Jesteśmy społecznością, która kocha książki

lekka, łatwa i przyjemna:)

lekka, łatwa i przyjemna:)

Tak bardzo czekałam na tę książkę i czuję się odrobinę rozczarowana. Niby wszystko tak jak poprzednio: dobrze napisane, ciekawa sprawa, zagadka, akcja, skomplikowani bohaterowie, ale jednak odniosłam wrażenie, że jest ona taka sama jak poprzednie jego książki. Przy monologach zmarłych kobiet czułam tak, jakbym już czytała te słowa i chyba w gruncie rzeczy tak było. Kolejna rzecz, która mnie raziła, to takie nachalne i na siłę próbowanie tłumaczenia i uzasadniania tytułu, jak dla mnie nie trzymało się to kupy:)
Ale specyficznego klimatu i stylu nie można Kallentoftowi odmówić. Za te właśnie cechy go cenię i lubię. Tylko może warto by było zakończyć serię o komisarz Malin Fors, żeby słowa pisarza opisujące zachowanie Tove nie stały się samospełniającą się przepowiednią: "zamyka książkę, jakiś głupi kryminał krótko ostrzyżonego pisarzyny z przerostem ambicji z Linkopingu" (s. 280).

Tak bardzo czekałam na tę książkę i czuję się odrobinę rozczarowana. Niby wszystko tak jak poprzednio: dobrze napisane, ciekawa sprawa, zagadka, akcja, skomplikowani bohaterowie, ale jednak odniosłam wrażenie, że jest ona taka sama jak poprzednie jego książki. Przy monologach zmarłych kobiet czułam tak, jakbym już czytała te słowa i chyba w gruncie rzeczy tak było. Kolejna...

Literacko pozostawia wiele do życzenia, ale te opisywane historie rekompensują wszystko.

Literacko pozostawia wiele do życzenia, ale te opisywane historie rekompensują wszystko.