Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Miło było znowu powrócić do Fjällbacki po jakimś czasie. Historia trochę przewidywalna, ale przyjemnie się czyta. Ciekawe jak długo będziemy czekać na kolejną książkę o losach Eriki Falck, Patrika Hedrstroma i reszty?

Miło było znowu powrócić do Fjällbacki po jakimś czasie. Historia trochę przewidywalna, ale przyjemnie się czyta. Ciekawe jak długo będziemy czekać na kolejną książkę o losach Eriki Falck, Patrika Hedrstroma i reszty?

Historia tak prawdziwa, jak prawdziwe jest nasze codzienne życie. Nie jest to żadna nierealna historia miłosna, to opowieść o kobiecie i mężczyźnie, którzy przestali siebie uszczęśliwiać. Rozstają się na rok. Czy powrócą do siebie? Czy może zbudują swoje życie uczuciowe na nowo, z kimś innym?
Rewelacyjnie są też opisane relacje rodzinne głównej bohaterki, z którą swoją drogą zżyłam się tak, że mam żal, że książkę pochłonęłam tak szybko.
Polecam dla tych, którzy uwielbiają Emily Giffin, chociaż muszę szczerze przyznać, że Taylor Jenkins Reid zdecydowanie lepiej opisuje uczucia i to co się dzieję w sercu i mózgu kobiety.

Historia tak prawdziwa, jak prawdziwe jest nasze codzienne życie. Nie jest to żadna nierealna historia miłosna, to opowieść o kobiecie i mężczyźnie, którzy przestali siebie uszczęśliwiać. Rozstają się na rok. Czy powrócą do siebie? Czy może zbudują swoje życie uczuciowe na nowo, z kimś innym?
Rewelacyjnie są też opisane relacje rodzinne głównej bohaterki, z którą swoją...

Każda z książek Jojo Moyes ma w sobie to coś, co nie pozwala zapomnieć o tej historii przez długi czas już po przeczytaniu. "Zakazany owoc" opowiada o miłości, takiej, która może trwać przez całe życie, nawet jeśli nie jest nam przeznaczona. Polecam!

Każda z książek Jojo Moyes ma w sobie to coś, co nie pozwala zapomnieć o tej historii przez długi czas już po przeczytaniu. "Zakazany owoc" opowiada o miłości, takiej, która może trwać przez całe życie, nawet jeśli nie jest nam przeznaczona. Polecam!

Diabeł tasmański wcale nie jest taki straszny, a miś koala taki słodki. Krótkie, wciągające sprawozdanie z podróży tam, gdzie wszystko jest na odwrót. Polecam!

Diabeł tasmański wcale nie jest taki straszny, a miś koala taki słodki. Krótkie, wciągające sprawozdanie z podróży tam, gdzie wszystko jest na odwrót. Polecam!

Emma Woolf jest niezwykle odważną osobą. Nie każdy gotów jest podzielić się z obcymi ludźmi tak intymną sprawą, jaką jest choroba psychiczna, a także związanymi z nią problemami. Autorka opisuje zmagania z jedną z najgroźniejszych chorób psychicznych - anoreksją. Stawia tę chorobę trochę w innym świetle, pozwala nam ją lepiej zrozumieć i następnym razem nie oceniać ludzi na nią cierpiących.
Ponadto autorka w świetny sposób operuje piórem i ciężko jej nie polubić. Jest to zdecydowanie jedna z lepszych książek, które przeczytałam w tym roku i mogę z czystym sumieniem polecić ją każdemu.

Emma Woolf jest niezwykle odważną osobą. Nie każdy gotów jest podzielić się z obcymi ludźmi tak intymną sprawą, jaką jest choroba psychiczna, a także związanymi z nią problemami. Autorka opisuje zmagania z jedną z najgroźniejszych chorób psychicznych - anoreksją. Stawia tę chorobę trochę w innym świetle, pozwala nam ją lepiej zrozumieć i następnym razem nie oceniać ludzi na...

To jest jedna z tych książek, które odnajdują drogę do naszego serca, które zmieniają coś w nas na stałe.

To jest jedna z tych książek, które odnajdują drogę do naszego serca, które zmieniają coś w nas na stałe.