Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Carrie White jest inna niż jej rówieśnicy. Nie chodzi na prywatki, nie interesują się nią chłopcy, stanowi obiekt kpin i docinków. Matka - religijna fanatyczka - za wszelką cenę usiłuje uchronić ją przed grzechem. Pewnego razu Carrie się jednak buntuje i idzie na szkolny bal. Gdy tam pada ofiarą okrutnego żartu, rozpętuje się piekło... dziewczyna jest telekinetą o olbrzymiej mocy, której postanawia użyć, by zemścić się na prześladowcach. Ci, którzy ją dręczyli, gorzko tego pożałują.

"Carrie" to jedna z tych powieści, które interesowały mnie od dawna i miałam zamiar po nie sięgnąć. Horror przeleżał na mojej półce sporą część czasu, zanim wreszcie skończyłam inne książki i zdecydowałam się do niego zabrać. Nie zawiodłam się.

Minusem dla tej książki są postaci. Ich charaktery nie są porządnie zarysowane, oczywiście za wyjątkiem Carrie, głównej bohaterki, i Sue Snell. Postaci poboczne trudno mi było czasami odróżnić. Poza tym raziły mnie niezwykle ich myśli, napisane w cudzysłowiu. Zupełnie jakby nie należały do nastolatków, lecz do dzieciaków z przedszkola. Lecz może był to po prostu celowy zabieg.

Plusów książka ma więcej: otwarcie mówi o okrucieństwie i prześladowaniu, co sprawia, że staje się realna w oczach czytelnika. Artykuły zaczerpnięte z książek i z gazet także mnie porwały. Jedynym minusem w fabule było jak dla mnie całkowicie nierealne wydarzenie na balu. Co jak co ale trudno mi uwierzyć, że zwyczajni nastolatkowie mogliby się posunąć do czegoś takiego. Wątpię.

Ogółem: "Carrie" jako debiut sprawdziła się bardzo dobrze, ale czegoś mi tu brakuje. Wyraźniejszych postaci, rozwinięcia ich wątków i trochkę mniej opisów. Chociaż w sumie opisy nie raziły mnie aż tak. Wystawię 7/10, bo książka mimo jej minusów była dobra.

Carrie White jest inna niż jej rówieśnicy. Nie chodzi na prywatki, nie interesują się nią chłopcy, stanowi obiekt kpin i docinków. Matka - religijna fanatyczka - za wszelką cenę usiłuje uchronić ją przed grzechem. Pewnego razu Carrie się jednak buntuje i idzie na szkolny bal. Gdy tam pada ofiarą okrutnego żartu, rozpętuje się piekło... dziewczyna jest telekinetą o...

Książka mile mnie zaskoczyła. Była fajna, lekka, a główna bohaterka wcale mnie nie denerwowała. Plus za postać Larkin i rozwinięcie jej wątku. Szkoda mi jedynie tego, że książka ta nie zmieniła mojego życia w żaden sposób, jak to reklamowali na okładce. Ale nie wszystko można dostać za jednym razem. Może kiedy jeszcze raz ją przeczytam, coś mnie tknie?

Książka mile mnie zaskoczyła. Była fajna, lekka, a główna bohaterka wcale mnie nie denerwowała. Plus za postać Larkin i rozwinięcie jej wątku. Szkoda mi jedynie tego, że książka ta nie zmieniła mojego życia w żaden sposób, jak to reklamowali na okładce. Ale nie wszystko można dostać za jednym razem. Może kiedy jeszcze raz ją przeczytam, coś mnie tknie?

Czasami sięgam po książki młodszych przedstawicieli mojego pokolenia. "Majka..." nie była taka zła, ale nie była też dobra. Wielkim plusem jest Zośka, w której odnalazłam siebie sprzed lat...

Czasami sięgam po książki młodszych przedstawicieli mojego pokolenia. "Majka..." nie była taka zła, ale nie była też dobra. Wielkim plusem jest Zośka, w której odnalazłam siebie sprzed lat...