Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wybierając książkę do konkursu zupełnie strzelałem. I strzeliłem w dziesiątkę. Wybrałem tą, którą...

Gdy podpisałem odbiór listu poleconego i potwierdzenie jego odbioru dla nadawcy gęba mi się śmiała, otwarłem kopertę i zajrzałem. Zobaczyłem, że książka w listach pisana. Zasmuciłem się, nie chciałem, ale pomyślałem sobie, że to będzie kolejny tytuł do postawienia na udającej biblioteczkę półce. Nie wiedziałem, że los jest taki przewrotny.

Pierwszego dnia, po pracy zajrzałem do pierwszych dziesięciu stron. Zrobiłem "łał" i gdyby nie obowiązki przeczytałbym książkę od razu. Musiałem przeczekać dzień cały i pół. Skończyłem, teraz mogę wam o niej opowiedzieć.

Historia niebanalna, naprawdę interesująca ale nie wciąga tak, żeby nie można było się doczekać kolejnej strony. Jest raczej swobodną opowieścią, którą czyta się bardzo płynnie i przyjemnie. Zabawne elementy wplecione są w miejsca, które po prostu wymagają rozluźnienia emocjonalnego. Smutne i dosyć bolesne ciosy jakie zadaje książka nie są punktami najważniejszymi, czego w pierwszej części się trochę obawiałem.

Na szczęście historia w dotyczy książek i literatury. A jeżeli ktoś jest fanem książek to wszelkie pozytywne efekty wywołane w życiu przez książki będą mu sprawiały radość. I taką radość sprawiło mi czytanie Stowarzyszenia Miłośników Literatury i Placka z Kartoflanych Obierek.

Pozytywne emocje bijące z książki, które zupełnie poniżają i poniewierają okropne wspomnienia wojennej okupacji są idealnym przykładem na to, że dobro jest zdecydowanie ważniejsze niż zło. Dają siłę i wiarę w ludzi, wiarę w to że pozory mylą.

Ta książka rozbudzała we mnie jakby trochę własne pragnienia związane z literaturą. Bardzo niesamowite przeżycie. Cieszę się, że mogłem ją podać dalej i z dedykacją pozostawić kolejnemu, ukochanemu przeze mnie czytelnikowi ;)

Jest jedną z dobrych książek. Warto o niej pamiętać i polecić na nudny wieczór ;)
I wszystko.

Wybierając książkę do konkursu zupełnie strzelałem. I strzeliłem w dziesiątkę. Wybrałem tą, którą...

Gdy podpisałem odbiór listu poleconego i potwierdzenie jego odbioru dla nadawcy gęba mi się śmiała, otwarłem kopertę i zajrzałem. Zobaczyłem, że książka w listach pisana. Zasmuciłem się, nie chciałem, ale pomyślałem sobie, że to będzie kolejny tytuł do postawienia na...

Nie polecam książki, jest dziwna. Testy, które są w niej opisane mogą bardzo negatywnie wpłynąć na wasze późniejsze życie. Osoby mocno wierzące zdecydowanie NIE POWINNY czytać tej książki.

To publikacja dla ateistów, ćpunów i innych, którzy nie boją się stawić czoła prawdziwej śmierci. ODRADZAM KURDE, ODRADZAM.

Nie polecam książki, jest dziwna. Testy, które są w niej opisane mogą bardzo negatywnie wpłynąć na wasze późniejsze życie. Osoby mocno wierzące zdecydowanie NIE POWINNY czytać tej książki.

To publikacja dla ateistów, ćpunów i innych, którzy nie boją się stawić czoła prawdziwej śmierci. ODRADZAM KURDE, ODRADZAM.

Buszujący w zbożu został mi polecony przez pewną znajomą. Twierdziła, że książka mi się spodoba. Niestety, zawsze gdy ktoś poleca mi książkę wymagam od niej naprawdę sporo. Żeby była ekstra, wciągająca i super.

Niestety w tym przypadku tak nie był. Owszem historia ciekawa, fajnie się czytało, płynnie i swobodnie, ale nie było rewelacji. Książka jakich setki można powiedzieć :) Nie znalazłem w niej nic naprawdę wartościowego i ciekawego, ale może Ty znajdziesz?

Polecam osobom w wieku przed siedemnastką ;)

Buszujący w zbożu został mi polecony przez pewną znajomą. Twierdziła, że książka mi się spodoba. Niestety, zawsze gdy ktoś poleca mi książkę wymagam od niej naprawdę sporo. Żeby była ekstra, wciągająca i super.

Niestety w tym przypadku tak nie był. Owszem historia ciekawa, fajnie się czytało, płynnie i swobodnie, ale nie było rewelacji. Książka jakich setki można...