Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wreszcie zrozumiałem, co to znaczy ból. Ból to wcale nie znaczy dostać lanie, aż się mdleje. Ani nie znaczy rozciąć sobie stopę odłamkiem szkła tak, że lekarz musi ją zszywać. Ból zaczyna się dopiero wtedy, kiedy boli nas calutkie serce i zdaje się nam, że zaraz przez to umrzemy, i na dodatek nie możemy nikomu zdradzić naszego sekretu. Ból sprawia, że nie chce nam się ruszać ani ręką, ani nogą ani nawet przekręcić głowy na poduszcze.

Wreszcie zrozumiałem, co to znaczy ból. Ból to wcale nie znaczy dostać lanie, aż się mdleje. Ani nie znaczy rozciąć sobie stopę odłamkiem szkła tak, że lekarz musi ją zszywać. Ból zaczyna się dopiero wtedy, kiedy boli nas calutkie serce i zdaje się nam, że zaraz przez to umrzemy, i na dodatek nie możemy nikomu zdradzić naszego sekretu. Ból sprawia, że nie chce nam się ruszać an...

Nieprawda, że czas leczy rany i zaciera ślady. Może tylko łagodzi przykrywając wszystko osadem kolejnych przeżyć i zdarzeń. Ale to, co kiedyś bolało, w każdej chwili jest gotowe przebić się na wierzch i dopaść. Nie trzeba wiele, żeby przywołać dawne strachy i zmory. Gdyby nawet trwały w ukryciu, zepchnięte na samo dno, to przecież gniją gdzieś tam, na spodzie, i zatruwają duszę, zawsze pozostawiając jakiś ślad - w twarzy, w ruchach, w spojrzeniu - tworzą bariery psychiczne, kompleksy. Nie pomoże wódka, nie pomoże szarpanie się w skrajnościach, od usprawiedliwiania do potępiania.

Nieprawda, że czas leczy rany i zaciera ślady. Może tylko łagodzi przykrywając wszystko osadem kolejnych przeżyć i zdarzeń. Ale to, co kiedyś bolało, w każdej chwili jest gotowe przebić się na wierzch i dopaść. Nie trzeba wiele, żeby przywołać dawne strachy i zmory. Gdyby nawet trwały w ukryciu, zepchnięte na samo dno, to przecież gniją gdzieś tam, na spodzie, i zatruwają duszę...

Większość ludzi chodzi do księarni, nie bardzo wiedząc,co chcą kupić. Książki stoją na półkach i w jakiś magiczny sposób podpowiadają, że to właśnie je trzeba zabrać do domu. Odpowiednia osoba, dla właściwej książki. Tak jakby wiedziały, czyjego życia częścią powinny się stać, jak mogą je zmienić, nauczyć kogoś czegoś, wywołać uśmiech na twarzy we właściwym momencie.

Większość ludzi chodzi do księarni, nie bardzo wiedząc,co chcą kupić. Książki stoją na półkach i w jakiś magiczny sposób podpowiadają, że to właśnie je trzeba zabrać do domu. Odpowiednia osoba, dla właściwej książki. Tak jakby wiedziały, czyjego życia częścią powinny się stać, jak mogą je zmienić, nauczyć kogoś czegoś, wywołać uśmiech na twarzy we właściwym momencie.

To brak nadziei pozbawia siły. Nadzieja czyni nas silniejszymi, ponieważ przynosi ze sobą zrozumienie i cel. Nadzieja daje nam słowo "może". "Może pewnego dnia życie przestanie być takie okropne". I w ten sposób "może" natychmiast czyni życie lepszym.

To brak nadziei pozbawia siły. Nadzieja czyni nas silniejszymi, ponieważ przynosi ze sobą zrozumienie i cel. Nadzieja daje nam słowo "może". "Może pewnego dnia życie przestanie być takie okropne". I w ten sposób "może" natychmiast czyni życie lepszym.

Trzeba coś w sobie mieć, żeby mało mówić, bo kiedy się mało mówi, to się myśli, i to dużo.

Trzeba coś w sobie mieć, żeby mało mówić, bo kiedy się mało mówi, to się myśli, i to dużo.

W każdym jednak jest coś, co ukrywa się w cieniu i nie chce, żeby cokolwiek się zmieniło.

W każdym jednak jest coś, co ukrywa się w cieniu i nie chce, żeby cokolwiek się zmieniło.

Przypuszczam, że dużo łatwiej jest dostrzec wyjście z sytuacji, kiedy patrzysz się na labirynt zdarzeń z perspektywy czasu. Kiedy człowiek utknie w jego środku, zapędzi się w ślepy zaułek, wtedy nie może odnaleźć tak łatwo właściwej drogi.

Przypuszczam, że dużo łatwiej jest dostrzec wyjście z sytuacji, kiedy patrzysz się na labirynt zdarzeń z perspektywy czasu. Kiedy człowiek utknie w jego środku, zapędzi się w ślepy zaułek, wtedy nie może odnaleźć tak łatwo właściwej drogi.

A jeśli, jeśli, jeśli... jeśli wiedzielibyśmy, jakie będzie nasze jutro, czy naprawilibyśmy je? Czy potrafilibyśmy to zrobić?

A jeśli, jeśli, jeśli... jeśli wiedzielibyśmy, jakie będzie nasze jutro, czy naprawilibyśmy je? Czy potrafilibyśmy to zrobić?

Czasem to, gdzie jesteśmy, jest dla nas całkowitą zagadką i potrzebujemy jej rozwiązania, żebyśmy wiedzieli od czego zacząć dalszą wędrówkę przez życie.

Czasem to, gdzie jesteśmy, jest dla nas całkowitą zagadką i potrzebujemy jej rozwiązania, żebyśmy wiedzieli od czego zacząć dalszą wędrówkę przez życie.

To dobre spostrzeżenie: nie można dać komuś czegoś, czego samemu się nie ma.

To dobre spostrzeżenie: nie można dać komuś czegoś, czego samemu się nie ma.

Kiedyś myślałam, że lepiej jest mieć za dużo niż za mało. Teraz uważam, że jeżeli "za dużo" nigdy nie powinno należeć do ciebie, powinno się wziąć od życia tylko, co rzeczywiście jest twoje, i zwrócić całą resztę.

Kiedyś myślałam, że lepiej jest mieć za dużo niż za mało. Teraz uważam, że jeżeli "za dużo" nigdy nie powinno należeć do ciebie, powinno się wziąć od życia tylko, co rzeczywiście jest twoje, i zwrócić całą resztę.

-Hmmm... spójrz na to.[...] Puste strony oczekujące na wypełnienie- dodała z zachwytem. Wywróciłam oczami. - Szalenie ekscytujące. - Bardziej niż księga już zapisana. Wtedy na pewno nie byłabyś jej w stanie użyć. - Ale mogłabym ją przeczytać. Po to właśnie są książki - warknęłam, znowu czując, że to miejsce mnie zawodziło. - Wolałabyś otrzymać życie, które ktoś już przeżył, Tamaro ? Wtedy mogłabyś siedzieć i obserwować. A może jednak chciałabyś je przeżyć sama?

-Hmmm... spójrz na to.[...] Puste strony oczekujące na wypełnienie- dodała z zachwytem. Wywróciłam oczami. - Szalenie ekscytujące. - Bardziej niż księga już zapisana. Wtedy na pewno nie byłabyś jej w stanie użyć. - Ale mogłabym ją przeczytać. Po to właśnie są książki - warknęłam, znowu czując, że to miejsce mnie zawodziło. - Wolałabyś otrzymać życie, które ktoś już przeżył, Tam...

Nie powinno się dążyć do stworzenia idealnej przeszłości. Czasem człowiek powinien się poczuć dziwnie, obnażyć duszę przed drugim człowiekiem. To wszystko droga do poznania siebie.

Nie powinno się dążyć do stworzenia idealnej przeszłości. Czasem człowiek powinien się poczuć dziwnie, obnażyć duszę przed drugim człowiekiem. To wszystko droga do poznania siebie.

Gaduły nie myślą wiele; słowa zagłuszają podświadomość, która mogłaby zadać pytania: "Dlaczego to powiedziałeś? Co tak naprawdę sądzisz?".

Gaduły nie myślą wiele; słowa zagłuszają podświadomość, która mogłaby zadać pytania: "Dlaczego to powiedziałeś? Co tak naprawdę sądzisz?".