Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Nocny tygrys" to ciekawa książka. Trochę egzotyki, fantastyki, legend i wierzeń. 'Niezdrowy' romans i prawdziwe ofiary.
Pięć cnót konfucjańskich.
Pięć obcych sobie osób, których łączy naprawdę wiele.
Przeplatające się wątki świata żywych i umarłych oraz snu i jawy pobudzają wyobraźnię czytelnika i sprawiają, że ciężko oderwać się od książki.

"Nocny tygrys" to ciekawa książka. Trochę egzotyki, fantastyki, legend i wierzeń. 'Niezdrowy' romans i prawdziwe ofiary.
Pięć cnót konfucjańskich.
Pięć obcych sobie osób, których łączy naprawdę wiele.
Przeplatające się wątki świata żywych i umarłych oraz snu i jawy pobudzają wyobraźnię czytelnika i sprawiają, że ciężko oderwać się od książki.

"Rana" to moje pierwsze spotkanie z Wojciechem Chmielarzem i z pewnością nie ostatnie. Napisana lekkim i przyjemnym językiem. Czyta się ją wręcz jednym tchem. Książka porusza wiele poważnych tematów. Brak zrozumienia, brak zainteresowania, patologia... Akcja rozgrywa się w szkole. Miejscu bezpiecznym, z wykwalifikowanym personelem i wzorowymi uczniami z dobrych domów. A może to tylko pozory? Klementyna - główna bohaterka boryka się z własną przeszłością. Po latach przerwy w pracy dostaje posadę nauczyciela matematyki w prywatnej szkole cieszącej się bardzo dobrą opinią. Jedna z najlepszych uczennic, miła, ambitna, mająca plany na przyszłość ginie pod kołami pociągu. Nauczycielka języka polskiego prowadząc prywatne śledztwo na temat tej tajemniczej śmierci nagle znika, co dyrekcja szkoły tłumaczy złożeniem przez nią wypowiedzenia i odejściem z pracy. Klementyna oraz uczeń Gniewomir mający zamiłowanie do seryjnych morderców znają prawdziwy powód zniknięcia polonistki. Do czego doprowadzi ich śledztwo? Czy prawda ujrzy światło dzienne?

"Rana" to moje pierwsze spotkanie z Wojciechem Chmielarzem i z pewnością nie ostatnie. Napisana lekkim i przyjemnym językiem. Czyta się ją wręcz jednym tchem. Książka porusza wiele poważnych tematów. Brak zrozumienia, brak zainteresowania, patologia... Akcja rozgrywa się w szkole. Miejscu bezpiecznym, z wykwalifikowanym personelem i wzorowymi uczniami z dobrych domów. A...

Chociaż tematyka może wydawać się trudna i bardzo poważna, książkę czyta się bardzo przyjemnie, wciąga z minuty na minutę. Pisana prostym, 'codziennym' językiem sprawia, że opowiadana historia jest jakby bardziej "prawdziwa", chociaż nieco przerażająca.

Główna bohaterka (w zasadzie jedna z trzech głównych postaci) Fig bardzo chce mieć 'idealne' życie. Mieć kochającego przystojnego męża, dziecko, wspaniały dom... Taka idealna rodzina (ale czy na pewno?) mieszka w domu obok. Fig postanawia się więc z nimi zaprzyjaźnić. Z pozoru dobra przyjaciółka, troskliwa i opiekuńcza 'przywłaszcza' sobie ich życie. Zmiana diety, koloru włosów, nawet zmiana wnętrza na takie jak u sąsiadów. Historia nieco przerażająca, opowiadająca o psychozie spowodowanej pragnieniem posiadania cudownego życia, pełnego miłości, ciepła i perfekcji w oczach innych.

"Bad mommy, zła mama" to opowieść o przyjaźni i oddaniu, kryjąca się jednak za maską zdrady, zazdrości, braku wiary w samą siebie. Z dnia na dzień przysparzająca w rzeczywistości coraz więcej problemów niż pozytywnych jej skutków. Wszystko to oczywiście sprytnie zaplanowane przez główną, 'nieszczęśliwą' bohaterkę nie daje się zauważyć od razu. Potrzeba czasu i głębszych rozmyślań, aby dostrzec jej prawdziwe zamiary.

To co bardzo mi się w niej spodobało, to podzielenie książki na 3 części. Każda opowiedziana oczami głównego bohatera, poznajemy więc uczucia i 'plany' Fig a także sąsiadów - Jolene i Dariusa. Pozwala to uzupełnić całą treść o dodatkowe wątki, wyjaśnia się wiele spraw, które pozostawały niejasne lub mało oczywiste.

Ostatnie zdanie książki przysporzyło mnie o szybszy puls. Nie wiem czy to zdanie miało coś konkretnego na rzeczy, czy był to tylko wymysł autorki, ale w momencie jego przeczytania, książka spodobała mi się jeszcze bardziej... Jeśli jesteście ciekawi jakie to zdanie, sięgnijcie po tę książkę - warto!

Chociaż tematyka może wydawać się trudna i bardzo poważna, książkę czyta się bardzo przyjemnie, wciąga z minuty na minutę. Pisana prostym, 'codziennym' językiem sprawia, że opowiadana historia jest jakby bardziej "prawdziwa", chociaż nieco przerażająca.

Główna bohaterka (w zasadzie jedna z trzech głównych postaci) Fig bardzo chce mieć 'idealne' życie. Mieć kochającego...