Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Boże drogi, dlaczego ta dziewczyna zdecydowała się na napisanie książki.
Uważam że ta książka spodoba się tylko fanom twórczości Mary, do których zdecydowanie się nie zaliczam. Męczy mnie to ciągłe rymowanie, odbieram to jako znęcanie się nad językiem.
Myślę, że niektóre problemy poruszone w książce są warte uwagi, ale nie są powodem do pisania książki. Właśnie za opis problemów współczesnych kobiet i próbę zmierzenia się z nimi, stawiam dwie gwiazdki.
Ogólnie, stanowczo odradzam czytanie tego dzieła :)
ps. ludziom ostatnio bardzo obniżyły się standardy dotyczące "niepokornych debiutów literackich" i "dzikich fikołków z wyobraźnią".

Boże drogi, dlaczego ta dziewczyna zdecydowała się na napisanie książki.
Uważam że ta książka spodoba się tylko fanom twórczości Mary, do których zdecydowanie się nie zaliczam. Męczy mnie to ciągłe rymowanie, odbieram to jako znęcanie się nad językiem.
Myślę, że niektóre problemy poruszone w książce są warte uwagi, ale nie są powodem do pisania książki. Właśnie za opis...

Mam słabość do Joanny Bator. Moim zdaniem, jest jedną z najlepszych współczesnych polskich pisarek. Purezento podobało mi się do połowy. Świetnie rozpoczęta historia, niesamowicie się wczułam i współczułam bohaterce. Natomiast, kiedy pojawił się wątek romantyczny, zaczęłam się nudzić, a na ostatniej scenie miłosnej co zdanie przewracałam oczami. Było w tym coś tak romansowo banalnego, nie oczekiwałam tego od mojej ukochanej pisarki :) Mimo to, uważam, że książka jest bardzo ciekawa, wprowadza nas w codzienność mieszkania w Tokio oraz przeprowadza przez meandry duszy głównej bohaterki. Polecam każdemu książki Joanny Bator, są magiczne, i w przepiękny sposób używa języka.

Mam słabość do Joanny Bator. Moim zdaniem, jest jedną z najlepszych współczesnych polskich pisarek. Purezento podobało mi się do połowy. Świetnie rozpoczęta historia, niesamowicie się wczułam i współczułam bohaterce. Natomiast, kiedy pojawił się wątek romantyczny, zaczęłam się nudzić, a na ostatniej scenie miłosnej co zdanie przewracałam oczami. Było w tym coś tak romansowo...

Omal nie rzuciłam czytać w połowie. Na szczęście książka się rozkręciła, i ją skończyłam. Fabuła zdecydowanie mało oryginalna, drażniące jest to, że często, aby upiększyć książkę na siłę się wsadza wątki operowe i poetyckie. Poezja oczywiście z Wieku Srebrnego. Tak i w tej książce, Carmen i Cwietajewa, ile razy już o czymś takim czytałam!!!!!Nie podobał mi się też język, miałam wrażenie, że autorka czasami pisała ze słownikiem w rękach. Akcja dzieje się we Lwowie, byłam tam, jest to obezwładniające miasto. W książce nie znalazłam żadnego opisu, który zachęcił by mnie do powrotu. Strach pomyśleć, co napisali w tych 999 książkach, które owe dzieło zwyciężyło.
!! Lecz zachęcam do przeczytania i wyrobienia własnej opinii, bo ze 3 rozdziały mi się podobały, dlatego 5 gwiazdek :)

Omal nie rzuciłam czytać w połowie. Na szczęście książka się rozkręciła, i ją skończyłam. Fabuła zdecydowanie mało oryginalna, drażniące jest to, że często, aby upiększyć książkę na siłę się wsadza wątki operowe i poetyckie. Poezja oczywiście z Wieku Srebrnego. Tak i w tej książce, Carmen i Cwietajewa, ile razy już o czymś takim czytałam!!!!!Nie podobał mi się też język,...