Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książkę przyjemnie się czyta, szybko i nim się obejrzałem już ją skończyłem. W Polskim tłumaczeniu (dzięki Bogu, a może raczej pracy osób za to odpowiedzialnych) przekład był cudowny. Nie obyło się bez paru błędów (głównie literówki) ale są one zauważalne pewnie tylko dla czujnego oka takiego jak ja.

Odniosę się teraz do opinii użytkownika "Władca_Świata".
Nie wiem, w którym momencie ślub wydał ci się przesadą. Historię poznajemy od 74 poziomu gry, a to co działo się wcześniej nie jest opisane szczegółowo (czyt. z piętra na piętro). Wiadomo, że Asuna jak i Kirito znali się od dawna. Na długo przed zaczęciem głównego wątku w tym tomie. Zresztą zostało to powiedziane przez Asunę przy rozdziale z Nishidą (łowienie ryb).
Ból w grze, hmmm. Rozumiem, co masz na myśli ale to co powiedział Kirito to definicja bólu (sam nie wiem jak to ująć ot. po prostu nie mogli zrobić realistycznej do granic możliwości gry gdzie cios w rozkroczna równał by się w równym stopniu bólem takim jak w rzeczywistości. Nigdzie nie napisano, że nie odczuwali bólu, chociaż tutaj można polenizować -> w końcu to gra, nie rzeczywistość).

Książkę przyjemnie się czyta, szybko i nim się obejrzałem już ją skończyłem. W Polskim tłumaczeniu (dzięki Bogu, a może raczej pracy osób za to odpowiedzialnych) przekład był cudowny. Nie obyło się bez paru błędów (głównie literówki) ale są one zauważalne pewnie tylko dla czujnego oka takiego jak ja.

Odniosę się teraz do opinii użytkownika "Władca_Świata".
Nie wiem, w...

Książkę czyta się szybko i przyjemnie. Już na samym wstępie jedna z bliźniaczek ginie, a dalsze perypetie bohaterów są niezwykłe. Szczególnie trzeba zaznaczyć tutaj fakt, że (ja osobiście) do ponad połowy książki jak nie więcej byłem przekonany o tym iż Emma po prostu ma zaniki pamięci bo regularnie jest gwałcona (pigułki gwałtu itd.). Same opisy mnie do tego przekonywały ale jak się później okazało całość była bardziej złożona. Przez chwilę się zastanawiałem czy książka nie powinna być w dziale z fantastyką, ale koniec powieści uświadomił mnie, że każdy może różnie to interpretować bo autorka jasno nie określiła czy to rzeczywiście było opętanie czy tylko wpływ bliźniaczki na nią.

Ostatnia strona bezcenna - może Henry z nią jest tylko dlatego, że Matilde nadal w niej jest?
Zakładając, że bohaterka nie postradała zmysłów.

Książkę czyta się szybko i przyjemnie. Już na samym wstępie jedna z bliźniaczek ginie, a dalsze perypetie bohaterów są niezwykłe. Szczególnie trzeba zaznaczyć tutaj fakt, że (ja osobiście) do ponad połowy książki jak nie więcej byłem przekonany o tym iż Emma po prostu ma zaniki pamięci bo regularnie jest gwałcona (pigułki gwałtu itd.). Same opisy mnie do tego przekonywały...

Pozycja godna uwagi. O ile na początku jest ciekawie, to kolejne rozdziały gdzieś do połowy książki to istne monologi, chyba jedyny pozytyw w nich była analiza wierszy - aż szkoda, że w szkole takich nie analizują bo miałbym wiele do powiedzenia. Ale od połowy powieści już się nie można oderwać - mnóstwo akcji i masa pytań, na które niekoniecznie dostajemy odpowiedź.

Pozycja godna uwagi. O ile na początku jest ciekawie, to kolejne rozdziały gdzieś do połowy książki to istne monologi, chyba jedyny pozytyw w nich była analiza wierszy - aż szkoda, że w szkole takich nie analizują bo miałbym wiele do powiedzenia. Ale od połowy powieści już się nie można oderwać - mnóstwo akcji i masa pytań, na które niekoniecznie dostajemy odpowiedź.