Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Archeolog to wymarzony mąż – im kobieta starsza, tym bardziej się nią interesuje.

Archeolog to wymarzony mąż – im kobieta starsza, tym bardziej się nią interesuje.

Inteligentni ludzie są często zmuszani do picia, by bezkonfliktowo spędzać czas z idiotami

Inteligentni ludzie są często zmuszani do picia, by bezkonfliktowo spędzać czas z idiotami

Była to najlepsza i najgorsza z epok, wiek rozumu i wiek szaleństwa, czas wiary i czas zwątpienia, okres światła i okres mroków, wiosna pięknych nadziei i zima rozpaczy. Wszystko było przed nami i nic nie mieliśmy przed sobą. Dążyliśmy prosto w stronę nieba i kroczyliśmy prosto w kierunku odwrotnym.

Była to najlepsza i najgorsza z epok, wiek rozumu i wiek szaleństwa, czas wiary i czas zwątpienia, okres światła i okres mroków, wiosna pięknych nadziei i zima rozpaczy. Wszystko było przed nami i nic nie mieliśmy przed sobą. Dążyliśmy prosto w stronę nieba i kroczyliśmy prosto w kierunku odwrotnym.

(...) Najgorzej jest z kobietami. Kobiety zostawiają po sobie więcej śladów i chodzi nie tylko o to, że zapominają drobiazgów. One instynktownie próbują przerabiać hotelowe pokoje na namiastki domów. Ukorzeniają się, gdzie tylko mogą, jak niesione wiatrem nasiona. W hotelowych szafach wieszają jakieś zapiekłe tęsknoty; w łazienkach, w sposób bezwstydny, zostawiają swoje pożądanie i opuszczenie. Na szklankach i ustnikach papierosów lekkomyślnie porzucają ślad swoich ust (...) Nie zostawiają jednak napiwków. Do tego potrzebna jest pewność siebie mężczyzn. Dla mężczyzny świat jest bowiem zawsze bardziej bazarem niż teatrem. Oni wolą za wszystko zapłacić, nawet na zapas. Tylko wtedy są wolni, gdy płacą.

(...) Najgorzej jest z kobietami. Kobiety zostawiają po sobie więcej śladów i chodzi nie tylko o to, że zapominają drobiazgów. One instynktownie próbują przerabiać hotelowe pokoje na namiastki domów. Ukorzeniają się, gdzie tylko mogą, jak niesione wiatrem nasiona. W hotelowych szafach wieszają jakieś zapiekłe tęsknoty; w łazienkach, w sposób bezwstydny, zostawiają swoje pożądan...

Początkującym często czytali razem z kierownikiem sekcji Lukasem fragment książki ojca alpinistów Juliusa Kugy'ego: "...dojrzałem do stwierdzenia, że alpinista ma w górach żyć, a nie umierać, śmierć w górach nie zawsze jest bohaterskim końcem, ale często wielką głupotą".

Początkującym często czytali razem z kierownikiem sekcji Lukasem fragment książki ojca alpinistów Juliusa Kugy'ego: "...dojrzałem do stwierdzenia, że alpinista ma w górach żyć, a nie umierać, śmierć w górach nie zawsze jest bohaterskim końcem, ale często wielką głupotą".

Właściwie rzucił mnie w te góry tak, jak wrzuca się kogoś do wody, żeby nauczył się pływać. O mało przy tym nie zginąłem, ale jemu było najwyraźniej wszystko jedno. Według niego człowiek ma prawo zginąć przy pracy.

Właściwie rzucił mnie w te góry tak, jak wrzuca się kogoś do wody, żeby nauczył się pływać. O mało przy tym nie zginąłem, ale jemu było najwyraźniej wszystko jedno. Według niego człowiek ma prawo zginąć przy pracy.

Zawsze się cieszyłem, kiedy Czesi i Słowacy szli w wysokie góry. (...) Najciekawsze, a może i najpiękniejsze jest to, że w wymarzonym miejscu na ogół nic nie było, zazwyczaj tylko skała albo góry lodu. Ludzie tam jednak tańczyli z radości i wiwatowali, zawieszali flagę klubową i państwową. Ważne było dla nich przede wszystkim, że człowiek nie urodził się po to, żeby stać bezczynnie, ale żeby czegoś dokonać.

Zawsze się cieszyłem, kiedy Czesi i Słowacy szli w wysokie góry. (...) Najciekawsze, a może i najpiękniejsze jest to, że w wymarzonym miejscu na ogół nic nie było, zazwyczaj tylko skała albo góry lodu. Ludzie tam jednak tańczyli z radości i wiwatowali, zawieszali flagę klubową i państwową. Ważne było dla nich przede wszystkim, że człowiek nie urodził się po to, żeby stać bezczy...