Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Znów owinęłam się szczelnie w swoją własną osobowość.

Znów owinęłam się szczelnie w swoją własną osobowość.

...barbarzyństwem jest układanie książek według tak prymitywnego porządku jak kolor

...barbarzyństwem jest układanie książek według tak prymitywnego porządku jak kolor

Człowiek jest absolutnie samotny. Wszystko inne jest złudzeniem. (...) Nie spodziewaj się niczego oprócz zła. Jeśli zdarzy się coś przyjemnego - tym lepiej. (...) Nie będziesz rozczarowana, kiedy wszystko wróci do dawnego porządku. Trzeba żyć ze świadomością, że samotność jest absolutna. Wtedy człowiek przestaje się skarżyć, przestaje narzekać. Dopiero wtedy uzyskuje poczucie bezpieczeństwa i uczy się akceptować ten absurd z pewną satysfakcją.

Człowiek jest absolutnie samotny. Wszystko inne jest złudzeniem. (...) Nie spodziewaj się niczego oprócz zła. Jeśli zdarzy się coś przyjemne...

Potrafię uwierzyć w to, że umrę, ale, cholera jasna, nie w to, że się zestarzeję.

Potrafię uwierzyć w to, że umrę, ale, cholera jasna, nie w to, że się zestarzeję.

Przymus bycia szczęśliwym tylko komplikuje życie.

Przymus bycia szczęśliwym tylko komplikuje życie.

Prerogatywy dzieciństwa: poruszać się bez przeszkód między magią i owsianka, między bezgranicznym strachem i nieokiełznaną radością. Nie było żadnych granic prób zakazów i reguł, podobnych do cieni, najczęściej niepojętych. Wiem na przykład, że nie rozumiałem, o co chodzi z tym czasem. Spóźniałem się do szkoły, na posiłki. Trudno było odddzielić twory fantazji, od tego co uważano za rzeczywiste. Gdybym się wysilił, potrafiłbym może sprawić, by rzeczywistość była realna ale istniały duchy, bajki, czy były realne? A Bóg? Jak to właściwie było z Abrahamem i Izaakiem, cy zamierzał podciąć gardło synowi? Identyfikowałem się z Izaakiem, to było realne: ojciec chce poderżnąć gardło Ingmarowi, co to będzie, jeśli Anioł się spóźni. Krew płynie, a Ingmar uśmiecha się blado. Rzeczeczywistość.

Prerogatywy dzieciństwa: poruszać się bez przeszkód między magią i owsianka, między bezgranicznym strachem i nieokiełznaną radością. Nie był...