Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie będę oceniał poszczególnych części, gdyż cykl ten postrzegam, jako całość. Co miałem napisać napisałem przy okazji tomu pierwszego.

Nie będę oceniał poszczególnych części, gdyż cykl ten postrzegam, jako całość. Co miałem napisać napisałem przy okazji tomu pierwszego.

Tak więc powrót do korzeni. Jest to pierwszy cykl SF, jaki przeczytałem w życiu. Całe wieki temu. Dzięki niemu pokochałem SF i gatunek Space Opera. W ciągu wielu lat przeczytałem ten cykl czterokrotnie, ostatnio na studiach tj. około 15 lat temu. Nadal mi się podoba. Prosty, nie nudzi, nie wymaga wiele od odbiorcy, idealny do "odmóżdżenia" i zrelaksowania. Czytam teraz go po raz piąty i na pewno nie po raz ostatni. Z pewnością jeszcze kiedyś do niego wrócę. A mało, naprawdę mało jest książek, do których wracam z równą chęcią, ekscytacją i przy których, mimo upływu lat, nadal czuję dziecięcą frajdę. Z tym cyklem związane są same wspaniałe wspomnienia.

Tak więc powrót do korzeni. Jest to pierwszy cykl SF, jaki przeczytałem w życiu. Całe wieki temu. Dzięki niemu pokochałem SF i gatunek Space Opera. W ciągu wielu lat przeczytałem ten cykl czterokrotnie, ostatnio na studiach tj. około 15 lat temu. Nadal mi się podoba. Prosty, nie nudzi, nie wymaga wiele od odbiorcy, idealny do "odmóżdżenia" i zrelaksowania. Czytam teraz go...

HE, HE, HE - cóż... nie wiem, co napisać, bo po prostu mam uśmiech rozbawienia na twarzy. No dobra, wiedziałem, w co się pakuję sięgając po toto, bo przeczytałem pierwszą część, której zresztą wystawiłem lipną opinię. Tutaj nie będzie lepiej. Jestem konsekwentny i skoro przemęczyłem się przez pierwszą część, to zmęczę i drugą. Dla zasady. Autor dobrze ją podsumowuje w podziękowaniach: jest to "miłosna historia o końcu świata". Nic więcej. Dobre dla nastolatków, w których buzują hormony. No, ale w końcu jest to szerokie grono odbiorców. Ktoś coś dla nich musi pisać, skoro dzisiejsza młodzież nie zatraciła się jeszcze w cyber-świecie komputeryzacji, smartfonów i skoro młodzi ludzie wiedzą jeszcze, co to w ogóle jest książka.

HE, HE, HE - cóż... nie wiem, co napisać, bo po prostu mam uśmiech rozbawienia na twarzy. No dobra, wiedziałem, w co się pakuję sięgając po toto, bo przeczytałem pierwszą część, której zresztą wystawiłem lipną opinię. Tutaj nie będzie lepiej. Jestem konsekwentny i skoro przemęczyłem się przez pierwszą część, to zmęczę i drugą. Dla zasady. Autor dobrze ją podsumowuje w...