Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Chyba liczyłam na coś innego sięgając po tę książkę. Niestety nie zrobiła na mnie żadnego wrażenia. Tydzień po jej skończeniu ciężko mi powiedzieć o czym była, bo według mnie była nijaka :(

Chyba liczyłam na coś innego sięgając po tę książkę. Niestety nie zrobiła na mnie żadnego wrażenia. Tydzień po jej skończeniu ciężko mi powiedzieć o czym była, bo według mnie była nijaka :(

Nie skierowała bym tej książki do dzieci, napewno nie do młodszych. Książka porusza ciężką tematykę trudnego dzieciństwa, przemocy domowej, poczucia bezradności i samotności. Jednak, niestety, myślę że wiele młodszych czytelników mogłoby się utożsamić z Mortenem i znaleźć w tej książce ukojenie i współczucie. Narracja pierwszoosobowa pozwala zobaczyć niewielki świat Mortena, dla którego jedyną ucieczką od trudnej codzienności jest fotografia i spacery na znajdujące się niedaleko torfowiska. Jest to bardzo krótka pozycja, bardziej opowiadanie, ale bardzo dobre opowiadanie, z pięknymi ilustracjami i świetnymi bohaterami. Warto przeczytać.

Nie skierowała bym tej książki do dzieci, napewno nie do młodszych. Książka porusza ciężką tematykę trudnego dzieciństwa, przemocy domowej, poczucia bezradności i samotności. Jednak, niestety, myślę że wiele młodszych czytelników mogłoby się utożsamić z Mortenem i znaleźć w tej książce ukojenie i współczucie. Narracja pierwszoosobowa pozwala zobaczyć niewielki świat...

Po przeczytaniu całości układa się sens całej książki i daje to ciekawy obraz procesu dojrzewania głównej bohaterki. Jednakże ciężko mi się to czytało, ze względu na to, że cała "akcja" toczy się tak naprawdę w głowie Gianni, która przeżywa jak każda nastolatka multum rozterek emocjonalnych. Analizuje swoje pochodzenie, próbuje odnaleźć siebie, poddaje w wątpliwość dotychczasowy obraz kochanych rodziców i oddanych przyjaciółek oraz stara się zrozumieć jak działa świat dorosłych. Myślę, że książka mogłaby mi się o wiele bardziej spodobać, gdybym była nastolatką z podobnymi zagadkami, teraz czuję się trochę zmęczona.

Po przeczytaniu całości układa się sens całej książki i daje to ciekawy obraz procesu dojrzewania głównej bohaterki. Jednakże ciężko mi się to czytało, ze względu na to, że cała "akcja" toczy się tak naprawdę w głowie Gianni, która przeżywa jak każda nastolatka multum rozterek emocjonalnych. Analizuje swoje pochodzenie, próbuje odnaleźć siebie, poddaje w wątpliwość...

Nieczęsto czytam książki fabularne, ale ta mi się bardzo spodobała. Była tajemnica, dużo domysłów i zaskoczeń, lekko mroczny klimat i ciekawość co będzie dalej jak przy dobrym serialu. Końcówka trochę psuje efekt całości, według mnie już za daleko to poszło, ale od pomimo to świetnie się bawiłam czytając i chętnie sięgnę po coś jeszcze tego autora.

Nieczęsto czytam książki fabularne, ale ta mi się bardzo spodobała. Była tajemnica, dużo domysłów i zaskoczeń, lekko mroczny klimat i ciekawość co będzie dalej jak przy dobrym serialu. Końcówka trochę psuje efekt całości, według mnie już za daleko to poszło, ale od pomimo to świetnie się bawiłam czytając i chętnie sięgnę po coś jeszcze tego autora.

Po pierwszym rozdziale chciałam przestać czytać, infantylność i bezsensowność dialogów mnie poraziła. Dalsza część książki jest trochę ciekawsza, ale nie zmienia to faktu że jest po prostu słabo napisana - płytkie dialogi, ciągłe powtórzenia, jakby czytelnik miał pamięć rybki i dosyć przewidywalna historia. Myślę, że sam pomysł był całkiem interesujący, ale wykonanie już niestety nie.

Po pierwszym rozdziale chciałam przestać czytać, infantylność i bezsensowność dialogów mnie poraziła. Dalsza część książki jest trochę ciekawsza, ale nie zmienia to faktu że jest po prostu słabo napisana - płytkie dialogi, ciągłe powtórzenia, jakby czytelnik miał pamięć rybki i dosyć przewidywalna historia. Myślę, że sam pomysł był całkiem interesujący, ale wykonanie już...

Książka opowiadająca o kryzysie kobiety w wieku 43 lat, na której spoczywa zbyt wiele obowiązków i poczucia, że jak nie pozmywa naczyń od razu po obiedzie to świat się zawali. Myślę, że wiele czytelników utożsami się z główną bohaterką, w szczególności kobiet. Dobrze się to czytało, chociaż mam wrażenie jakby całość została napisana w jeden gorszy wieczór, tak jak cała historia krąży obok dnia, w której Britt puściły nerwy.

Książka opowiadająca o kryzysie kobiety w wieku 43 lat, na której spoczywa zbyt wiele obowiązków i poczucia, że jak nie pozmywa naczyń od razu po obiedzie to świat się zawali. Myślę, że wiele czytelników utożsami się z główną bohaterką, w szczególności kobiet. Dobrze się to czytało, chociaż mam wrażenie jakby całość została napisana w jeden gorszy wieczór, tak jak cała...

Napisana prostym językiem, lecz z każdą stroną czułam się coraz bardziej przytłoczona codziennością głównej bohaterki. Bardzo "prawdziwa" historia, myślę, że każdy w pewnym stopniu będzie mógł się utożsamić i doznać chwili autrefleksji.

Napisana prostym językiem, lecz z każdą stroną czułam się coraz bardziej przytłoczona codziennością głównej bohaterki. Bardzo "prawdziwa" historia, myślę, że każdy w pewnym stopniu będzie mógł się utożsamić i doznać chwili autrefleksji.

Mam bardzo mieszane uczucia - z jednej strony lekka, z ciekawym tłem historycznym i klimatem wigilijnym, z drugiej strony mało konkretnej treści, dużo bohaterów, na których temat dostajemy zdawkowane informacje jak update'y co 10-15 lat ich życia. Początek bardzo mi się podobał, obchody wigilii w XIX wieku na Lubelszczyźnie. Opisane wiele tradycji, wszystko staropolskim językiem, co pozwalało mocno poczuć klimat historii. Później zaczęły się spore skoki w czasie, podawanie najważniejszych wydarzeń z życia bohaterów na 2 stronach i poczucie braku jakiegokolwiek sensu tej książki. Myślę, że jest to najsłabsza książka tej autorki, ale dobra do poczytania w czasie okołoświątecznym, bez większych oczekiwań co do treści.

Mam bardzo mieszane uczucia - z jednej strony lekka, z ciekawym tłem historycznym i klimatem wigilijnym, z drugiej strony mało konkretnej treści, dużo bohaterów, na których temat dostajemy zdawkowane informacje jak update'y co 10-15 lat ich życia. Początek bardzo mi się podobał, obchody wigilii w XIX wieku na Lubelszczyźnie. Opisane wiele tradycji, wszystko staropolskim...

Książka przedstawia losy studentów, a później absolwentów Harvardu. W bardzo realistyczny sposób pokazuje dokąd może zaprowadzić zbyt duża ambicja, chęć sławy i bogactwa oraz próby uciszenia wewnętrznego poczucia winy. Każdy z bohaterów obiera inną ścieżkę kariery i każda w pewnym sensie jest tragiczna - niesie za sobą przesłanie: każdy sukces ma swoją cenę. Myślę, że w zależności od wieku, sytuacji życiowej i indywidualnych przekonań każdy wyciągnie coś innego z tej książki. Nie była to bardzo porywająca lektura, ale skłania do przemyśleń i ustalenia najwyższych w życiu wartości.

Książka przedstawia losy studentów, a później absolwentów Harvardu. W bardzo realistyczny sposób pokazuje dokąd może zaprowadzić zbyt duża ambicja, chęć sławy i bogactwa oraz próby uciszenia wewnętrznego poczucia winy. Każdy z bohaterów obiera inną ścieżkę kariery i każda w pewnym sensie jest tragiczna - niesie za sobą przesłanie: każdy sukces ma swoją cenę. Myślę, że w...

Książka tak intymna i klimatyczna, że ciężko ją skończyć pomimo niewielu stron. Miałam wrażenie jakbym czytała pamiętnik z najskrytszymi myślami, ale też opisem codziennych zachwytów i frustracji. Cieszę się, że ktoś poruszył temat nie posiadania dzieci w szczery i bezpośredni sposób. Ogromna presja społeczna, oczekiwania rodziny, spojrzenia pełne niechcianego współczucia i politowania. Jednak nie każda kobieta musi podążać tą samą ścieżką, nie będzie to ścieżka usłana różami, tak jak macierzyństwo nie jest.

Książka tak intymna i klimatyczna, że ciężko ją skończyć pomimo niewielu stron. Miałam wrażenie jakbym czytała pamiętnik z najskrytszymi myślami, ale też opisem codziennych zachwytów i frustracji. Cieszę się, że ktoś poruszył temat nie posiadania dzieci w szczery i bezpośredni sposób. Ogromna presja społeczna, oczekiwania rodziny, spojrzenia pełne niechcianego współczucia i...

Mam straszne mieszane uczucia do tej książki. Z jednej strony bardzo szybko i dobrze mi się ją czytało. Historia głównej bohaterki Laili jest dobrze i szczegółowo opisana. Daje obraz życia w Stambule, roli religii i poglądów panujących w Turcji w XX wieku. W drugiej połowie książki akcja skupia się bardziej na przyjaciołach Laili, o których wcześniej było wspomniane po 2 strony na każdego, przez co ciężko sobie wyobrazić jakikolwiek obraz relacji łączących bohaterów. Dodatkowo miałam cały czas problem z pamiętaniem kto był kim. Jedynie postać D/Aliego została dosyć dobrze opisana. Zakończenie nie wywołało we mnie żadnych emocji przez tak powierzchowne potraktowanie opisu przyjaciół Laili i to mnie bardzo rozczarowało, bo spodziewałam się powieści o przyjaźni i oddaniu. Nie wiem jaki zamysł miała autorka pisząc tę książkę, bo nie jest ona o niczym, ale też ciężko określić o czym dokładnie jest.

Mam straszne mieszane uczucia do tej książki. Z jednej strony bardzo szybko i dobrze mi się ją czytało. Historia głównej bohaterki Laili jest dobrze i szczegółowo opisana. Daje obraz życia w Stambule, roli religii i poglądów panujących w Turcji w XX wieku. W drugiej połowie książki akcja skupia się bardziej na przyjaciołach Laili, o których wcześniej było wspomniane po 2...

Świetna książka o polskich himalaistach, którzy dokonali niebywałego osiągnięcia, przyćmionego nadejściem II Wojny Światowej. Pozycja krótka, zawierająca wiele niewiadomych, wiele zagadek, których prawdopodobnie nikt już nie rozwiąże. Przedstawia losy zapalonych wspinaczy, którzy bez względu na wszelkie przeciwności losu zdecydowali wyruszyć w Himalaje. Jak zawsze czytając książki o podobnej tematyce zastanawiam się, dlaczego nikt nie wspomina o takich sukcesach. Bohaterom książki należy się pamięć i poczucie dumy z dokonanych przez nich dokonań. Warto przeczytać, docenić niezłomność tych ludzi oraz czasy w jakich przyszło nam żyć.

Świetna książka o polskich himalaistach, którzy dokonali niebywałego osiągnięcia, przyćmionego nadejściem II Wojny Światowej. Pozycja krótka, zawierająca wiele niewiadomych, wiele zagadek, których prawdopodobnie nikt już nie rozwiąże. Przedstawia losy zapalonych wspinaczy, którzy bez względu na wszelkie przeciwności losu zdecydowali wyruszyć w Himalaje. Jak zawsze czytając...

Nie jestem fanką fantastyki, ale już od pierwszych stron książka mi się spodobała. Pomimo długości, ciężkiej tematyki i złożonego uniwersum czyta się ją w miarę przyjemnie i dynamicznie. Pod koniec miałam lekki kryzys, ale chętnie sięgnę po kolejne tomy.

Nie jestem fanką fantastyki, ale już od pierwszych stron książka mi się spodobała. Pomimo długości, ciężkiej tematyki i złożonego uniwersum czyta się ją w miarę przyjemnie i dynamicznie. Pod koniec miałam lekki kryzys, ale chętnie sięgnę po kolejne tomy.

Świetna książka. Po prostu. Wspaniale mi się ją czytało, jest przepełniona rzetelną wiedzą o życiu Marii od lat dzieciństwa aż po ostatni dzień. Jest to wiedza poparta licznymi listami Marii i jej bliskich. Proces czytania książki ciągle odkrywa przed czytelnikiem nowe fakty (dla mnie osobiście jak dotąd nieznane) o życiu prywatnym oraz zawodowym polskiej noblistki. Jako, że jestem młodym chemikiem bardzo utożsamiałam się w wielu momentach z bohaterką. Książka skłoniła mnie do wielu przemyśleń, analizy podjętych przeze mnie wyborów, a także obudziła we mnie to pierwotne zamiłowanie do chemii, które gdzieś utraciłam podczas studiów. Moim zdaniem mogłaby to być lektura szkolna, dzięki której każdy poznałby pierwszą kobietę odznaczoną nagrodą Nobla, pierwszą profesor Sorbony, wspaniałego naukowca o postawie godnej naśladowania oraz kobietę o niezłomnym charakterze już od najmłodszych lat. Dodatkowo poznajemy również realia życia Polaków w czasach rządów rosyjskiego cara oraz I Wojny Światowej. Osobiście wyniosłam z tej książki mnóstwo wiedzy i przemyśleń i uważam, że każdy powinien ją przeczytać.

Świetna książka. Po prostu. Wspaniale mi się ją czytało, jest przepełniona rzetelną wiedzą o życiu Marii od lat dzieciństwa aż po ostatni dzień. Jest to wiedza poparta licznymi listami Marii i jej bliskich. Proces czytania książki ciągle odkrywa przed czytelnikiem nowe fakty (dla mnie osobiście jak dotąd nieznane) o życiu prywatnym oraz zawodowym polskiej noblistki. Jako,...

Mam bardzo mieszane odczucia do tej książki - pierwsze 200 stron tragiczne, podjęłam decyzję o dalszym czytaniu tylko dlatego, żeby wyrobić opinię i ponieważ było to moje drugie podejście do tej książki. Nie podobało mi się aż takie rozwlekanie porodu i dzieciństwa oraz wymyślanie najdziwniejszych sposobów na śmierć. Odniosłam wrażenie, że sama autorka w pewnym momencie miała tego dosyć. Kiedy Ursula dorosła książka zaczęła być bardziej spójna, mniej śmierci, większa płynność i rozwój wydarzeń. Wątek z Hitlerem uważam za mocno przesadzony. Rozumiem, że zamysłem było - nigdy nie wiesz co Cię w życiu czeka, ale poznanie Hitlera było już mocno na granicy prawdopodobieństwa. Natomiast bardo podobała mi się część książki poświęcona życiu w trakcie wojny - ciekawe opisy, może zbyt dużo postaci, ale mimo wszystko to był moment, w którym przestałam się męczyć, a zaczęłam chętnie przewracać kolejne strony. Dlatego miałam duży problem z oceną, gdybym mogła czytać od połowy na pewno byłabym zadowolona, ale kierując się głównym zamysłem książki, gdybym nie postawiła sobie za cel dobrnięcia do końca, po 100 stronach oddałabym ta książkę komukolwiek, tyle frustracji we mnie wywoływał początek.
Więcej nie zawsze znaczy lepiej. Pomysł był dobry, ale autorka za dużo chciała zawrzeć w jednej pozycji i niestety przedobrzyła.

Mam bardzo mieszane odczucia do tej książki - pierwsze 200 stron tragiczne, podjęłam decyzję o dalszym czytaniu tylko dlatego, żeby wyrobić opinię i ponieważ było to moje drugie podejście do tej książki. Nie podobało mi się aż takie rozwlekanie porodu i dzieciństwa oraz wymyślanie najdziwniejszych sposobów na śmierć. Odniosłam wrażenie, że sama autorka w pewnym momencie...

Jak zawsze bardzo fajnie przedstawione tło historyczne, natomiast relacja pomiędzy Kazimierzem a Anastazją staje się już mocno męcząca i irytująca. Mam wrażenie, że bohaterowie nie wiedzą, że można ze sobą rozmawiać i że nie są kukiełkami pociąganymi przez innych ludzi. Przez ten niesmak książka przestaje angażować i ciekawić, bo ciągle istnieje ten sam problem. Pomimo wszystko miło mi się czytało przez większość czasu i chętnie przeczytam następną część w nadziei na jakiś przełom.

Jak zawsze bardzo fajnie przedstawione tło historyczne, natomiast relacja pomiędzy Kazimierzem a Anastazją staje się już mocno męcząca i irytująca. Mam wrażenie, że bohaterowie nie wiedzą, że można ze sobą rozmawiać i że nie są kukiełkami pociąganymi przez innych ludzi. Przez ten niesmak książka przestaje angażować i ciekawić, bo ciągle istnieje ten sam problem. Pomimo...

Bardzo długo patrzyłam na tą książkę zanim w końcu zdjęłam ją z półki, ale kiedy to zrobiłam przeczytałam ją niemalże jednym tchem. Bardzo lekko napisana, przez całą lekturę utożsamiałam się z losem bohaterki a jednocześnie kibicowałam jej w późniejszych fragmentach. Myślę, że jest to biografia która daje bardzo dużo do myślenia, skłania do docenienia współczesnych czasów i praw kobiet jakie mamy obecnie. Sama autorka przyznaje, że wiele wydarzeń przedstawionych w książce opiera się na jej domysłach, jednakże myślę że osobowość Alberta Einsteina jest jednoznaczna. Być może losy Milevy potoczyłyby się zupełnie inaczej gdyby ktoś inny stał u jej boku.

Bardzo długo patrzyłam na tą książkę zanim w końcu zdjęłam ją z półki, ale kiedy to zrobiłam przeczytałam ją niemalże jednym tchem. Bardzo lekko napisana, przez całą lekturę utożsamiałam się z losem bohaterki a jednocześnie kibicowałam jej w późniejszych fragmentach. Myślę, że jest to biografia która daje bardzo dużo do myślenia, skłania do docenienia współczesnych czasów i...

Co prawda fabuła już mocno naciągana, ale książka nadal wciąga i miło odstresowuje.

Co prawda fabuła już mocno naciągana, ale książka nadal wciąga i miło odstresowuje.

Muszę przyznać, że poprzednia część dużo bardziej przypadła mi do gustu. Co prawda książka bardzo mnie wciągnęła w pierwszej połowie, później niestety bohaterowie zaczęli mnie irytować przez co straciłam zainteresowanie i dobre wrażenie. Liczę, że następny tom trochę odczaruje rozczarowanie jakiego doznałam.

Muszę przyznać, że poprzednia część dużo bardziej przypadła mi do gustu. Co prawda książka bardzo mnie wciągnęła w pierwszej połowie, później niestety bohaterowie zaczęli mnie irytować przez co straciłam zainteresowanie i dobre wrażenie. Liczę, że następny tom trochę odczaruje rozczarowanie jakiego doznałam.

Jeżeli ktoś nastawia się na powieść stricte historyczną, opisującą rzetelny przebieg wydarzeń z tamtych lat, to lepiej po tę książkę nie sięgać i uniknąć sobie rozczarowań. Mi Prędkość ucieczki bardzo przypadała do gustu. Nie było chwili, w której bym się nudziła, strona za stroną czekałam co się dalej wydarzy. Autor sam zaznaczył, że język i słownictwo zostało uwspółcześnione na potrzeby łatwości odbioru i według mnie mu się to udało. Nie zdążyłam się zżyć z bohaterami, być może dlatego, że akcja biegnie w czasie rzeczywistym, bez zbędnych opisów, ale czekam na ich dalsze losy.

Jeżeli ktoś nastawia się na powieść stricte historyczną, opisującą rzetelny przebieg wydarzeń z tamtych lat, to lepiej po tę książkę nie sięgać i uniknąć sobie rozczarowań. Mi Prędkość ucieczki bardzo przypadała do gustu. Nie było chwili, w której bym się nudziła, strona za stroną czekałam co się dalej wydarzy. Autor sam zaznaczył, że język i słownictwo zostało...