Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po przeczytaniu wielu pozytywnych recenzji, książce „Szklany Tron” postawiłam dość wysoką poprzeczkę. Miałam trochę obaw, że może jestem w stosunku do niej zbyt entuzjastycznie nastawiona i książka nie spełni moich oczekiwań. Jednak stało się zupełnie inaczej, „Szklany Tron” pochłonął mnie całkowicie już od pierwszych stron! Nie mogłam się zmusić do przerwania lektury i (mimo wielu obowiązków) książkę przeczytałam w dwa dni.
Czym urzekła mnie ta książka?
Po pierwsze powieści fantastycznie należą do mojego ulubionego gatunku i prawie zawsze czytam je z przyjemnością. Jednak to co przekonało mnie do tej konkretnej książki to bohaterowie, których pokochałam i w których czasem odnajdowałam cząstkę siebie.
Główną bohaterką jest Celaena Sardothien – świetnie wyszkolona zabójczyni. Celaena jest odważna, sprytna, niezależna i wygadana (co akurat nie zawsze działa na jej korzyść). Taki typ kobiecej bohaterki przemawia do mnie zdecydowanie bardziej niż uległe, niezdarne i nie potrafiące poradzić sobie bez mężczyzny dziewczyny. Dla Celaeny nie ma nic niemożliwego, imponująca jest również jej zdolność do analizowania każdej sytuacji pod kątem ucieczki. Mimo jej profesji nie da się jej nie polubić.
Bohaterami drugoplanowymi są książę Dorian oraz kapitan Gwardii Królweskiej Chaol Westfall – najlepsi przyjaciele od dzieciństwa. Obie postaci są ciekawe, jednak ja bardziej polubiłam Chaola za jego lojalność i obowiązkowość, które nie każdy potrafi docenić. Dorian natomiast jest według mnie dość „stereotypowym” księciem. Lubi rozrywki i kobiety, jest bardzo pewny siebie, jednak nie na tyle by przeciwstawić się swojemu ojcu.
Oczywiście mamy również parę „czarnych charakterów”, choć według mnie nie było nam dane poznać ich zbyt dobrze. Niewykluczone, że te postaci rozwiną się bardziej w kolejnych częściach.
W powieści pojawia się również wątek miłosny, jednak nie jest on wyeksponowany na pierwszy plan i (co dla mnie jest dużym plusem) nie jest to miłość od pierwszego wejrzenia. Można też dostrzec lekki trójkąt miłosny, co zwykle mnie irytuje, jednak w tym przypadku nie jest on tak oczywisty i rzucający się w oczy jak w innych powieściach które czytałam.
Co do samej fabuły jest ona ciekawa, nieco magiczna i mroczna, jednak akcja nie toczy zbyt wartko. Do tej pory nie do końca rozumiem jak udało się „Szklanemu Tronowi” tak mnie wciągnąć mimo dość wolnej akcji, której tempo, o dziwo, mi nie przeszkadzało.
Jedynym minusem tej książki jest niedokładność w polskim wydaniu. Znajdziemy w niej wiele literówek. Czytając zdanie, że księciu „na pewno został choć jeden lord z odważnym SEREM” (str. 27) nie wiedziałam czy mam się śmiać czy płakać (oczywiście podejrzewam, że autorka miała na myśli serce a nie ser).
Pomijając tą drobną niedoróbkę, książka jest wspaniała i godna polecenia. Z niecierpliwością czekam na kolejną część.

Po przeczytaniu wielu pozytywnych recenzji, książce „Szklany Tron” postawiłam dość wysoką poprzeczkę. Miałam trochę obaw, że może jestem w stosunku do niej zbyt entuzjastycznie nastawiona i książka nie spełni moich oczekiwań. Jednak stało się zupełnie inaczej, „Szklany Tron” pochłonął mnie całkowicie już od pierwszych stron! Nie mogłam się zmusić do przerwania lektury i...