Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Typowy rozczulacz. Ładnie napisana książka o tym, jak trzeba cieszyć się życiem, jaką można dawać radość wszystkim dookoła, mimo iż samemu ma się potężne problemy. Lektura skłania do refleksji nad życiem. Jednak dla mnie przewidywalna już od pierwszych kilku stron.

Typowy rozczulacz. Ładnie napisana książka o tym, jak trzeba cieszyć się życiem, jaką można dawać radość wszystkim dookoła, mimo iż samemu ma się potężne problemy. Lektura skłania do refleksji nad życiem. Jednak dla mnie przewidywalna już od pierwszych kilku stron.

Nie czytam romansów, ale książka wciągneła mnie już od pierwszej strony. To piękna historia niewidomej staruszki, która chciała przeżyć życie inaczej. Kiedy poznaje Jacka - mężczyznę, który zawiedziony życiem próbuje realizować swoje marzenie zostając bezdomnym malarzem - Mirabel niczym mała dziewczynka poznaje świat od nowa. Do tej pory nie wiem, czy ona naprawdę była niewidoma. Nie podoba mi się jedynie krótka recenzja książki, od razu zdradza, jak smutno ma się ta historia zakończyć. Przez wszystkie rozdziały oczekiwałam przewidywanego zakończenia i wcale się nie pomyliłam :)

Nie czytam romansów, ale książka wciągneła mnie już od pierwszej strony. To piękna historia niewidomej staruszki, która chciała przeżyć życie inaczej. Kiedy poznaje Jacka - mężczyznę, który zawiedziony życiem próbuje realizować swoje marzenie zostając bezdomnym malarzem - Mirabel niczym mała dziewczynka poznaje świat od nowa. Do tej pory nie wiem, czy ona naprawdę była...