Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dla mnie, jako osoby dorastającej pośród XIX-wiecznych kamienic śródmieścia Szczecina końca XX wieku, gdzie na elewacjach parterów kamienic można było przeczytać ceny niemieckich owoców w nieistniejących od półwiecza warzywniakach, zobaczyć szyld niemieckiej, nieistniejącej restauracji albo niemiecki afisz reklamujący od dziesięcioleci niegrany spektakl, praca Karoliny Kuszyk była potwierdzeniem moich własnych przemyśleń, odczuć albo podejrzeń.

Mądra, zmuszająca do refleksji, ale napisana z humorem książka o trudnych losach ludzi i rzeczy na ziemiach zachodnich, wbrew swojej woli poddanych skutkom decyzji, na które nie mieli wpływu.

Dla mnie, jako osoby dorastającej pośród XIX-wiecznych kamienic śródmieścia Szczecina końca XX wieku, gdzie na elewacjach parterów kamienic można było przeczytać ceny niemieckich owoców w nieistniejących od półwiecza warzywniakach, zobaczyć szyld niemieckiej, nieistniejącej restauracji albo niemiecki afisz reklamujący od dziesięcioleci niegrany spektakl, praca Karoliny...

Książka dobra i potrzebna, która powinna być wręcz lekturą obowiązkową w szkołach. Widzę oczami wyobraźni, jak w ramach zajęć z języka polskiego, wiedzy o społeczeństwie albo edukacji plastycznej uczniowie przemierzają miasto i dokumentują to, co w ich opinii jest złe, brzydkie, nie na miejscu.

Boli to, że odbiorcami książki są zapewne niemal wyłącznie ludzie, którzy są świadomi problemów trapiących szeroko rozumianą przestrzeń publiczną Polski i podzielający spostrzeżenia Springera. Nie przeczytają jej natomiast ci, którzy powinni się z nią zapoznać w pierwszej kolejności.

Książka dobra i potrzebna, która powinna być wręcz lekturą obowiązkową w szkołach. Widzę oczami wyobraźni, jak w ramach zajęć z języka polskiego, wiedzy o społeczeństwie albo edukacji plastycznej uczniowie przemierzają miasto i dokumentują to, co w ich opinii jest złe, brzydkie, nie na miejscu.

Boli to, że odbiorcami książki są zapewne niemal wyłącznie ludzie, którzy są...

Widać, że autor jest architektem, a nie pisarzem.

Widać, że autor jest architektem, a nie pisarzem.