Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Powieść będącą początkiem drugiej trylogi o inwazji Formidów czyta się z zaiteresewaniem, najwiekszą zaletą są postacie i relacje między nimi, ale niestety niektóre są napisane w bardzo czarno białych barwach bez miejsca na szarosci, przez co historia traci na realizmie. Kolejną zaletą jest naukowy aspekt badania i stopniowego poznawania biologii i mechanik kierujących społecznością rasy. Formidów

Powieść będącą początkiem drugiej trylogi o inwazji Formidów czyta się z zaiteresewaniem, najwiekszą zaletą są postacie i relacje między nimi, ale niestety niektóre są napisane w bardzo czarno białych barwach bez miejsca na szarosci, przez co historia traci na realizmie. Kolejną zaletą jest naukowy aspekt badania i stopniowego poznawania biologii i mechanik kierujących...

Nareszcie jest kolejna powieść osadzona w, nie bójmy się użyć tega słowa, uniwersum Endera, opowiadająca o dalszych losach jego kompana i przyjaciela Groszka. Kto nie czytał poprzednich części cyklu Cienia, nie ma w tej historii czego szukać - znajomość wcześniejszych losów jest konieczna przed przystąpieniem do lektury. Bałem się, że bedzie to swoiste odcinanie kuponów, ale nic z tych rzeczy. Nie dość, że powieść ma diametralnie inny klimat od reszty cyklu, a poruszane zagadnienia mają czesto charakter filozoficzny i wychowawczy, to jescze dowiadujemy się bardzo dużo o Formidach, choć przyznam się szczerze liczyłem na obecność nowej rasy jak w przypadku Mówcy Umarłych. Card nieszczędzi nam też swojego niewymuszonego, złośliwego humoru, którym trójka naszych młodych bohaterów wręcz emanuje. Ironia i sarkazm dobrze komponuje się z desperacją i kiepskim położeniem, w którym znaleźli się protagoniści. Umierający ojciec i świadomość bycia ostatnią nadzieją dla nowej lepszej wersji człowieka to olbrzmi ciężar. Podsumuwując to dobra książka, ale jej objetość nie pozwala rozwinąć się niektórym wątkom, cały czas sprawiajac wrażenie pośpiechu, a sam finał też niezbyt satysfakcjonujący.

Nareszcie jest kolejna powieść osadzona w, nie bójmy się użyć tega słowa, uniwersum Endera, opowiadająca o dalszych losach jego kompana i przyjaciela Groszka. Kto nie czytał poprzednich części cyklu Cienia, nie ma w tej historii czego szukać - znajomość wcześniejszych losów jest konieczna przed przystąpieniem do lektury. Bałem się, że bedzie to swoiste odcinanie kuponów,...

Z jednej strony wartka akcja i znajome lokacje sprawiały, że czas spędzony na lekturze nie uważam za stracony to jednak chaotycznie prowadzona narracja i urywanie wątków a także mnogość postaci, sprawiły, iż miejscami lektura była nieco frustrująca i trudno było załapać co akurat sie dzieje. Miejscami całkiem zabawny czarny humor i satyra dzisiejszej sytuacji politycznej kraju. W przyszłości postaram się zapoznać z wczesniejszą powieścią Bartka.

Z jednej strony wartka akcja i znajome lokacje sprawiały, że czas spędzony na lekturze nie uważam za stracony to jednak chaotycznie prowadzona narracja i urywanie wątków a także mnogość postaci, sprawiły, iż miejscami lektura była nieco frustrująca i trudno było załapać co akurat sie dzieje. Miejscami całkiem zabawny czarny humor i satyra dzisiejszej sytuacji politycznej...