Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zawsze staram się doczytać książkę do końca i tylko w nielicznych wypadkach tego nie czynie. Niestety do to tych wyjątków muszę zaliczyć ,,Rzymskie dolce vita" P. Green, a naprawdę miałam wielką ochotę na tą książkę, wydawała się być świetną lekturą na koniec wakacji.
Zaczyna się ciekawie - młoda Australijka znudzona pracą porzuca swoje wygodne życie i wyjeżdża do Włoch, aby tam szukać szczęścia. Okazuje się, że jednak nie tak łatwo o szczęście nawet w słonecznej Italii, Włosi nie są, aż tak bardzo przychyli dla obcokrajowców i z pracą ciężko jak się nie zna języka. W książce autorka ukazuje, przynajmniej przez pierwsze 100 stron, zarówno tą przyjemną stronę "słodkiej" Italii, jak i tę ponurą, co nie wątpliwie jest plusem tej powiastki. Więc czemu ja jej nie podołałam? Muszę przyznać otwarcie, że sama nie wiem! może to przez ten styl, jak dla mnie strasznie nużący, a może to nie ten czas i nie te ręce.
Nigdy nie mówię nigdy, ale na razie podziękuję za książki pani Green.

Zawsze staram się doczytać książkę do końca i tylko w nielicznych wypadkach tego nie czynie. Niestety do to tych wyjątków muszę zaliczyć ,,Rzymskie dolce vita" P. Green, a naprawdę miałam wielką ochotę na tą książkę, wydawała się być świetną lekturą na koniec wakacji.
Zaczyna się ciekawie - młoda Australijka znudzona pracą porzuca swoje wygodne życie i wyjeżdża do Włoch,...