Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Dlaczego choć raz nie pokażesz klasy, mówiąc prawdę? To byłby twój dotąd nieznany dziewięciotysięcznik" - te słowa jednego z uczestników tamtych wydarzeń i jednocześnie byłego kolegi R. Messnera uderzyły we mnie najbardziej. Bo nieważne ile ośmiotysięczników zdobędzie człowiek, to zawsze powinno być jednak coś cenniejszego niż to...

"Dlaczego choć raz nie pokażesz klasy, mówiąc prawdę? To byłby twój dotąd nieznany dziewięciotysięcznik" - te słowa jednego z uczestników tamtych wydarzeń i jednocześnie byłego kolegi R. Messnera uderzyły we mnie najbardziej. Bo nieważne ile ośmiotysięczników zdobędzie człowiek, to zawsze powinno być jednak coś cenniejszego niż to...

Przeczytałam i to by było na tyle... cała książka jest jakaś taka nijaka, nie idzie się bardziej zagłębić w psychikę bohaterów i myślę też, że miłośnicy gotowania, chcący poczytać książkę z wątkiem kulinarnym, będą zawiedzeni. A na domiar złego to zakończenie jest tak samo nijakie jak cała książka.

Przeczytałam i to by było na tyle... cała książka jest jakaś taka nijaka, nie idzie się bardziej zagłębić w psychikę bohaterów i myślę też, że miłośnicy gotowania, chcący poczytać książkę z wątkiem kulinarnym, będą zawiedzeni. A na domiar złego to zakończenie jest tak samo nijakie jak cała książka.

Miło było przeczytać książkę, gdzie akacja rozgrywa się w Krakowie :)

Miło było przeczytać książkę, gdzie akacja rozgrywa się w Krakowie :)

"W każdej ulotce, na każdej stronie internetowej i w ogóle we wszelkich materiałach dotyczących raka wśród efektów ubocznych choroby zawsze wymieniana jest depresja. Lecz tak naprawdę ona nie jest skutkiem ubocznym raka. Depresja jest skutkiem ubocznym umierania."

Książka, która wbiła mnie w fotel już od tego zdania, znajdującego się na 1 stronie. Wciąga od samego początku i nie pozwala skupić się na niczym innym.
Pierwsza książka, podczas czytania której płakałam. Ale autor potrafił zaczarować słowem tak bardzo, że w niektórych fragmentach śmiałam się, jednocześnie mając łzy w oczach.
Książka pokazująca przewrotność losu, Hazel nie chce złamać serca Augustusowi, a tymczasem wszyscy wiemy jak się ta historia kończy.
Książka, ukazująca piękno prawdziwej przyjaźni, gdzie tak naprawdę każda osoba przeżywa swój prywatny dramat, ale chce sprawić, by chory przyjaciel poczuł się lepiej ♥
I książka, która sprawia, że chciałoby się przeczytać kolejną książkę - Cios Udręki, która niestety nie istnieje.
Książka, która pomimo tego, że przeczytana w jeden dzień, sprawia, że myśli się o niej długo.

"W każdej ulotce, na każdej stronie internetowej i w ogóle we wszelkich materiałach dotyczących raka wśród efektów ubocznych choroby zawsze wymieniana jest depresja. Lecz tak naprawdę ona nie jest skutkiem ubocznym raka. Depresja jest skutkiem ubocznym umierania."

Książka, która wbiła mnie w fotel już od tego zdania, znajdującego się na 1 stronie. Wciąga od samego...

zdecydowanie gorsza od 1 części, głównie przez miłosne rozterki głównej bohaterki. W pewnym momencie już miałam ochotę, żeby Maxon wybrał Kriss i żeby książka wreszcie się skończyła :D zakończenie jednak sprawia, że sięgnę po 3 tom.

Okładka tak samo przepiękna, jak i w 1 części ♥

zdecydowanie gorsza od 1 części, głównie przez miłosne rozterki głównej bohaterki. W pewnym momencie już miałam ochotę, żeby Maxon wybrał Kriss i żeby książka wreszcie się skończyła :D zakończenie jednak sprawia, że sięgnę po 3 tom.

Okładka tak samo przepiękna, jak i w 1 części ♥