Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zapominamy, że życie jest kruche, delikatne, że nie trwa wiecznie. Zachowujemy się wszyscy, jak byśmy byli nieśmiertelni. Codziennie patrz na świat, jakbyś oglądał go po raz pierwszy.

Zapominamy, że życie jest kruche, delikatne, że nie trwa wiecznie. Zachowujemy się wszyscy, jak byśmy byli nieśmiertelni. Codziennie patrz na świat, jakbyś oglądał go po raz pierwszy.

Życie nie jest życiem, jeśli się przez nie tylko prześlizgniesz. Wiem, że jego istota polega na tym, by znaleźć rzeczy, które mają znaczenie, i trzymać się ich, walczyć o nie i nie odpuścić.”

Życie nie jest życiem, jeśli się przez nie tylko prześlizgniesz. Wiem, że jego istota polega na tym, by znaleźć rzeczy, które mają znaczenie, i trzymać się ich, walczyć o nie i nie odpuścić.”

Syn ma jaja i to jest kwintesencja szczęścia. Zawsze słyszałam, z jaką swobodą i pasją chłopcy rozprawiają o swoich narządach[...] Gdy jeden chłopak drugiego niechcący walnął piłką w krocze, tamten wydzierał się w niebogłosy: "Moje jaja, moje jaajaaa, ała moje jaaaaja!". A potem, gdy już mu przeszło, opowiadał wszem i wobec, jak to dzielnie oberwał piłką. Pełen respekt. Gdy więc spadłam z górnej barierki trzepaka na dolną okrakiem, zareagowałam podobnie. Zakręciło mi się w głowie z bólu, ujrzałam gwiazdy i wystękałam głośno: - Ałć, moja cipka! Dzieciaki parsknęły śmiechem, dorośli spojrzeli po sobie z zażenowaniem. Ktoś pokazał coś na czole. Ktoś szturchnął kogoś łokciem. Zapadła cisza. Cisza oznaczająca jedyną możliwą prawdę: nie powinnam była tego mówić. Nie powinnam przyznawać się, że mam coś takiego, że to coś mnie zabolało, że daje o sobie znak. Bo oficjalnie nie mam tam nic. Skoro nie mam jaj.

Syn ma jaja i to jest kwintesencja szczęścia. Zawsze słyszałam, z jaką swobodą i pasją chłopcy rozprawiają o swoich narządach[...] Gdy jeden chłopak drugiego niechcący walnął piłką w krocze, tamten wydzierał się w niebogłosy: "Moje jaja, moje jaajaaa, ała moje jaaaaja!". A potem, gdy już mu przeszło, opowiadał wszem i wobec, jak to dzielnie oberwał piłką. Pełen respekt. Gdy wię...

Ten, kto nie oczekuje w świątyni błyszczących witraży, nie będzie ich tam też szukał. Kto nie wierzy w miłość, wolność, oparcie w życiu, ten ich nie znajdzie. Poszukiwanie sensu zakłada wiarę w jego istnienie. Zarazem jednak do wiary w istnienie sensu, dochodzi tylko ten, kto sensu w życiu szuka.

Ten, kto nie oczekuje w świątyni błyszczących witraży, nie będzie ich tam też szukał. Kto nie wierzy w miłość, wolność, oparcie w życiu, ten ich nie znajdzie. Poszukiwanie sensu zakłada wiarę w jego istnienie. Zarazem jednak do wiary w istnienie sensu, dochodzi tylko ten, kto sensu w życiu szuka.