Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Miła dla oka, przyjemnie spędza się przy niej czas. Prosty i nieskomplikowany humor. Jednak jak dla mnie historia przewidywalna aż do bólu.

Miła dla oka, przyjemnie spędza się przy niej czas. Prosty i nieskomplikowany humor. Jednak jak dla mnie historia przewidywalna aż do bólu.

Kolejna część sagi "Millenium" i po raz kolejny jestem bardzo pozytywnie zaskoczona. Dosłownie pożerałam każdą kolejną stronę i czytałam w każdej wolnej minucie, żeby tylko dowiedzieć się, co będzie dalej.
Lisbeth to fantastyczna postać, o złożonej psychice. Przeraża i fascynuje. Dawno nie spotkałam się z tak absorbującą bohaterką.
Jak dla mnie REWELACJA.

Kolejna część sagi "Millenium" i po raz kolejny jestem bardzo pozytywnie zaskoczona. Dosłownie pożerałam każdą kolejną stronę i czytałam w każdej wolnej minucie, żeby tylko dowiedzieć się, co będzie dalej.
Lisbeth to fantastyczna postać, o złożonej psychice. Przeraża i fascynuje. Dawno nie spotkałam się z tak absorbującą bohaterką.
Jak dla mnie REWELACJA.

Bardzo długo męczyłam się nad tą książką. Niestety, po przekroczeniu 400 stron już nie wytrzymałam nerwowo czytając to.
Główna bohaterka, dziewczyna 24 letnia (moja rówieśniczka) jest najbardziej bezosobową postacią o jakiej czytałam ostatnimi czasy. Pozwala sobą pomiatać matce (również karykaturalnie przerysowanej postaci, która nie posiada ludzkich uczuć poza uczuciem pogardy do wszystkiego), niezrównoważonej ciotce (której oczywiście nie wolno powiedzieć czegokolwiek, nad którą trzeba skakać i przytakiwać) i tak naprawdę każdemu kogo pozna. Nie wspomnę o dziwnej przyjaźni z Nelą (w moim odczuciu tak sztucznej, że nikt by się w prawdziwym życiu na nią nie nabrał). Jula oprócz siedzenia w książkach, przytakiwania mamie i sprzątania nie robi nic. Zamiast cieszyć się, że wgl taką bezbarwną postacią zainteresował się ktokolwiek stwarza sobie wymyślone problemy. Czytanie przerwałam w momencie, w którym bohaterka jest zazdrosna o BYŁĄ żonę. Wspaniały pomysł niszczyć swoje szczęście tylko dlatego, że 44 LETNI MĘŻCZYZNA miał życie przed nią. Absurd. Poza tym cały czas we wewnętrznych dialogach przeżywa jak to mogła wpakować się w miłość. Niestety, nikt nie będzie szczęśliwy, jeśli zamiast przyjmować tego co daje los non stop się biczuje. Za wszystko.
Dlaczego mnie tak to uderzyło? Może ze względu na to, że ta dziewczyna to moja rówieśniczka. I nie wyobrażam sobie prowadzić takiego życia. To jest powód do samobiczowania, a nie zakochanie się w dojrzałym mężczyźnie.
Nie wiem czy kiedykolwiek zmuszę się do przeczytania końcówki. Bardziej interesują mnie promocyjne gazetki z supermarketu (złapałam się na przeglądaniu ich za każdym razem, kiedy próbowałam skończyć tą książkę). Polecam ją tylko osobom, które szukają inspiracji JAK SIĘ NIE ZACHOWYWAĆ.
Na szczęście książka była prezentem, bo inaczej żal byłoby mi straconych pieniędzy.Tak jak żal mi zmarnowanego czasu.

Bardzo długo męczyłam się nad tą książką. Niestety, po przekroczeniu 400 stron już nie wytrzymałam nerwowo czytając to.
Główna bohaterka, dziewczyna 24 letnia (moja rówieśniczka) jest najbardziej bezosobową postacią o jakiej czytałam ostatnimi czasy. Pozwala sobą pomiatać matce (również karykaturalnie przerysowanej postaci, która nie posiada ludzkich uczuć poza uczuciem...