Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka mocno mieszająca uczucia. Wszystko zależy, jak bardzo się utożsamiasz z tym, co napisała autorka. Daje trochę do myślenia, jak kierujemy swoim życiem, trochę wzrusza, troche śmieszy i troche uruchamia tęsknoty za dzieciństwem. Myślę że warto przeczytać

Książka mocno mieszająca uczucia. Wszystko zależy, jak bardzo się utożsamiasz z tym, co napisała autorka. Daje trochę do myślenia, jak kierujemy swoim życiem, trochę wzrusza, troche śmieszy i troche uruchamia tęsknoty za dzieciństwem. Myślę że warto przeczytać

Bardzo dobrze się czyta. Sparks ma dar do pisania - niby romans ale w zasadzie każdy ma smaczek - tutaj kryminalny. Polecam, przyjemna lektura.

Bardzo dobrze się czyta. Sparks ma dar do pisania - niby romans ale w zasadzie każdy ma smaczek - tutaj kryminalny. Polecam, przyjemna lektura.

Bardzo dobrze napisana, czyta się latwo, bez stresu, że czegos sie nie zrozumie - no oprocz wstawek po rosyjsku. Wciąga i chcialo by sie druga część żeby znac dalsze losy Dominiki i Nate'a.

Bardzo dobrze napisana, czyta się latwo, bez stresu, że czegos sie nie zrozumie - no oprocz wstawek po rosyjsku. Wciąga i chcialo by sie druga część żeby znac dalsze losy Dominiki i Nate'a.

Ciężko było zacząć, może przez zbytnie przyzwyczajenie do amerykańskich książek i ich stylu, ale później już było całkiem dobrze. Historia dobra i wciągająca. Im dalej tym szybciej chce się poznać wszystkie szczegóły.

Ciężko było zacząć, może przez zbytnie przyzwyczajenie do amerykańskich książek i ich stylu, ale później już było całkiem dobrze. Historia dobra i wciągająca. Im dalej tym szybciej chce się poznać wszystkie szczegóły.

Jak już się człowiek rozkręcił z pierwszą częścią, druga poszła jak z płatka - wciągająca historia. Inna jednak postacie się zazębiają i ciężko mi się zgodzić ze stwierdzeniem z początku książki, że można czytać je bez zachowania kolejności.

Jak już się człowiek rozkręcił z pierwszą częścią, druga poszła jak z płatka - wciągająca historia. Inna jednak postacie się zazębiają i ciężko mi się zgodzić ze stwierdzeniem z początku książki, że można czytać je bez zachowania kolejności.