucić wszystko, poznać siebie, medytować, modlić się, rozmawiać z sobą czy też bogiem oraz podróżować. Autorka tego dokonała. Dlatego mamy książkę, z której możemy się coś niecoś dowiedzieć o Włochach, życiu w aszramie oraz medytacjach i uzdrowicielach na wyspie Bali. Autorka chciała pokazać kobietom, że można oswoić przeszłość, uzyskać spokój wewnętrzny...