Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Próżnujemy ziarnem na szalach tęcznych mgławic, Nie pozwalając szlakom planteoidalnym Stać się bardziej w czyśćce czystonamacalnym – Spójrz jak twa rzęsistość cicho czernią łzawi...

Próżnujemy ziarnem na szalach tęcznych mgławic, Nie pozwalając szlakom planteoidalnym Stać się bardziej w czyśćce czystonamacalnym – Spójrz ...

Każdy człowiek to osobna nuta przemijania o niepowtarzalnych alikwotach poruszających się po wielopłaszczyznowej galaktyce, galaktyce tak małej i jednocześnie tak ogromnej, że łatwiej nam badać i mierzyć świat zewnętrzny aniżeli owe obszary nieskończonego wewnętrznego zapomnienia. Gwiazdy i łuny kosmiczne spisują naniebnie symfonie naszych dusz – a te promieniują z nas na co dzień w sposób dostateczny, by się im móc przyglądać.

Każdy człowiek to osobna nuta przemijania o niepowtarzalnych alikwotach poruszających się po wielopłaszczyznowej galaktyce, galaktyce tak ma...

Enigmatyczna dama wsunęła dłoń w kieszonkę sukienki i wyciągnęła mały notatnik, który niczym szczególnym się nie wyróżniał. Rękawiczki z jedwabiu kurczowo uszczypnęły kawałek papieru i posuwiście pociągnęły, tak jak łapczywie salamandra pociąga do siebie swój język ze zdobyczą, wyrywając listek sprężystej kartki.

Enigmatyczna dama wsunęła dłoń w kieszonkę sukienki i wyciągnęła mały notatnik, który niczym szczególnym się nie wyróżniał. Rękawiczki z jed...

W zimowy poranek, gdy szron rzęsami rozpościerał skrystalizowane sny, moja ukochana ocknęła się i przytuliła swoje ciepłe czoło, niczym wieczko pozytywki, do mojej szyi. Czułem jej słodką główkę bardzo wyraźnie, dokładnie, tak jakby we wnętrzu pulsowało małe wahadełko, które chciało mi przekazać parę niewyrażalnych rzeczy.

W zimowy poranek, gdy szron rzęsami rozpościerał skrystalizowane sny, moja ukochana ocknęła się i przytuliła swoje ciepłe czoło, niczym wiec...

Bajdurzysz swym jestestwem, rzygam twoim ciałem, W Platonie kwitniesz iście w toni jego łajna, Brzmisz jak dzieci z Downem - żyjące swym chorałem, Jesteś tak obskurnie, obrzydle nadzwyczajna.

Bajdurzysz swym jestestwem, rzygam twoim ciałem, W Platonie kwitniesz iście w toni jego łajna, Brzmisz jak dzieci z Downem - żyjące swym cho...

Koszula lniana pęka, w katarze bieli tonie, Wzorzystych mgieł przebiśnieg zakrócił się nade mną, Mam marne krótkie życie i dwie zmęczone dłonie, Nikt nie wie nic i nicość ma wiedzę niezupełną.

Koszula lniana pęka, w katarze bieli tonie, Wzorzystych mgieł przebiśnieg zakrócił się nade mną, Mam marne krótkie życie i dwie zmęczone dło...

Uranowy zalew z mych łzawic wstręt wypija, Wraz z losem człekoksztatłnym, gaszącym w płucach dymy… I jesteś taka moja, lecz jednak wciąż niczyja, Niczyja a ja taki, wciąż twój i wciąż jedyny.

Uranowy zalew z mych łzawic wstręt wypija, Wraz z losem człekoksztatłnym, gaszącym w płucach dymy… I jesteś taka moja, lecz jednak wciąż nic...